برجام و قرارداد همکاری ایران و چین

به گفته ENA ، روح الله جامعی درباره توافق نامه همکاری نوشت.

“توافقنامه همکاری ایران و چین موضوعی است که در باشگاههای مختلف ، چه در خانه و چه در خارج از کشور ، به شدت مورد بحث قرار گرفته است. اگرچه هنوز جزئیات این توافق استراتژیک نهایی نشده و منتشر نشده است ، اما موضوعات آنها به طور قانونی توسط مجلس شورای اسلامی مطرح نشده است. این مستند همکاری و یادآوری است اما دیدگاههای متفاوت رقبا و متفکران نشان دهنده اهمیت این پروژه بزرگ ایران است.

با وجود مخالفت گسترده برخی مخالفان ، مخالفان با مقامات سابق ، هر دو انتقاد و تضاد عمده می تواند تأثیر بسزایی در سیاست اقتصادی ، اجتماعی و خارجی ایران داشته باشد. محاصره جمهوری اسلامی ایران از گامی در جهت درست و با استراتژی اقتصادی رقابتی برای توسعه و جبران عقب ماندگی اقتصادی کشور است.

با توجه به تاریخ روابط ایران و چین و اینکه آیا این توافق این روابط را به سطح جدیدی خواهد رساند ، نقش بورگیم در این توافق روشن است. پیش از تصویب و اجرای برجام توسط شورای اسلامی و شورای امنیت ، رویکرد چین به ایران مطابق با قطعنامه های سرکوبگر سازمان ملل بود. رئیس جمهور ایران پس از تأیید بورژام به ایران سفر کرد و با مقامات ارشد گفتگو کرد.

مطابق توافق نامه بین المللی ، بورژام از این توانایی ها به موقع و مناسب استفاده خواهد کرد و مسئولیت ذینفعان این توافقنامه است که استفاده از این شرایط باعث کم شدن ارزش این توافق نمی شود. اگر ایالات متحده از برمه اخراج شود ، از این پتانسیل برای این کشور استفاده می شود و ایران و چین می خواهند با وجود سهل انگاری و بی تفاوتی غرب ، از پتانسیل های خود برای تقویت و گسترش روابط خود استفاده کنند. با انعقاد این توافق ، می توان منافع و علاقه ملی کشور و همچنین پتانسیل سایر سرمایه گذاران در زمینه های دیگر را با توجه به نقاط قوت و ارزش های سه ، قدرت و ارزش بور و یک زیرساخت توسعه قوی مبتنی بر برنج تعیین کرد. »

انتهای پیام