اعزام سریع به محل حادثه و ارائه کمک با پهپاد واکنش سریع ممکن شد
محققان یک شرکت دانش‌بنیان آمریکایی پهپاد واکنش سریعی ساخته است که می‌تواند در ماموریت‌ها به آتش‌نشان ها، نیرو‌های پلیس و فوریت‌های پزشکی یاری برساند.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیواطلس، این پهپاد که «رِسپاندِر» «Responder» نام دارد توسط شرکت «برینک» «Brinc» در سیاتل ساخته شده است.
این پهپاد خودران به چراغ‌ها و آژیر و آرایه‌ای از دوربین اپتیکال HD با زوم ۴۰ برابری مجهز است. همچنین دوربین تصویربرداری حرارتی، نورافکن، یک سامانه ارتباطی دو طرفه شامل بلندگو و میکروفون از دیگر تجهیزاتی است در این کوادکوپر تعبیه شده. سامانه ظرفیت باربری نیز به پهپاد اجازه می‌دهد تا وسایل نجات دهنده‌ای مانند داروی تزریقی اِپی پِن، دستگاه شوک خارجی خودکار، جلیقه نجات و نالوکسان (برای درمان مصرف بیش از حد مواد مخدر) را حمل و رها کند.
قرار است چندین رسپاندر در سراسر شهر مستقر شوند و هر یک از آنها وقتی که استفاده نمی‌شود، در داخل «لانه شارژ» ایستگاه رسپاندر رباتیک نگهداری شود.
هنگامی که یک تماس درخواست کمک به اعزام کننده مربوطه ارسال می‌شود، اوپراتور نزدیک‌ترین رسپاندر موجود را به محل مورد نظر می‌فرستد. براساس گزارش‌های منتشر شده، این پهپاد می‌تواند در کمتر از پنج ثانیه از ایستگاه شارژ خود بلند شود. بسته به شرایط، ممکن است یک گروه واکنش سریع انسانی با سرعت کمتری نیز اعزام شود.
همانطور که پهپاد در مسیر است، یک تصویر زنده از دوربین‌های آن از طریق ۴G به سازمان امدادرسان مربوطه منتقل می‌شود که در مرورگر LiveOps مخصوص سامانه قابل مشاهده است. هنگامی که پهپاد به محل مورد نظر رسید که در حالت ایده آل بیش از ۷۰ ثانیه طول نمی‌کشد، کاربر از مرکز مربوطه می‌تواند با استفاده از سیستم ارتباطی دو طرفه پهپاد با فرد یا افراد آسیب دیده گفتگوی بلادرنگ داشته باشد.
این مکالمه ممکن است شامل ارائه دستورالعمل‌هایی در مورد استفاده از داروی تزریقی اِپی پِن و دارو‌های دیگر و یا می‌تواند مستلزم کاهش تنش یک موقعیت بالقوه خشونت آمیز باشد. تخمین زده می‌شود که برای تقریبا ۲۵ درصد از حوادث، نیازی به اعزام یک تیم انسانی واقعی وجود ندارد.
گفته می‌شود که این کوادکوپتر می‌تواند هر بار تا ۴۲ دقیقه پرواز کند و یک بار شارژ کامل باتری آن ۴۰ دقیقه طول می‌کشد. پهپاد می‌تواند به صورت مستقل و خودکار پرواز کند (با کمک سیستم جلوگیری از برخورد از جلو) یا از راه دور کنترل شود. در مورد دوم، می‌توان آن را یا در محل با استفاده از یک کنترل از راه دور دستی یا از مرکز اعزام هدایت کرد.