قصرهای شهر ممنوعه در پکن
شهر ممنوعه پکن نه تنها یک بنای تاریخی بلکه قلب تپنده امپراتوری چین برای قرن ها بوده است. این مجموعه وسیع از قصرها و تالارها شاهد رویدادهای بی شماری در تاریخ پرفراز و نشیب این کشور بوده و معماری خیره کننده و نمادگرایی عمیق آن بازدیدکنندگان را به سفری در زمان دعوت می کند. عظمت و شکوه این کاخ امپراتوری که روزگاری برای عموم مردم ممنوع بود امروزه به یکی از اصلی ترین جاذبه های گردشگری پکن تبدیل شده است. درک ابعاد مختلف این مجموعه از تاریخچه ساخت و دلایل نام گذاری آن گرفته تا جزئیات معماری و گنجینه های ارزشمند موجود در آن می تواند تجربه ای عمیق تر و غنی تر از بازدید را فراهم کند. این مقاله راهنمایی جامع برای کشف اسرار و زیبایی های این قصر باستانی است.
تاریخچه شهر ممنوعه چین
ساخت مجموعه باستانی شهر ممنوعه با دستور امپراتور یونگ له سومین فرمانروای سلسله مینگ در سال ۱۴۰۶ میلادی آغاز شد. این پروژه عظیم که هدف آن انتقال پایتخت از نانجینگ به پکن و تحکیم قدرت امپراتوری بود با مشارکت حدود یکصد هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در مدت ۱۴ سال به اتمام رسید و در سال ۱۴۲۰ میلادی گشایش یافت. برای نزدیک به پانصد سال از سال ۱۴۲۰ تا ۱۹۱۲ میلادی این قصر سلطنتی اقامتگاه اصلی ۲۴ امپراتور از سلسله های مینگ و چینگ بود و به عنوان مرکز سیاسی و تشریفاتی امپراتوری چین عمل می کرد. در طول این دوران طولانی شهر ممنوعه شاهد رویدادهای مهم تاریخی از جمله تاج گذاری ها مراسم دولتی و حتی شورش ها و جنگ ها بوده است. با سقوط سلسله چینگ در سال ۱۹۱۲ و پایان نظام امپراتوری شهر ممنوعه نقش سیاسی خود را از دست داد. در سال ۱۹۲۵ این مجموعه به موزه قصر تبدیل شد و برای اولین بار درهای آن به روی عموم مردم گشوده شد و دوران ممنوعیت آن به پایان رسید. امروزه این مکان به عنوان یک میراث جهانی یونسکو داستان قرن ها تاریخ و فرهنگ چین را روایت می کند.
دلیل نام گذاری شهر ممنوعه چین
نام «شهر ممنوعه» (紫禁城 زی جین چنگ) ریشه در باورها و ساختار اجتماعی چین باستان دارد. بر اساس جهان بینی سنتی چینی امپراتور به عنوان «پسر آسمان» (天子) شناخته می شد و قدرت حکمرانی خود را مستقیماً از بهشت دریافت می کرد. از این رو کاخ امپراتوری نه تنها یک اقامتگاه سلطنتی بلکه مکانی مقدس و الهی تلقی می شد که ارتباط مستقیمی با قلمرو آسمانی داشت. ورود به این مکان برای افراد عادی و حتی بسیاری از اعضای خانواده سلطنتی بدون اجازه امپراتور اکیداً ممنوع بود. تنها امپراتور اجازه داشت آزادانه در تمام بخش های مجموعه تردد کند. این ممنوعیت شدید برای حفظ تقدس امنیت و جایگاه بی بدیل امپراتور و دربار او اعمال می شد. واژه «ممنوعه» در نام این شهر دقیقاً به همین عدم دسترسی عمومی اشاره دارد و آن را از سایر بخش های شهر متمایز می کرد و نمادی از قدرت مطلق و انزوای امپراتوری بود.
