مهریه زن چند سکه تصویب شد

پرسش درباره وضعیت مهریه زن چند سکه تصویب شد، یکی از دغدغه های اصلی زوجین در ایران است. باید دانست که طرح کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه از ۱۱۰ به ۱۴ سکه، هنوز به تصویب نهایی نرسیده و جنبه قانونی پیدا نکرده است. بنابراین، در حال حاضر، همان قانون ۱۱۰ سکه بهار آزادی معتبر است و زوجه می تواند مهریه خود را تا این سقف با پشتوانه قانونی مطالبه کند و برای مازاد بر آن، نیازمند اثبات تمکن مالی زوج است.

در جامعه امروز ایران، مسئله مهریه بیش از پیش اهمیت یافته و به یکی از موضوعات حقوقی و اجتماعی بحث برانگیز تبدیل شده است. نوسانات اقتصادی و تغییرات اجتماعی، همواره ابهاماتی را درباره قوانین و رویه های مرتبط با مهریه ایجاد می کند. بسیاری از افراد، چه در آستانه ازدواج و چه درگیر مسائل خانوادگی، به دنبال درک دقیق از وضعیت قانونی مهریه هستند. اطلاعات ضد و نقیض در فضای مجازی، این سردرگمی ها را بیشتر می کند و نیاز به یک منبع معتبر و جامع را دوچندان می سازد. در این مقاله تلاش می شود تا با بررسی دقیق قوانین موجود و طرح های پیشنهادی، پاسخی شفاف و کارآمد به این دغدغه ها ارائه شود و به زوجین و خانواده ها در اتخاذ تصمیمات آگاهانه یاری رساند.

وضعیت فعلی قانون مهریه در ایران (1403-1404): آنچه باید دانست

مهریه، به عنوان یکی از حقوق مالی زن در عقد نکاح، همواره در قوانین ایران جایگاه ویژه ای داشته است. اما این حق، با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی، چالش ها و تغییراتی را نیز به خود دیده است. برای درک صحیح وضعیت فعلی مهریه، لازم است به مفاهیم و حدود قانونی آن بر اساس آخرین مقررات موجود (تا نیمه نخست سال 1404) نگاهی دقیق داشت.

قانون 110 سکه بهار آزادی: حد نصاب کیفری و ضمانت اجرا

یکی از مهم ترین نقاط عطف در قوانین مهریه، ماده 22 قانون حمایت خانواده مصوب سال 1391 است که به روشنی حد نصاب کیفری مهریه را مشخص می کند. بر اساس این ماده، اگر مهریه تعیین شده تا سقف 110 سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات مربوط به اجرای محکومیت های مالی قرار می گیرد. این بدان معناست که در صورت عدم پرداخت مهریه توسط زوج تا این سقف، زوجه می تواند از طریق مراجع قضایی اقدام به جلب و حتی حبس زوج کند، مگر اینکه زوج اعسار خود را ثابت کند و یا اثبات شود که توانایی پرداخت مهریه را ندارد.

تجربه نشان داده است که این حد نصاب 110 سکه، به عنوان یک اهرم فشار قانونی برای تضمین حقوق مالی زن عمل می کند. اما باید توجه داشت که این قانون، به معنای باطل شدن مهریه های بیش از 110 سکه نیست، بلکه تنها جنبه کیفری و امکان جلب را به این سقف محدود می سازد. توان مالی زوج در این حد نصاب از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که در صورت اثبات عدم تمکن، روند اجرای حکم به سمت تقسیط و عدم حبس پیش خواهد رفت.

مهریه های مازاد بر 110 سکه: آیا حبس در انتظار است؟

سؤال رایج بسیاری از افراد این است که تکلیف مهریه هایی که از 110 سکه بیشتر است، چیست؟ آیا برای مبالغ مازاد بر این سقف نیز امکان جلب و حبس وجود دارد؟ پاسخ صریح قانون این است که اگر مهریه بیشتر از 110 سکه باشد، در خصوص مازاد بر این مقدار، تنها ملائت و توانایی مالی زوج ملاک پرداخت است. این به آن معناست که زوجه برای مطالبه مهریه بیش از 110 سکه، باید در دادگاه اثبات کند که زوج دارای اموال و تمکن مالی لازم برای پرداخت این مبالغ را دارد.

