ناگفته هایی از روایت “عزیز” و ریسک هایش

مهدی برزکی ، نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه “عزیز” که هم اکنون گروه “هنر و تجربه” لقب گرفته است ، در مورد ایده اصلی فیلم به ENA گفت: من شانس می خواستم این فیلم مجموعه ای از آیین ها و رازهایی است که می تواند منجر به از هم گسیختگی روابط انسانی شود که می تواند بین مردم به طور دقیق تفسیر شود.

لین

در پایان فیلم کوتاه گفته شده است که “حضور زنی عجیب در مراسم چهلم پدر خانواده برای اعضای خانواده آن مرحوم دردسر ایجاد می کند …”

وی گفت: اگر فیلمساز به خودش و کارش اعتماد نداشته باشد و انتخاب درستی نداشته باشد ، قطعاً فیلم ضربه خواهد خورد و خوب نخواهد بود. این انتخاب به تجربه یک فیلمساز که نقش خود را می شناسد و نویسندگی برمی گردد و فیلمساز می تواند براساس تجربه خود در این زمینه از غیر بازیگران استفاده کند. اگر فیلمساز به کار خود ایمان و اطمینان نداشته باشد و نداند که چه چیزی درست است و چه غلطی ، نمی تواند بازی خوبی را از بازندگان بدست آورد. در نتیجه ، برخی از داستان نویسان تلاش چندانی نمی کنند تا به بازیگرانی روی آورند که از بازی در مقابل دوربینشان راحت هستند.

این فیلمساز جوان با بیان اینکه این فیلم کوتاه توانایی خطرناک بودن را دارد ، اظهار داشت: من فکر می کنم این یک چالش است و به نظرم جالب است. به نظر من ممکن است در یک فیلم کوتاه ریسک کنید و از یک بازنده استفاده کنید و از عوامل و افراد غیرحرفه ای بیشتری استفاده کنید. از آنجا که فیلمی ساخته می شود که تصور نمی کند حرفی برای گفتن دارد ، در واقع توانایی های فیلمساز را نشان می دهد.

باروزوکی خاطرنشان می کند: در فیلم کوتاه “عزیز” استفاده از بازیگران محلی از زادگاهم کاشا جالب است و بسیار خوشحالم که این بازیگران در زمینه فیلم کوتاه با بزرگان رقابت می کنند. بنابراین دوست دارم از بازیگران و بازیگران حرفه ای استفاده كنم ، اما این موارد به تنهایی امتیاز و شرایط موفقیت را به همراه نمی آورند ، زیرا هزینه تولید فیلم هم افزایش می یابد و هم ممكن است خارج از رقابت باشد.

وی تأکید کرد: در بسیاری از موارد ، یک فیلم کوتاه شامل بازگشت سرمایه برای یک فیلمساز نیست ، بنابراین این رشته مکانی است که می توانید ریسک کنید و مهارت کسب کنید.

در سی و ششمین جشنواره فیلم کوتاه تهران ، این فیلمساز جوان که جایزه بهترین کارگردانی بهترین کارگردانی را برای فیلم “گران” دریافت کرده بود ، به دیدگاه شخصی سینما گفت: نگاه من به سینما و سینمای خصوصی منحصر به فرد ، هنری و تجاری است. نیست. من سینما و سینمای شفابخشی می خواهم ، سینمایی که مخاطب را به فکر بیندازد ، سینمایی که راه را به مخاطب نشان نمی دهد اما سوال ایجاد می کند. فکر نمی کنم سینما محل نمایش و شهرت باشد ، به همین دلیل است که این کار را در عزیز و فیلم های دیگر ادامه می دهم. فیلم جدید من همین ویژگی ها را دارد و س isال می کند؛ من در فیلم هایم از بازیگران و بازیگران آماتور نیز استفاده کرده ام ، اما آنها آماتورهایی مانند حرکت دادن دوربین ، میزانسن ، دیپلم و ایجاد و تدوین آن را در این کار نمی بینند.

وی همچنین در مورد مشکل تولید فیلم کوتاه عزیز با بودجه کم گفت: پروژه عزیز به دلیل زیاد بودن روزهای پیش تولید و تعداد زیادی از افرادی که این فیلم را نمی شناختند ، پروژه دشواری بود. بازیگران به خصوص کودکان کار برای اولین بار جلوی دوربین آمدند و فقط یک ماه کار ما را تماشا کردند تا با محل کار آشنا شوند. در واقع ، ما آموزش های مربوط به کار داشتیم ، به این معنی که ما آموزش دادیم و منتظر ماندیم تا با آنها بازی کنیم تا صدای مناسب را بیان کنیم. همچنین تعداد زیادی از هنرمندان بومی بودند که ساعتهای زیادی را به تمرین می پرداختند و همه اینها بخشی از کار سخت در شهری بود که ابزار و تجهیزات کمیاب بود و من توانایی خرید آنها را نداشتم.

باروزوکی همچنین در مورد سبک های مختلف فیلم گفت: کبله مورد استفاده در “عزیز” سبک رایج کشمیر ، حبشه است و بسیاری از مردم در مورد آن از من س askedال کردند و برای آنها جالب بود. از یک طرف ، در این فیلم می توان گفت که ما توانسته ایم کبله و فرهنگ این منطقه را احیا کنیم.

سرانجام ، وقتی نوبت به فیلم سازی در تیم فیلم “هنر و تجربه” می رسد ، فیلم های کوتاه تیم فیلم “هنر و تجربه” به عنوان یک بسته یک اتفاق امیدوار کننده برای فیلمسازان کوتاه است.

فیلم کوتاه “عزیز” توسط مهدی باروزوکی نوشته شده و این کارگردان از 7 آگوست در گروه سینمایی “هنر و تجربه” و در جعبه “بازگشت کوتاه” به همراه 5 فیلم دیگر حضور داشته است. این فیلم کوتاه دومین تجربه فیلم کوتاه و ششمین فیلم مهدی برزکی در سی و ششمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران است. آورده شده

انتهای پیام