پکتین در صنایع دارویی و آرایشی؛ یک ماده طبیعی با کاربردهای فراوان

پکتین در صنایع دارویی و آرایشی؛ ماده ای طبیعی با کاربردهای فراوان

پکتین این پلی ساکارید پیچیده که در دیواره سلولی گیاهان یافت می شود نه تنها مسئول استحکام و ساختار میوه ها و سبزیجات است بلکه به عنوان یک ماده ی چندمنظوره در صنایع دارویی و آرایشی نیز جایگاه ویژه ای یافته است. خواص منحصر به فرد پکتین از جمله توانایی ژل سازی تغلیظ کنندگی پایدارسازی و ایجاد فیلم آن را به یک جزء کلیدی در فرمولاسیون های متنوع تبدیل کرده است.

تعریف و عملکرد فنی پکتین

پکتین یک پلی ساکارید هتروژن پیچیده است که عمدتاً از اسید گالاکتورونیک تشکیل شده و از منابع گیاهی مانند پوست مرکبات سیب و چغندرقند استخراج می شود. عملکرد فنی پکتین در صنایع دارویی و آرایشی ریشه در ساختار مولکولی و خواص فیزیکوشیمیایی آن دارد. زنجیره های پکتینی حاوی گروه های کربوکسیل هستند که می توانند تحت شرایط خاصی (مانند حضور یون های کلسیم یا کاهش pH) با یکدیگر پیوند داده و شبکه های سه بعدی ایجاد کنند که منجر به ژل سازی می شود.

در سطح مولکولی مکانیسم ژل سازی پکتین به نوع پکتین (پکتین با متوکسیل بالا (HM) یا پایین (LM)) و شرایط محیطی بستگی دارد. پکتین های HM برای ژل سازی به غلظت بالای قند و pH اسیدی نیاز دارند در حالی که پکتین های LM در حضور یون های دو ظرفیتی مانند کلسیم و در pH بالاتر ژل تشکیل می دهند. این تفاوت در رفتار ژل سازی کاربردهای متنوعی را برای انواع مختلف پکتین در صنایع مختلف فراهم می کند.

علاوه بر ژل سازی پکتین به دلیل خاصیت کلوئیدی خود توانایی تغلیظ و پایدارسازی فرمولاسیون ها را نیز دارد. زنجیره های پکتین در آب پراکنده شده و ویسکوزیته محلول را افزایش می دهند. این خاصیت در محصولات آرایشی مانند لوسیون ها و کرم ها برای بهبود بافت و پایداری امولسیون ها بسیار مهم است. همچنین پکتین می تواند به عنوان یک پایدارکننده در سیستم های سوسپانسیونی دارویی عمل کرده و از ته نشینی ذرات معلق جلوگیری کند.

خاصیت ایجاد فیلم پکتین نیز در کاربردهای دارویی و آرایشی مورد توجه قرار گرفته است. پکتین می تواند فیلم های نازک و انعطاف پذیری را تشکیل دهد که می توانند برای پوشش قرص ها کپسول ها و ایجاد پانسمان های نوین استفاده شوند. این فیلم ها می توانند از دارو در برابر عوامل محیطی محافظت کرده رهش دارو را کنترل کرده و یا به عنوان یک سد محافظ بر روی پوست عمل کنند.

اجزای اصلی و اصول کارکرد پکتین

پکتین از اجزای اصلی مختلفی تشکیل شده است که هر کدام نقش مهمی در خواص و عملکرد آن دارند :

