ریزپلاستیک ها در زنجیره غذایی انباشته می شوند
ذرات ریز میکرو و نانوپلاستیک در فرایندهای صنعتی تولید می شوند یا بر اثر تجزیه زباله های پلاستیکی بزرگ تر در محیط زیست مانند اقیانوس ها و خاک به وجود می آیند.
به گزارش دانا نیوز بررسی های پیشین نشان داده اند که این ذرات به طور گسترده پخش می شوند و در محیط زیست باقی می مانند و قادرند به سلول ها و بافت های موجودات زنده نفوذ کنند.
«راس کلارک» یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه نیومکزیکو گفت: طی سال ها این پلاستیک ها تجزیه می شوند با خاک و آب ترکیب می شوند و می توانند در زنجیره غذایی انباشته شوند.
کلارک توضیح داد: بسیاری از مردم فکر می کنند که میکرو و نانوپلاستیک ها عمدتا از استفاده از ظروف پلاستیکی تخته های خردکن بسته بندی بطری های آب و سایر اقلام پلاستیکی ناشی می شوند اما منبع اصلی آن ها غذا و آبی است که می خوریم و می نوشیم.
متخصصان در یک مطالعه مرتبط دریافته اند که ذرات بسیار ریز پلاستیکی یافت شده در رسوبات چربی موجود در شریان اصلی گردن می توانند عامل خطر احتمالی سکته مغزی باشند.
یافته های این متخصصان نشان می دهد در افرادی که شریان های گردن آن ها دچار تجمع رسوب شده بود غلظت ریزپلاستیک ها بیشتر از افرادی بود که شریان های سالمی داشتند.
بر اساس آزمایش های فوق که در نشست انجمن قلب آمریکا در بالتیمور ارائه شد این تفاوت به ویژه در افرادی که دچار سکته مغزی یا حمله ایسکمی گذرا به بیان دیگر سکته مغزی خفیف شده بودند آشکارتر بود.
همچنین مطالعه قبلی در سال ۲۰۲۴ نشان داد ذرات پلاستیکی در بدن برخی افراد که برای برداشتن رسوب شریان کاروتید تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند بدون بروز هر گونه علامتی تجمع کرده بود.
اکنون متخصصان گمان می کنند ذرات پلاستیکی موجود در تجمع رسوب شریان کاروتید ممکن است علائمی مانند سکته مغزی سکته مغزی خفیف یا نابینایی موقت ایجاد کنند.
به گزارش ایندیپندنت این مطالعه وضعیت شرکت کنندگان مطالعه قبلی را پیگیری کرد و میزان میکرو و نانوپلاستیک ها در شریان های کاروتید سه گروه را مقایسه کردند: افراد با شریان های سالم؛ کسانی که رسوب داشتند ولی علائمی نداشتند؛ و افرادی که به دلیل تجمع رسوب دچار علائم شده بودند.
متخصصان گفتند: افرادی که در رسوب شریان کاروتید آن ها میکرو و نانوپلاستیک وجود داشت به میزان قابل توجهی بیشتر در معرض مرگ یا حمله قلبی یا سکته مغزی غیرکشنده قرار داشتند.
آنها همچنین رسوب های با میزان پایین و بالای پلاستیک را میان این شرکت کنندگان مقایسه کردند تا آثار ذرات بسیار ریز پلاستیک بر نشانگرهای التهاب را ارزیابی کنند.
این بررسی ها نشان داد که غلظت ذرات پلاستیک در رسوب شریان های کاروتید افراد بدون علامت ۱۶ برابر بیشتر از میزان یافت شده در دیواره شریان اهداکنندگان فوت شده و هم سن بود که دچار تجمع رسوب نبودند.
متخصصان همچنین دریافتند که غلظت پلاستیک در رسوب شریانیِ افرادی که دچار سکته مغزی سکته مغزی خفیف یا از دست دادن موقت بینایی به دلیل انسداد جریان خون به شبکیه شده بودند بیش از ۵۰ برابر بالاتر از نمونه های بافتی اهداکنندگان فوت شده هم سن بود.
با این حال هیچ ارتباطی بین سطح میکرو و نانوپلاستیک ها با نشانه های التهاب ناگهانی یافت نشد.
کلارک گفت: این یافته ها نشان می دهد آثار زیست شناختی میکرو و نانوپلاستیک ها بر رسوب های چربی پیچیده تر و ظریف تر از آن است که صرفا موجب بروز التهاب ناگهانی شوند.
هرچند این یافته ها مشخص نمی کند که وجود پلاستیک در رسوب علت بروز علائم بوده است متخصصان گمان می کنند که این ذرات بسیار ریز پلاستیک ممکن است نشانه یک مشکل سلامت دیگر باشد که در پسِ این علائم شریان کاروتید قرار دارد.
«کارن ال. فیوری» متخصص اعصاب عروقی از دانشگاه براون که در این پژوهش نقشی نداشته است گفت: این مطالعه بسیار جالب و در عین حال نگران کننده است. تا به امروز ما قرارگیری در معرض میکرو و نانوپلاستیک ها را یک عامل خطر اصلاح پذیر برای سکته مغزی در نظر نگرفته بودیم.
چندی پیش نیز گروهی از متخصصان چینی در آزمایشاتی دریافتند ریزپلاستیک هایی که در اندام های انسانی یافت شده اند با آثار منفی بر سلامتی از جمله ایجاد زخم ها سرطان دهانه رحم و دیگر بیماری ها ارتباط هایی نگران کننده دارند.
این نوع آلودگی پلاستیکی (قطعات کوچک شکسته شده که بزرگ تر از پنج میلی متر نیستند) همه جا شناسایی شده اند از جمله در آبی که انسان ها می نوشند در هوایی که تنفس می کنند در قلب و حتی در اندام های تولیدمثلی انسان و دانشمندان پیش بینی کرده اند که این گونه از آلودگی محیط زیستی ممکن است تا سال ۲۰۴۰ میلادی دو برابر شود.
با وجود اینکه یافته های جدید درباره شیوع این مواد به درک بهتر کارشناسان از وضعیت فعلی کمک کرده اما دامنه کامل و پیامدهای منفی این آلودگی هنوز مشخص نشده است.
کارشناسان معتقدند تا زمانی که مردم از پلاستیک هایی با ماندگاری طولانی استفاده می کنند ریزپلاستیک ها همه جا یافت می شوند.
«پل آناستاس» مدیر مرکز شیمی سبز و مهندسی سبز دانشگاه «ییل» می گوید: ما این پلاستیک ها را طوری طراحی کرده ایم که تا قرن ها اگر نگوییم هزاره ها پایدار باشند و باید این نقص طراحی را در نظر گرفت. چون حالا این را هم می دانیم که چگونه پلیمرهایی طراحی کنیم که بدون ضرر رساندن به محیط زیست تجزیه شوند؛ نه اینکه فقط مدام به ذرات کوچک و کوچک تر تبدیل بشوند.
انتهای پیام