راز شهر ممنوعه چین
شهر ممنوعه سرشار از رازها و نمادهایی است که در تار و پود معماری و طراحی آن تنیده شده اند. یکی از مشهورترین این رازها تعداد اتاق های این مجموعه است که گفته می شود ۹۹۹۹٫۵ اتاق دارد. این عدد ریشه در باورهای کیهان شناسی چینی دارد؛ بر اساس این باورها کاخ امپراتور آسمانی دارای ۱۰ هزار اتاق است و امپراتور زمینی که خود را «پسر آسمان» می دانست برای رعایت حرمت و عدم برابری با آسمان تعداد اتاق های کاخ خود را نیم اتاق کمتر در نظر گرفت. این نیم اتاق اغلب به یک راه پله یا فضای کوچک غیرقابل استفاده اشاره دارد و نمادی از فروتنی و احترام به قدرت آسمانی است. راز دیگر در سیستم زهکشی پیچیده آن نهفته است. بیش از هزار مجسمه سر اژدها بر روی سکوهای مرمرین قرار دارند که در هنگام بارندگی شدید آب باران از دهان آن ها فوران می کند. این سیستم نه تنها یک شاهکار مهندسی برای جلوگیری از نفوذ رطوبت و محافظت از سازه های چوبی در برابر آتش سوزی بوده بلکه نمایشی بصری از قدرت و ارتباط امپراتور با اژدها نماد قدرت امپراتوری محسوب می شده است.
معماری شهر ممنوعه چین
معماری شهر ممنوعه یک شاهکار بی نظیر و بزرگ ترین مجموعه سازه های چوبی باستانی در جهان است که اصول فلسفی مذهبی و نمادهای قدرت امپراتوری را به وضوح بازتاب می دهد. طرح کلی مجموعه بر اساس محور مرکزی شمال به جنوب پکن چیده شده است که این محور با ستاره قطبی در آسمان همسو می شود و نمادی از جایگاه امپراتور به عنوان محور جهان است. تمام دروازه ها و تالارهای اصلی به صورت متقارن در دو طرف این محور قرار گرفته اند. در ساخت این سازه های چوبی عظیم از هیچ میخی استفاده نشده و قطعات با استفاده از اتصالات و بندهای چوبی به یکدیگر متصل شده اند که نشان دهنده مهارت خارق العاده صنعتگران چینی است. رنگ های غالب در معماری قرمز و زرد هستند؛ قرمز نماد خوشبختی و یمن است و در دیوارها و ستون ها به کار رفته در حالی که زرد نماد قدرت و اعتبار امپراتوری است و تقریباً تمام سقف ها با کاشی های زرد رنگ پوشیده شده اند. تزیینات شامل مجسمه های حیوانات اساطیری مانند اژدها ققنوس و شیر است که هر کدام نمادی از قدرت خوشبختی و محافظت هستند.
بخش های مختلف شهر ممنوعه
شهر ممنوعه با مساحتی حدود ۷۲ هکتار به طور کلی به سه بخش اصلی تقسیم می شود که هر کدام کارکرد و اهمیت خاص خود را داشته اند. این تقسیم بندی بر اساس نظام تشریفاتی و سلسله مراتبی دربار امپراتوری صورت گرفته است. سه بخش اصلی شامل دربار بیرونی دربار داخلی و دروازه ها و دیواره های حفاظتی مجموعه هستند. این بخش ها با تالارها کاخ ها حیاط ها و باغ های متعدد فضایی وسیع و پیچیده را ایجاد می کنند که هر گوشه آن داستانی از زندگی و حکمرانی امپراتوران و دربار آن ها را روایت می کند. دربار بیرونی بیشتر برای مراسم رسمی و امور دولتی استفاده می شد در حالی که دربار داخلی محل زندگی امپراتور ملکه و صیغه ها بود. دروازه ها و دیواره ها نیز نقش حفاظتی و نمادین داشتند. این تقسیم بندی عملکردی سازماندهی دقیق زندگی دربار را نشان می دهد.