1. اسید گالاکتورونیک (Galacturonic acid) : واحد سازنده اصلی پکتین یک اسید یورونیک است که به صورت خطی با پیوندهای گلیکوزیدی α-۱,۴ به هم متصل شده و زنجیره اصلی پکتین را تشکیل می دهد. گروه های کربوکسیل موجود در اسید گالاکتورونیک مسئول بار منفی پکتین و توانایی آن در تعامل با یون های کلسیم و سایر کاتیون ها هستند.
2. رامنوگالاکتورونان I (Rhamnogalacturonan I – RG-I) : یک ناحیه پیچیده و شاخه دار در ساختار پکتین که از واحدهای رامنوز و اسید گالاکتورونیک تشکیل شده است. RG-I مسئول ناهمگنی ساختاری پکتین و نقش مهمی در خواص ویسکوزیته و ژل سازی آن دارد. شاخه های جانبی RG-I می توانند حاوی قندهای مختلفی مانند آرابینوز و گالاکتوز باشند که بر خواص فیزیکی و شیمیایی پکتین تأثیر می گذارند.
3. رامنوگالاکتورونان II (Rhamnogalacturonan II – RG-II) : یک ناحیه کمتر شناخته شده اما حیاتی در ساختار پکتین که از واحدهای اسید گالاکتورونیک و رامنوز به همراه قندهای غیرمعمول مانند آپیوز و اسید استرپتوزیدیک تشکیل شده است. RG-II نقش کلیدی در اتصال عرضی زنجیره های پکتین در دیواره سلولی گیاهان و همچنین در ژل سازی پکتین های LM در حضور یون های کلسیم دارد. دیمرهای بورات که بین مولکول های RG-II تشکیل می شوند ساختار ژل را تثبیت می کنند.
4. هموگالاکتورونان (Homogalacturonan – HG) : ناحیه خطی و ساده تری در ساختار پکتین که عمدتاً از اسید گالاکتورونیک تشکیل شده و درجه استریفیکاسیون آن (میزان گروه های متوکسیل) می تواند متفاوت باشد. درجه استریفیکاسیون (DE) یکی از مهم ترین پارامترهای تعیین کننده خواص ژل سازی پکتین است. پکتین های HM دارای DE بالا (بیش از ۵۰%) و پکتین های LM دارای DE پایین (کمتر از ۵۰%) هستند.

اصول کارکرد پکتین در صنایع دارویی و آرایشی بر اساس تعامل این اجزا و خواص فیزیکوشیمیایی آن ها استوار است :

• ژل سازی : همانطور که اشاره شد ژل سازی پکتین به نوع پکتین و شرایط محیطی بستگی دارد. در پکتین های HM ژل سازی از طریق پیوندهای هیدروژنی و تعاملات آب گریز بین زنجیره های پکتین در محیط های با قند بالا و pH اسیدی صورت می گیرد. در پکتین های LM ژل سازی از طریق پیوندهای یونی بین گروه های کربوکسیل دپروتونه شده پکتین و یون های دو ظرفیتی مانند کلسیم رخ می دهد.
• تغلیظ کنندگی و پایدارسازی : خاصیت کلوئیدی پکتین و توانایی آن در افزایش ویسکوزیته محلول به دلیل حجم هیدرودینامیکی بالای زنجیره های پکتین در آب است. زنجیره های پکتین با جذب آب حجم مؤثر خود را افزایش داده و باعث افزایش ویسکوزیته می شوند. همچنین پکتین می تواند با ایجاد لایه محافظ در اطراف ذرات معلق از تجمع و ته نشینی آن ها جلوگیری کرده و سیستم های سوسپانسیونی را پایدار کند.
• ایجاد فیلم : توانایی پکتین در ایجاد فیلم به دلیل تشکیل شبکه های مولکولی منظم در هنگام خشک شدن محلول پکتین است. پیوندهای هیدروژنی بین زنجیره های پکتین و همچنین تعاملات یونی (در صورت حضور کاتیون ها) به استحکام و پایداری فیلم کمک می کنند.

کاربردهای صنعتی و مثال هایی از صنایع مختلف

پکتین به دلیل خواص چندمنظوره خود کاربردهای گسترده ای در صنایع دارویی و آرایشی دارد :

صنایع دارویی :