در چنین مواردی، ضمانت اجرای کیفری (مانند حبس) برای مبالغ بالای 110 سکه وجود ندارد و وصول مهریه تنها از طریق مدنی و توقیف اموال زوج (در صورت شناسایی) امکان پذیر خواهد بود. این رویکرد قانونی، به دنبال ایجاد تعادل بین حمایت از حقوق زن و جلوگیری از زندانی شدن مردان به دلیل مهریه های سنگین است.

محاسبه مهریه به نرخ روز: نوسانات اقتصادی و تأثیر آن

در شرایط اقتصادی کنونی که نوسانات قیمت سکه و طلا به سرعت تغییر می کند، یکی دیگر از جنبه های حیاتی مهریه، نحوه محاسبه ارزش آن است. قانون گذار به صراحت اعلام کرده است که محاسبه مهریه به نرخ روز، الزامی است. این بدان معناست که اگر مهریه به صورت سکه یا طلا تعیین شده باشد، ارزش آن در زمان مطالبه و اجرای حکم، بر اساس نرخ رسمی اعلام شده توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران محاسبه می شود و نه بر اساس نرخی که در زمان عقد وجود داشته است.

این اصل قانونی، از حقوق زوجه در برابر کاهش ارزش پول و تورم محافظت می کند و اطمینان می دهد که مهریه، ارزش واقعی خود را حفظ خواهد کرد. برای زوجین، این موضوع به معنای پذیرش تعهدی است که ارزش آن می تواند با گذر زمان و تغییرات بازار، دستخوش تحولات جدی شود. از همین روست که آگاهی از این بخش از قانون، در زمان تعیین مهریه و تصمیم گیری های آتی، اهمیت فراوانی دارد.

طرح قانون جدید مهریه 14 سکه: شایعات تا واقعیت تصویب

در سال های اخیر، همواره شایعات و گمانه زنی های بسیاری درباره تغییرات احتمالی در قوانین مهریه به گوش می رسد. یکی از مطرح ترین این موارد، طرح کاهش سقف مهریه یا جنبه کیفری آن به 14 سکه است. این طرح که با هدف حل مشکلات اجتماعی و کاهش جمعیت کیفری مطرح شده، ابهامات زیادی را در میان افکار عمومی ایجاد کرده است.

جزئیات طرح کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری به 14 سکه

طرحی که با عنوان قانون جدید مهریه 14 سکه شناخته می شود، در واقع به دنبال تغییر در سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه است و نه اصل مهریه. بر اساس این طرح پیشنهادی، تنها تا سقف 14 سکه تمام بهار آزادی، امکان اعمال ضمانت اجرای کیفری برای مرد وجود خواهد داشت. این یعنی، اگر مردی مهریه همسرش را پرداخت نکند، تنها برای 14 سکه اول، با خطر جلب و حبس مواجه می شود و برای مبالغ مازاد بر آن، زوجه باید از طریق توقیف اموال و روش های مدنی اقدام به مطالبه کند.

دلایل مطرح شدن این طرح از سوی برخی نمایندگان و فعالان حقوقی، شامل کاهش تعداد زندانیان مهریه، جلوگیری از تعیین مهریه های سنگین که گاهی منجر به سوءاستفاده می شود، و کاهش فشارهای اقتصادی و اجتماعی بر مردان است. این طرح به صراحت بیان می کند که مهریه هر میزان که باشد، به عنوان یک دین و حق مالی برای زن محفوظ است؛ تغییر صرفاً در چگونگی اعمال مجازات کیفری برای عدم پرداخت آن است.

وضعیت تصویب و زمان اجرای طرح 14 سکه: چشم انداز آینده

یکی از مهم ترین سؤالات درباره طرح مهریه 14 سکه، وضعیت تصویب و زمان اجرای آن است. واقعیت این است که این طرح، تا نیمه اول سال 1404، هنوز به تصویب نهایی مجلس شورای اسلامی نرسیده و جنبه قانونی پیدا نکرده است. در حال حاضر، این موضوع صرفاً در مرحله بررسی و طرح در مجلس قرار دارد و باید مراحل قانونی تصویب، تأیید شورای نگهبان و ابلاغ را طی کند تا به قانون تبدیل شود.