دربار بیرونی
دربار بیرونی (外朝) بخش جنوبی شهر ممنوعه را شامل می شود و عمدتاً برای برگزاری مراسم بزرگ دولتی تشریفات رسمی و امور اداری امپراتوری مورد استفاده قرار می گرفت. این بخش شامل سه تالار اصلی و بسیار باشکوه است که بر روی یک سکوی مرمرین سه طبقه قرار گرفته اند. تالار عالی هارمونی (太和殿) بزرگ ترین و مهم ترین بنای کل مجموعه محل برگزاری مراسم تاج گذاری عروسی های امپراتوری و سایر رویدادهای بسیار مهم بود و تخت اژدهای امپراتور در آن قرار دارد. تالار هارمونی مرکزی (中和殿) تالاری کوچک تر در پشت تالار عالی هارمونی محل استراحت امپراتور پیش از حضور در مراسم و تمرین سخنرانی ها بود. تالار حفظ هارمونی (保和殿) سومین تالار در این بخش ابتدا برای ضیافت ها و بعدها برای برگزاری امتحانات عالی امپراتوری (امتحانات کشوری برای انتخاب مقامات دولتی) استفاده می شد. این سه تالار نمادی از قدرت و شکوه امپراتوری بودند و دسترسی به آن ها بسیار محدود بود.
دربار داخلی
دربار داخلی (内廷) بخش شمالی شهر ممنوعه را تشکیل می دهد و اصلی ترین محل زندگی و کار روزمره امپراتور ملکه صیغه ها و ندیمه های دربار بود. در سلسله چینگ امپراتوران بیشتر وقت خود را در این بخش می گذراندند و امور سیاسی و کشورداری را نیز از اینجا اداره می کردند. این بخش شامل سه کاخ اصلی است که در امتداد محور مرکزی قرار دارند. کاخ خلوص آسمانی (乾清宮) اولین کاخ دربار داخلی تا پیش از امپراتور یونگ ژنگ اقامتگاه اصلی امپراتور بود و بعدها به تالار ملاقات ها و امور روزمره تبدیل شد. تالار اتحاد و صلح (交泰殿) کاخی کوچک تر در میانه محل نگهداری مهرهای سلطنتی و برگزاری مراسم کوچک تر بود. کاخ آرامش زمینی (坤寧宮) سومین کاخ در سلسله مینگ اقامتگاه اصلی ملکه بود و در سلسله چینگ نیز برای برگزاری مراسم ازدواج امپراتوران و برخی مراسم مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت. علاوه بر این کاخ ها دربار داخلی شامل مجموعه ای از کاخ های فرعی حیاط ها و باغ هایی بود که محل زندگی صیغه ها و شاهزادگان بود.
دروازه ها و دیواره ها
شهر ممنوعه توسط دیواری بلند به ارتفاع ۱۰ متر و خندقی عریض به عمق ۵۲ متر احاطه شده است که نقش حفاظتی و نمادین داشته اند. این دیوارها به گونه ای طراحی شده بودند که در برابر حملات توپخانه آن زمان مقاومت کنند و دسترسی به مجموعه را بسیار دشوار می ساختند. چهار دروازه اصلی در هر ضلع این دیوار قرار دارند. دروازه نیمروز یا مریدین (午門) در ضلع جنوبی اصلی ترین ورودی شهر ممنوعه است و تنها امپراتور اجازه داشت از طاق میانی آن عبور کند؛ سایرین از طاق های جانبی استفاده می کردند. این دروازه محل صدور احکام مهم و برگزاری برخی مراسم نظامی بود. امروزه دروازه مریدین ورودی اصلی بازدیدکنندگان است. دروازه نیروی ایزدی (神武門) در ضلع شمالی دروازه شرقی گل ها (東華門) در شرق و دروازه غربی گل ها (西華門) در غرب قرار دارند. این دروازه ها و دیواره ها نه تنها امنیت فیزیکی مجموعه را تامین می کردند بلکه نمادی از عظمت و انزوای قدرت امپراتوری بودند و شهر ممنوعه را از جهان خارج جدا می ساختند.