• سیستم های دارورسانی : پکتین به عنوان یک پلیمر زیست سازگار و زیست تخریب پذیر در سیستم های دارورسانی نوین مورد توجه قرار گرفته است. از پکتین می توان برای تهیه میکروذرات نانوذرات هیدروژل ها و فیلم های دارویی استفاده کرد. این سیستم ها می توانند رهش کنترل شده دارو را فراهم کرده جذب دارو را بهبود بخشیده و سمیت دارو را کاهش دهند.
  • دارورسانی روده بزرگ (Colon-targeted drug delivery) : پکتین در محیط اسیدی معده و روده کوچک پایدار است اما در روده بزرگ توسط آنزیم های پکتیناز باکتری های روده تخریب می شود. این خاصیت باعث شده است که پکتین به عنوان یک پلیمر پوششی برای دارورسانی هدفمند به روده بزرگ استفاده شود. داروهای ضدالتهاب روده داروهای ضدسرطان روده بزرگ و پروبیوتیک ها نمونه هایی از داروهایی هستند که می توانند با استفاده از سیستم های دارورسانی مبتنی بر پکتین به صورت هدفمند به روده بزرگ منتقل شوند.
  • پانسمان های زخم : خواص ژل سازی زیست سازگاری و التیام بخشی پکتین آن را به یک ماده مناسب برای تهیه پانسمان های نوین زخم تبدیل کرده است. پانسمان های پکتینی می توانند محیط مرطوب را در محل زخم حفظ کرده جذب اگزودای زخم را تسهیل کرده روند ترمیم زخم را تسریع کرده و از عفونت جلوگیری کنند. افزودن مواد فعال دارویی مانند آنتی بیوتیک ها یا عوامل رشد به پانسمان های پکتینی می تواند اثربخشی آن ها را افزایش دهد. شرکت های داروسازی متعددی در حال تحقیق و توسعه پانسمان های مبتنی بر پکتین برای درمان انواع زخم های مزمن و حاد هستند.
• ضداسیدها و کمک کننده های گوارشی : پکتین به دلیل خاصیت جاذب آب و ایجاد ژل در محیط معده می تواند به عنوان یک ضداسید طبیعی عمل کند. ژل پکتین می تواند پوششی محافظ بر روی مخاط معده ایجاد کرده و از تحریک آن توسط اسید معده جلوگیری کند. همچنین پکتین می تواند به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک کرده و در درمان اسهال و یبوست مؤثر باشد. فرآورده های دارویی حاوی پکتین به عنوان مکمل های فیبری و کمک کننده های گوارشی در بازار موجود هستند.

صنایع آرایشی :

• تغلیظ کننده ها و پایدارکننده ها : پکتین به عنوان یک تغلیظ کننده طبیعی و غیرسمی در فرمولاسیون های آرایشی و بهداشتی کاربرد دارد. از پکتین می توان برای افزایش ویسکوزیته و بهبود بافت محصولاتی مانند کرم ها لوسیون ها ژل ها و ماسک های صورت استفاده کرد. همچنین پکتین می تواند به عنوان یک پایدارکننده امولسیون در این محصولات عمل کرده و از جداسازی فازها جلوگیری کند.
  • کرم های ضد چروک و مرطوب کننده : پکتین به دلیل خاصیت ایجاد فیلم و حفظ رطوبت می تواند به عنوان یک ماده مرطوب کننده و ضد چروک در کرم های آرایشی مورد استفاده قرار گیرد. فیلم پکتین می تواند سدی محافظ بر روی پوست ایجاد کرده و از تبخیر آب از لایه های پوست جلوگیری کند. همچنین پکتین می تواند به بهبود الاستیسیته و نرمی پوست کمک کرده و در کاهش ظاهر چین و چروک ها مؤثر باشد. بسیاری از برندهای آرایشی معتبر از پکتین در فرمولاسیون کرم های ضد چروک و مرطوب کننده خود استفاده می کنند.
• محصولات مراقبت از مو : پکتین به دلیل خاصیت ایجاد فیلم و حالت دهندگی در محصولات مراقبت از مو مانند شامپوها نرم کننده ها و حالت دهنده های مو کاربرد دارد. پکتین می تواند لایه نازکی بر روی ساقه مو ایجاد کرده و به حفظ رطوبت مو افزایش درخشندگی و حالت پذیری مو کمک کند. همچنین پکتین می تواند به کاهش وز مو و جلوگیری از ایجاد موخوره کمک کند. شامپوها و نرم کننده های حاوی پکتین به ویژه برای موهای خشک و آسیب دیده مناسب هستند.
• ماسک های صورت و بدن : پکتین به دلیل خاصیت ژل سازی و ایجاد فیلم به عنوان یک ماده پایه برای ماسک های صورت و بدن استفاده می شود. ماسک های پکتینی می توانند به راحتی بر روی پوست پخش شده و پس از خشک شدن فیلمی محکم و انعطاف پذیر تشکیل دهند که به لیفتینگ و سفت شدن پوست کمک می کند. همچنین می توان مواد فعال آرایشی مانند ویتامین ها عصاره های گیاهی و آنتی اکسیدان ها را به ماسک های پکتینی اضافه کرد تا اثربخشی آن ها را افزایش داد.