عدم تصویب نهایی به این معناست که هیچ تاریخ دقیقی برای اجرای آن مشخص نیست. بنابراین، تا زمانی که این طرح به قانون تبدیل نشده و ابلاغ عمومی نگردیده، همچنان مقررات قبلی مهریه (یعنی قانون 110 سکه بهار آزادی) معتبر و قابل اجراست. زوجین و خانواده ها باید به این نکته توجه داشته باشند تا در دام اطلاعات نادرست و شایعات گرفتار نشوند و تصمیمات خود را بر پایه قوانین جاری اتخاذ کنند.

طرح مهریه 5 سکه و دیگر شایعات: چگونه حقیقت را از گمانه زنی تشخیص دهیم؟

در کنار طرح 14 سکه، گاهی اوقات نیز اخباری درباره طرح مهریه 5 سکه یا سایر محدودیت های مشابه به گوش می رسد. بسیاری از این موارد، صرفاً گمانه زنی یا طرح های اولیه هستند که هیچ گاه به مرحله تصویب نرسیده اند. این شایعات، به دلیل اهمیت موضوع مهریه و نگرانی های اجتماعی، به سرعت در جامعه پخش می شوند و می توانند منجر به سردرگمی های بسیاری شوند.

برای تشخیص اطلاعات صحیح از شایعات، لازم است همواره به منابع رسمی و معتبر مراجعه شود. وب سایت مجلس شورای اسلامی، روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران و اظهارات رسمی مقامات قضایی و حقوقی، تنها مراجعی هستند که می توان به اخبار و مصوبات آن ها اعتماد کرد. هر گونه اطلاعاتی که خارج از این چارچوب ها مطرح شود، باید با احتیاط و بررسی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. طرح هایی نظیر کاهش مهریه به 5 سکه، اگرچه ممکن است در محافل مختلف مطرح شوند، اما تا کنون هیچ کدام به قانون تبدیل نشده اند و صرفاً در حد ایده باقی مانده اند.

مفاهیم و رویه های حقوقی مرتبط با مطالبه مهریه

در مسیر مطالبه و پرداخت مهریه، اصطلاحات و رویه های حقوقی متعددی وجود دارد که درک آن ها برای هر دو طرف ازدواج ضروری است. این مفاهیم، تأثیر مستقیمی بر حقوق و تعهدات زوجین دارند و آشنایی با آن ها می تواند به پیشگیری از بسیاری از مشکلات کمک کند.

تفاوت مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه: انتخاب سرنوشت ساز

در زمان عقد، نوع پرداخت مهریه یکی از مهم ترین تصمیماتی است که زوجین می گیرند: عندالمطالبه یا عندالاستطاعه. تفاوت این دو مفهوم، اساسی و سرنوشت ساز است:

• مهریه عندالمطالبه: در این حالت، زن به محض جاری شدن صیغه عقد، حق مطالبه تمام مهریه را دارد. مرد نیز موظف است به محض مطالبه، آن را پرداخت کند. در صورت عدم پرداخت و اثبات تمکن مالی، زن می تواند از طریق قانونی اقدام به جلب و حبس مرد (تا سقف 110 سکه) کند. بخش قابل توجهی از مهریه های رایج در ایران، از نوع عندالمطالبه هستند و این مدل مهریه فشار بیشتری برای پرداخت فوری یا اقساطی بر زوج وارد می کند.
• مهریه عندالاستطاعه: در این نوع مهریه، پرداخت مهریه منوط به استطاعت و توانایی مالی مرد است. به عبارت دیگر، زن تنها زمانی می تواند مهریه خود را مطالبه کند که ثابت شود مرد توانایی پرداخت آن را دارد. در این موارد، بار اثبات تمکن مالی بر عهده زن است و تا زمانی که زن نتواند این موضوع را ثابت کند، امکان مطالبه و اجرای مهریه برایش دشوارتر خواهد بود. این قید در سند ازدواج باید به صراحت ذکر شود و انتخاب آن می تواند در آینده حقوقی و مالی زوجین بسیار تأثیرگذار باشد.