گشتی میان تالارهای شهر ممنوعه چین
تالارهای شهر ممنوعه به ویژه در دربار بیرونی نمادی از قدرت و شکوه امپراتوری هستند و معماری و تزیینات آن ها به دقت برای القای عظمت طراحی شده اند. تالار عالی هارمونی با سقف بلند و ستون های عظیم فضایی باشکوه برای مهم ترین مراسم دولتی فراهم می کرد. تخت اژدهای امپراتور که با نقش های اژدها تزیین شده در مرکز این تالار قرار دارد. تالار هارمونی مرکزی کوچکتر و دایره ای شکل فضایی برای آماده سازی امپراتور بود. تالار حفظ هارمونی نیز با تزیینات غنی محل برگزاری ضیافت ها و امتحانات بود. در دربار داخلی کاخ ها فضایی خصوصی تر داشتند اما همچنان با تزیینات سلطنتی آراسته شده بودند. کاخ خلوص آسمانی و کاخ آرامش زمینی با حیاط های داخلی و اتاق های متعدد سبک زندگی امپراتور و خانواده او را بازتاب می دهند. گشت و گذار در این تالارها با دیدن جزئیاتی مانند سقف های رنگارنگ ستون های لاکی و مبلمان سلطنتی تجربه ای فراموش نشدنی از عظمت گذشته چین ارائه می دهد.
باغ سلطنتی؛ آرامش در دل شلوغی
در انتهای شمالی دربار داخلی باغ سلطنتی (御花園) قرار دارد که فضایی از آرامش و زیبایی طبیعی را در دل مجموعه وسیع شهر ممنوعه فراهم می کند. این باغ که در دوران سلسله مینگ ساخته شده و در سلسله چینگ توسعه یافته محل استراحت و تفریح امپراتور ملکه و صیغه ها بوده است. باغ سلطنتی با طراحی دقیق شامل پاویون ها صخره های مصنوعی درختان کهنسال گل ها و گیاهان متنوع و مسیرهای سنگ فرش شده است. هر عنصر در این باغ دارای اهمیت نمادین است؛ به عنوان مثال درختان کاج و سرو نماد طول عمر هستند. پاویون ها و آلاچیق ها فضایی برای تامل نوشیدن چای و لذت بردن از طبیعت فراهم می کردند. علیرغم اندازه نسبتاً کوچک تر در مقایسه با کل مجموعه باغ سلطنتی با زیبایی و آرامش خود تضادی دلنشین با فضای رسمی و تشریفاتی دربار بیرونی ایجاد می کند و نمادی از جستجوی هارمونی با طبیعت در فرهنگ چینی است.
گنجینه های موزه قصر
موزه قصر که در داخل شهر ممنوعه قرار دارد یکی از بزرگ ترین و مهم ترین موزه های چین و جهان است و مجموعه ای بی نظیر از آثار هنری و اشیای تاریخی خاندان سلطنتی را در خود جای داده است. این مجموعه شامل بیش از ۱.۸ میلیون اثر هنری ارزشمند است که قدمت برخی از آن ها به دوران نوسنگی بازمی گردد. از جمله گنجینه های برجسته این موزه می توان به مجموعه های نفیس نقاشی سرامیک و چینی مهرها و استیل های سلطنتی مجسمه ها ظروف برنزی و میناکاری شده اشاره کرد. مجموعه سرامیک ها و چینی ها با بیش از ۳۴۰ هزار قطعه از غنی ترین مجموعه های جهان است. همچنین موزه قصر دارای مجموعه ای قابل توجه از ساعت های مکانیکی اروپایی قرن ۱۸ و ۱۹ است که هدیه پادشاهان اروپایی به امپراتوران چین بوده است. اشیای ساخته شده از سنگ زینتی جید که جایگاه ویژه ای در فرهنگ چینی دارد نیز با بیش از ۳۰ هزار قطعه در این موزه نگهداری می شوند. علاوه بر این کتابخانه امپراتوری شامل مجموعه ای ارزشمند از کتاب ها و اسناد تاریخی کمیاب است که منبع مهمی برای مطالعه تاریخ و فرهنگ چین محسوب می شوند. بازدید از موزه قصر فرصتی بی نظیر برای تماشای هنر و فرهنگ غنی چین در طول قرن ها است.