بررسی استانداردهای بین المللی و فناوری های پیشرفته مرتبط

استانداردهای بین المللی :

کیفیت و خلوص پکتین مورد استفاده در صنایع دارویی و آرایشی باید مطابق با استانداردهای بین المللی باشد. برخی از مهم ترین استانداردها عبارتند از :

• USP (United States Pharmacopeia) : فارماکوپه ایالات متحده استانداردهای مشخصی برای پکتین دارویی ارائه می دهد که شامل آزمون های شناسایی خلوص قدرت ژل سازی و میزان متوکسیل است. پکتین مورد استفاده در محصولات دارویی باید مطابق با الزامات USP باشد.
• EP (European Pharmacopoeia) : فارماکوپه اروپا نیز استانداردهای مشابهی برای پکتین دارویی ارائه می دهد که با استانداردهای USP همپوشانی دارد. پکتین مورد استفاده در محصولات دارویی در اروپا باید مطابق با الزامات EP باشد.
• FCC (Food Chemicals Codex) : کدکس مواد غذایی استانداردهایی برای پکتین غذایی ارائه می دهد که شامل آزمون های شناسایی خلوص قدرت ژل سازی و میزان متوکسیل است. اگرچه FCC برای مواد غذایی است اما می تواند به عنوان یک مرجع برای پکتین آرایشی نیز مورد استفاده قرار گیرد.
• JECFA (Joint FAO/WHO Expert Committee on Food Additives) : کمیته مشترک متخصصان افزودنی های غذایی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی ارزیابی های ایمنی و مشخصات کیفی برای پکتین ارائه می دهد. JECFA پکتین را به عنوان یک افزودنی غذایی بی خطر طبقه بندی کرده است.

فناوری های پیشرفته مرتبط :

• پکتین های اصلاح شده (Modified pectins) : به منظور بهبود خواص عملکردی پکتین روش های مختلفی برای اصلاح شیمیایی و آنزیمی آن توسعه یافته است.
  • پکتین آمیدی (Amidated pectin) : با آمیده کردن گروه های کربوکسیل پکتین حساسیت آن به یون های کلسیم کاهش یافته و دامنه pH ژل سازی آن گسترده تر می شود. پکتین آمیدی در کاربردهایی که نیاز به ژل سازی در pH بالاتر و غلظت کلسیم کمتر است مانند برخی محصولات لبنی و دسرها استفاده می شود.
  • پکتین استری شده (Esterified pectin) : با استری کردن گروه های کربوکسیل پکتین با الکل های مختلف خواص آب گریزی آن تغییر کرده و قابلیت انحلال آن در حلال های آلی بهبود می یابد. پکتین استری شده در کاربردهایی مانند پوشش دهی مواد آب گریز و کپسوله سازی ترکیبات فعال مورد استفاده قرار می گیرد.
• نانوپکتین (Nanopectin) : فناوری نانو امکان تهیه نانوذرات پکتین را فراهم کرده است. نانوپکتین دارای سطح ویژه بالا زیست سازگاری بهبود یافته و قابلیت نفوذ بهتر به پوست است. نانوپکتین در سیستم های دارورسانی نوین محصولات آرایشی پیشرفته و پانسمان های زخم کاربردهای بالقوه ای دارد.
• فناوری های استخراج و فرآوری پیشرفته : روش های نوین استخراج پکتین مانند استخراج به کمک آنزیم استخراج به کمک امواج فراصوت و استخراج به کمک مایکروویو به منظور افزایش راندمان استخراج کاهش مصرف حلال و انرژی و حفظ کیفیت پکتین توسعه یافته اند. همچنین فناوری های پیشرفته فرآوری مانند فیلتراسیون غشایی و کروماتوگرافی برای خالص سازی و جداسازی انواع مختلف پکتین با خواص مشخص مورد استفاده قرار می گیرند.

چالش ها و محدودیت های فنی

علی رغم مزایای فراوان پکتین با چالش ها و محدودیت های فنی نیز روبرو است :