راهنمای جامع بازدید از شهر ممنوعه چین
بازدید از شهر ممنوعه تجربه ای غنی و فراموش نشدنی است اما با توجه به وسعت و پیچیدگی مجموعه داشتن یک راهنمای جامع می تواند به بهینه سازی زمان و لذت بردن بیشتر از بازدید کمک کند. برای ورود به شهر ممنوعه نیاز به تهیه بلیط دارید و توصیه می شود بلیط را از قبل به صورت آنلاین خریداری کنید به ویژه در فصول شلوغ. ورودی اصلی برای بازدیدکنندگان دروازه نیمروز (Meridian Gate) در ضلع جنوبی مجموعه است. حداقل زمان پیشنهادی برای بازدید کامل و دقیق از شهر ممنوعه حدود نصف روز (حدود ۳ تا ۴ ساعت) است اما اگر علاقه مند به مطالعه جزئیات و بازدید از تمام بخش ها و نمایشگاه های موزه قصر هستید ممکن است به زمان بیشتری نیاز داشته باشید. پوشیدن کفش راحت برای پیاده روی در مسافت های طولانی در داخل مجموعه ضروری است. همچنین همراه داشتن پاسپورت برای ورود ممکن است لازم باشد.
بهترین زمان برای بازدید از شهر ممنوعه
انتخاب زمان مناسب برای بازدید از شهر ممنوعه می تواند تاثیر زیادی بر کیفیت تجربه شما داشته باشد. بهترین فصول برای سفر به پکن و بازدید از شهر ممنوعه بهار (از اواخر مارس تا مه) و پاییز (از سپتامبر تا اکتبر) هستند. در این فصول آب و هوای پکن معتدل و دلپذیر است؛ نه گرمای شدید تابستان آزاردهنده است و نه سرمای زمستان. آسمان معمولاً صاف و آبی است که برای عکاسی نیز ایده آل است. در فصل بهار شکوفه درختان و گل ها زیبایی خاصی به باغ ها و محوطه شهر ممنوعه می بخشند و در پاییز برگ های درختان به رنگ های گرم و زیبایی درمی آیند. تابستان می تواند بسیار گرم و مرطوب باشد و زمستان سرد و خشک است اگرچه بازدید در این فصول نیز جذابیت های خاص خود را دارد (مثلاً شهر ممنوعه پوشیده از برف). همچنین سعی کنید از بازدید در تعطیلات رسمی چین به ویژه هفته طلایی در اوایل اکتبر و تعطیلات سال نوی چینی خودداری کنید زیرا تعداد بازدیدکنندگان بسیار زیاد است.
دسترسی به شهر ممنوعه
دسترسی به شهر ممنوعه با استفاده از وسایل نقلیه عمومی در پکن بسیار آسان است. شهر ممنوعه در قلب شهر قرار دارد و نزدیک به میدان تیان آن من است. بهترین راه برای رسیدن به دروازه نیمروز (ورودی اصلی بازدیدکنندگان) استفاده از مترو یا اتوبوس است. چندین خط مترو در نزدیکی شهر ممنوعه ایستگاه دارند؛ می توانید از ایستگاه های میدان تیان آن من شرقی یا میدان تیان آن من غربی در خط ۱ مترو استفاده کنید و سپس با چند دقیقه پیاده روی به دروازه نیمروز برسید. همچنین تعداد زیادی خط اتوبوس در اطراف میدان تیان آن من توقف دارند که دسترسی به شهر ممنوعه را فراهم می کنند. استفاده از تاکسی یا خدمات تاکسی اینترنتی نیز امکان پذیر است اما ممکن است به دلیل ترافیک سنگین در مرکز شهر زمان بیشتری طول بکشد. پیاده روی از میدان تیان آن من به شهر ممنوعه نیز گزینه ای دلپذیر است و فرصتی برای تماشای جاذبه های اطراف فراهم می کند.
هزینه و ساعت بازدید از شهر ممنوعه
هزینه ورودی به شهر ممنوعه بسته به فصل متفاوت است. معمولاً در فصل های پر بازدید (از آوریل تا اکتبر) هزینه ورودی بیشتر است و در فصل های کم بازدید (از نوامبر تا مارس) کمتر است. برای اطلاع دقیق از قیمت بلیط برای تاریخ مورد نظر بهتر است به وب سایت رسمی موزه قصر مراجعه کنید یا هنگام خرید آنلاین بررسی نمایید. ساعات بازدید نیز بسته به فصل تغییر می کند. در فصل های گرم تر (از آوریل تا اکتبر) ساعات بازدید طولانی تر است معمولاً از ۸:۳۰ صبح تا ۵:۰۰ بعدازظهر (آخرین ورود حدود ۴:۰۰ بعدازظهر). در فصل های سردتر (از نوامبر تا مارس) ساعات بازدید کوتاه تر است معمولاً از ۸:۳۰ صبح تا ۴:۳۰ بعدازظهر (آخرین ورود حدود ۳:۳۰ بعدازظهر). موزه قصر معمولاً روزهای دوشنبه تعطیل است به استثنای تعطیلات رسمی و فصل های اوج بازدید. توصیه می شود برای برنامه ریزی دقیق تر ساعات کار را پیش از بازدید بررسی کنید.
مزایای بازدید از شهر ممنوعه چین
بازدید از شهر ممنوعه پکن مزایای فرهنگی تاریخی و آموزشی فراوانی دارد. این مجموعه بزرگ ترین و کامل ترین مجموعه قصرهای باستانی در چین است و فرصتی بی نظیر برای آشنایی با معماری سنتی چینی هنر درباری و سبک زندگی امپراتوران و دربار آن ها در طول قرن ها فراهم می کند. قدم زدن در حیاط ها تالارها و باغ های این مجموعه احساس سفر در زمان را به بازدیدکننده می دهد و به او کمک می کند تا عظمت و پیچیدگی نظام امپراتوری چین را درک کند. موزه قصر نیز با نمایش گنجینه های بی شمار دیدگاهی عمیق تر از تاریخ فرهنگ و دستاوردهای هنری چین ارائه می دهد. علاوه بر این شهر ممنوعه به عنوان یک میراث جهانی یونسکو دارای اهمیت جهانی است و بازدید از آن به درک بهتر تاریخ بشر و تبادلات فرهنگی کمک می کند. زیبایی بصری مجموعه از رنگ های روشن و تزیینات غنی گرفته تا مقیاس عظیم بناها تجربه ای خیره کننده برای هر بازدیدکننده است.
جاهای دیدنی نزدیک شهر ممنوعه چین
شهر ممنوعه در منطقه ای تاریخی و مرکزی پکن واقع شده و در نزدیکی آن چندین جاذبه گردشگری مهم دیگر قرار دارند که می توانند برنامه سفر شما را تکمیل کنند. در ضلع جنوبی شهر ممنوعه میدان وسیع تیان آن من قرار دارد که بزرگ ترین میدان عمومی جهان است و نمادی از تاریخ معاصر چین محسوب می شود. در اطراف میدان تیان آن من ساختمان های مهمی مانند تالار بزرگ مردم موزه ملی چین و بنای یادبود قهرمانان مردم قرار دارند. در شمال شهر ممنوعه پارک جینگ شان (Jingshan Park) واقع شده است که بر روی تپه ای مصنوعی ساخته شده و از بالای آن می توان نمایی پانوراما و بی نظیر از کل مجموعه شهر ممنوعه را مشاهده کرد؛ این نما به ویژه برای عکاسی بسیار محبوب است. در غرب شهر ممنوعه پارک بی های (Beihai Park) قرار دارد که یکی از قدیمی ترین و زیباترین باغ های سلطنتی پکن است و با دریاچه جزیره و پاویون های خود فضایی دلنشین برای استراحت و قایق سواری فراهم می کند. بازدید از این جاذبه های نزدیک می تواند درک شما از تاریخ و فرهنگ پکن را کامل تر کند.