• تغییرپذیری کیفیت پکتین : کیفیت پکتین استخراج شده به نوع و منبع گیاهی شرایط رشد گیاه روش استخراج و فرآوری بستگی دارد. این تغییرپذیری می تواند منجر به ناپایداری در خواص عملکردی پکتین و مشکلات در فرمولاسیون محصولات شود. برای رفع این مشکل نیاز به استانداردسازی فرآیندهای استخراج و فرآوری و کنترل کیفیت دقیق مواد اولیه و محصولات نهایی است.
• حساسیت به pH و یون های چند ظرفیتی : خواص ژل سازی و ویسکوزیته پکتین به pH محیط و حضور یون های چند ظرفیتی مانند کلسیم حساس است. pHهای بسیار اسیدی یا قلیایی و غلظت بالای یون های کلسیم می تواند منجر به تغییرات ناخواسته در خواص پکتین و ناپایداری فرمولاسیون ها شود. در فرمولاسیون های حاوی پکتین باید pH و غلظت یون های چند ظرفیتی به دقت کنترل شود و از مواد بافر و کیلیت کننده برای جلوگیری از این مشکلات استفاده شود.
• سازگاری با سایر مواد : پکتین ممکن است با برخی از مواد موجود در فرمولاسیون های دارویی و آرایشی ناسازگاری داشته باشد. به عنوان مثال پکتین می تواند با پروتئین ها و پلیمرهای کاتیونی برهم کنش داده و رسوب کند. همچنین پکتین می تواند با برخی از مواد نگهدارنده و مواد فعال دارویی واکنش داده و اثربخشی آن ها را کاهش دهد. قبل از استفاده از پکتین در فرمولاسیون ها مطالعات سازگاری باید انجام شود و فرمولاسیون به گونه ای طراحی شود که از ناسازگاری ها جلوگیری شود.
• محدودیت در استحکام ژل : ژل های پکتینی معمولاً استحکام مکانیکی بالایی ندارند و به راحتی تحت تنش های مکانیکی تخریب می شوند. این محدودیت می تواند کاربرد پکتین را در برخی از کاربردها مانند پانسمان های زخم با استحکام بالا و سیستم های دارورسانی خوراکی با رهش طولانی مدت محدود کند. برای بهبود استحکام ژل های پکتینی می توان از ترکیب پکتین با سایر پلیمرها و مواد تقویت کننده استفاده کرد.

نکات کلیدی برای بهینه سازی و بهبود عملکرد

برای بهینه سازی عملکرد پکتین در صنایع دارویی و آرایشی نکات کلیدی زیر باید مد نظر قرار گیرند :

• انتخاب نوع مناسب پکتین : بسته به کاربرد مورد نظر باید نوع مناسب پکتین (HM یا LM) و درجه استریفیکاسیون (DE) مناسب انتخاب شود. برای ژل سازی در محیط های با قند بالا و pH اسیدی پکتین HM مناسب است در حالی که برای ژل سازی در حضور یون های کلسیم و pH بالاتر پکتین LM مناسب تر است.
• کنترل دقیق شرایط فرآوری : شرایط فرآوری مانند pH دما زمان و غلظت پکتین باید به دقت کنترل شود تا خواص عملکردی مطلوب حاصل شود. pH بهینه برای ژل سازی باید تعیین شود و از pHهای بسیار اسیدی یا قلیایی اجتناب شود. دمای بالا می تواند منجر به تخریب پکتین شود بنابراین باید از دماهای مناسب استفاده شود.
• استفاده از افزودنی های مناسب : برای بهبود خواص عملکردی پکتین و غلبه بر محدودیت های فنی می توان از افزودنی های مناسب استفاده کرد.
  • یون های کلسیم : برای ژل سازی پکتین LM اضافه کردن یون های کلسیم ضروری است. غلظت کلسیم باید بهینه باشد تا ژل با استحکام مطلوب تشکیل شود.
  • قندها : برای ژل سازی پکتین HM اضافه کردن قندها ضروری است. نوع و غلظت قند می تواند بر خواص ژل تأثیر بگذارد.
  • پلیمرهای دیگر : ترکیب پکتین با سایر پلیمرها مانند ژلاتین آلژینات و کربوکسی متیل سلولز می تواند خواص عملکردی آن را بهبود بخشد و ژل های با استحکام بالاتر و خواص رهش کنترل شده دارو ایجاد کند.
  • مواد نرم کننده : برای بهبود انعطاف پذیری و کاهش شکنندگی فیلم های پکتینی می توان از مواد نرم کننده مانند گلیسرول و سوربیتول استفاده کرد.
• بهینه سازی فرمولاسیون : فرمولاسیون های حاوی پکتین باید به گونه ای طراحی شوند که از ناسازگاری ها جلوگیری شود و پایداری محصول در طول زمان حفظ شود. مطالعات پایداری باید انجام شود و شرایط نگهداری مناسب برای محصولات تعیین شود.

نتیجه گیری علمی و تخصصی

پکتین یک پلی ساکارید طبیعی با خواص چندمنظوره به عنوان یک ماده ی ارزشمند در صنایع دارویی و آرایشی جایگاه خود را تثبیت کرده است. توانایی ژل سازی تغلیظ کنندگی پایدارسازی و ایجاد فیلم پکتین آن را به یک جزء کلیدی در فرمولاسیون های متنوع تبدیل کرده است. از سیستم های دارورسانی نوین و پانسمان های زخم در صنعت داروسازی تا کرم های ضد چروک و محصولات مراقبت از مو در صنعت آرایشی پکتین نقش مهمی در بهبود عملکرد ایمنی و پایداری محصولات ایفا می کند.

با وجود چالش ها و محدودیت های فنی تحقیقات و توسعه مداوم در زمینه اصلاح پکتین فناوری های استخراج و فرآوری پیشرفته و بهینه سازی فرمولاسیون افق های جدیدی را برای کاربردهای گسترده تر پکتین در صنایع دارویی و آرایشی گشوده است. روند رو به رشد استفاده از مواد طبیعی و زیست سازگار در صنایع مختلف جایگاه پکتین را به عنوان یک ماده ی پایدار و دوستدار محیط زیست بیش از پیش تقویت خواهد کرد.

بخش پرسش و پاسخ

پرسش ۱ : آیا استفاده از پکتین در محصولات آرایشی و دارویی ایمن است؟

پاسخ : بله پکتین به طور کلی به عنوان یک ماده ایمن و غیرسمی شناخته می شود. سازمان های بین المللی مانند JECFA پکتین را به عنوان یک افزودنی غذایی بی خطر طبقه بندی کرده اند. پکتین زیست سازگار و زیست تخریب پذیر است و به ندرت باعث ایجاد حساسیت یا عوارض جانبی می شود. با این حال مانند هر ماده دیگری حساسیت های فردی ممکن است وجود داشته باشد. پکتین مورد استفاده در محصولات دارویی و آرایشی باید مطابق با استانداردهای خلوص و کیفیت بین المللی باشد تا از ایمنی آن اطمینان حاصل شود.

پرسش ۲ : تفاوت بین پکتین HM و LM چیست و کدام نوع برای چه کاربردهایی مناسب تر است؟

پاسخ : تفاوت اصلی بین پکتین HM (با متوکسیل بالا) و LM (با متوکسیل پایین) در درجه استریفیکاسیون (DE) آن ها است. پکتین HM دارای DE بالا (بیش از ۵۰%) و پکتین LM دارای DE پایین (کمتر از ۵۰%) است. این تفاوت در DE منجر به تفاوت در مکانیسم ژل سازی و شرایط ژل شدن می شود.

• پکتین HM : برای ژل سازی به غلظت بالای قند (بیش از ۶۰%) و pH اسیدی (کمتر از ۳.۵) نیاز دارد. ژل های پکتین HM معمولاً شفاف و برگشت پذیر حرارتی هستند. پکتین HM بیشتر در صنایع غذایی برای تهیه مربا ژله و دسرها استفاده می شود. در صنایع دارویی و آرایشی کاربرد آن محدودتر است اما می تواند در سیستم های دارورسانی خوراکی با رهش اسیدی و برخی از فرمولاسیون های آرایشی مورد استفاده قرار گیرد.
• پکتین LM : در حضور یون های دو ظرفیتی مانند کلسیم و در pH بالاتر (بین ۲.۵ تا ۶.۵) ژل تشکیل می دهد و نیازی به غلظت بالای قند ندارد. ژل های پکتین LM معمولاً کدر و غیرقابل برگشت حرارتی هستند. پکتین LM در صنایع غذایی برای تهیه مربا و ژله های کم قند محصولات لبنی و سس ها استفاده می شود. در صنایع دارویی و آرایشی پکتین LM کاربردهای گسترده تری دارد و در سیستم های دارورسانی روده بزرگ پانسمان های زخم کرم های آرایشی و ماسک های صورت استفاده می شود.

پرسش ۳ : آیا تولید پکتین از نظر زیست محیطی پایدار است؟

پاسخ : بله تولید پکتین به طور کلی به عنوان یک فرآیند پایدار و دوستدار محیط زیست در نظر گرفته می شود. پکتین از منابع تجدیدپذیر گیاهی (ضایعات کشاورزی مانند پوست مرکبات و سیب) استخراج می شود که به کاهش ضایعات و ایجاد ارزش افزوده کمک می کند. روش های نوین استخراج پکتین مانند استخراج به کمک آنزیم و استخراج به کمک امواج فراصوت مصرف حلال و انرژی را کاهش داده و به فرآیندهای پایدارتر منجر می شوند. پکتین زیست تخریب پذیر است و در محیط زیست تجمع نمی یابد. با این حال جنبه های زیست محیطی فرآیند تولید پکتین مانند مصرف آب و انرژی در فرآیند استخراج و فرآوری باید بهینه شود تا پایداری کلی فرآیند تضمین گردد.