هتل های نزدیک به شهر ممنوعه
اقامت در نزدیکی شهر ممنوعه می تواند مزایای زیادی برای گردشگران داشته باشد از جمله دسترسی آسان به این مجموعه تاریخی و سایر جاذبه های مرکزی پکن. در اطراف شهر ممنوعه و منطقه مرکزی پکن طیف وسیعی از هتل ها با سطوح مختلف قیمت و امکانات وجود دارند. از هتل های لوکس و بین المللی گرفته تا هتل های بوتیک و اقامتگاه های سنتی گزینه های متنوعی برای انتخاب موجود است. برخی از هتل های نزدیک به شهر ممنوعه فاصله کمی با دروازه های ورودی دارند و دسترسی پیاده به آن ها امکان پذیر است. اقامت در این منطقه به شما امکان می دهد تا در ساعات اولیه صبح یا اواخر بعدازظهر زمانی که تعداد بازدیدکنندگان کمتر است به راحتی از شهر ممنوعه بازدید کنید. همچنین این منطقه دارای رستوران ها فروشگاه ها و امکانات حمل و نقل عمومی خوبی است که اقامت شما را راحت تر می کند. هنگام انتخاب هتل موقعیت دقیق آن نسبت به ورودی های شهر ممنوعه و ایستگاه های حمل و نقل عمومی را بررسی کنید.
شهر ممنوعه چین کجاست؟
شهر ممنوعه در قلب شهر پکن پایتخت جمهوری خلق چین واقع شده است. این مجموعه عظیم تاریخی در شمال میدان تیان آن من قرار دارد و یکی از اصلی ترین نقاط دیدنی و مرکزی شهر محسوب می شود.
شهر ممنوعه چین چقدر قدمت دارد؟
ساخت شهر ممنوعه در سال ۱۴۰۶ میلادی آغاز و در سال ۱۴۲۰ میلادی به پایان رسید. بنابراین این مجموعه تاریخی بیش از ۶۰۰ سال قدمت دارد و از اوایل قرن پانزدهم میلادی باقی مانده است.
شهر ممنوعه چین چرا ممنوع بوده است؟
شهر ممنوعه محل اقامت امپراتور که به عنوان «پسر آسمان» شناخته می شد بود و مکانی مقدس و الهی تلقی می شد. ورود افراد عادی بدون اجازه اکیداً ممنوع بود تا تقدس امنیت و جایگاه بی بدیل خاندان سلطنتی حفظ شود.
معماری شهر ممنوعه چگونه است؟
معماری شهر ممنوعه بر اساس اصول فلسفی و سلسله مراتبی چینی استوار است. این مجموعه بزرگ ترین مجموعه سازه های چوبی باستانی جهان است که با استفاده از اتصالات چوبی ساخته شده. رنگ های غالب قرمز و زرد هستند و تزیینات نمادین مانند اژدها در آن به وفور دیده می شود.
بهترین زمان برای بازدید از شهر ممنوعه چه زمانی است؟
بهترین زمان برای بازدید از شهر ممنوعه فصول بهار (اواخر مارس تا مه) و پاییز (سپتامبر تا اکتبر) است. در این فصول آب و هوای پکن معتدل و دلپذیر است و شرایط برای گشت و گذار در فضای باز ایده آل است.