انتخاب بین این دو حالت، نه تنها یک توافق ساده، بلکه تعیین کننده مسیر حقوقی آتی زندگی مشترک است. بسیاری از زوجین، بدون آگاهی کافی از پیامدهای حقوقی، یکی از این دو گزینه را انتخاب می کنند که بعدها به چالش های جدی منجر می شود. آگاهی از این تفاوت ها، به زوجین کمک می کند تا تصمیمی متناسب با شرایط خود بگیرند.

دادخواست اعسار از پرداخت مهریه و تقسیط: راهی برای مدیریت تعهدات

در بسیاری از موارد، مرد پس از مطالبه مهریه توسط زن، توانایی پرداخت یکجای آن را ندارد. در چنین شرایطی، قانونی به نام دادخواست اعسار از پرداخت مهریه وجود دارد. اعسار به معنای ناتوانی مالی و عدم تمکن برای پرداخت بدهی (در اینجا مهریه) است.

زوج می تواند با تقدیم دادخواست اعسار به دادگاه، مدعی شود که توانایی پرداخت کامل مهریه را ندارد. مراحل رسیدگی به این دادخواست شامل موارد زیر است:

1. ارائه دادخواست: زوج باید با ارائه مدارک مالی، لیست اموال، میزان درآمد و شهادت شهود، ناتوانی خود را ثابت کند.
2. بررسی توسط دادگاه: دادگاه با بررسی دقیق شرایط مالی، شغلی و درآمدی زوج، همچنین هزینه های ضروری زندگی او، در مورد اعسار تصمیم گیری می کند.
3. تعیین پیش پرداخت و اقساط: در صورت پذیرش دادخواست اعسار، دادگاه مبلغی را به عنوان پیش پرداخت (که زوج باید فوراً بپردازد) و سپس اقساط ماهانه را برای پرداخت مابقی مهریه تعیین می کند. عوامل متعددی مانند میزان درآمد، اموال موجود (غیر از مستثنیات دین) و هزینه های زندگی در تعیین این اقساط مؤثرند.

عواقب عدم پرداخت اقساط: اگر مرد پس از تعیین اقساط، از پرداخت آن ها سر باز زند، زوجه می تواند مجدداً از طریق دادگاه اقدام کند و در صورت تأخیر در پرداخت چند قسط (معمولاً سه قسط)، حکم جلب زوج صادر خواهد شد. این قانون، به مردان این فرصت را می دهد که با وجود تعهد سنگین مهریه، از فشار حبس رها شده و تعهدات خود را به صورت منطقی تری مدیریت کنند.

دادخواست اعسار از پرداخت مهریه، راهکاری قانونی برای مدیریت تعهدات مالی سنگین در شرایط ناتوانی است، اما عدم پایبندی به اقساط تعیین شده، می تواند به عواقب حقوقی جدی برای زوج منجر شود.

روش های مطالبه مهریه: از اجرای ثبت تا دادگاه خانواده

برای مطالبه مهریه، زن می تواند از دو مسیر اصلی قانونی اقدام کند:

1. از طریق اداره ثبت اسناد و املاک:
   • مزایا: این روش معمولاً سریع تر از مراجعه به دادگاه است و نیاز به پرداخت هزینه دادرسی کمتری دارد. در این روش، زن می تواند درخواست توقیف اموال منقول و غیرمنقول زوج را از طریق اداره ثبت بدهد.
   • معایب: اداره ثبت تنها برای توقیف اموال مشخص و ثبت شده مانند ملک، خودرو و حساب بانکی کاربرد دارد و در صورت عدم وجود این اموال یا عدم شناسایی آن ها، زن باید به دادگاه مراجعه کند. همچنین، برای مهریه های بیش از 110 سکه، اداره ثبت قادر به جلب زوج نیست و زن باید از طریق دادگاه ملائت زوج را اثبات کند.
2. از طریق دادگاه خانواده:
   • مزایا: این روش جامع تر است و به زن امکان مطالبه کامل مهریه را، حتی در صورت عدم شناسایی اموال یا نیاز به اثبات ملائت زوج برای مبالغ بالای 110 سکه، می دهد. دادگاه همچنین می تواند به درخواست اعسار زوج رسیدگی و مهریه را تقسیط کند.
   • معایب: روند رسیدگی در دادگاه ممکن است زمان برتر باشد و هزینه های دادرسی نیز معمولاً بیشتر است.

در هر دو روش، قابلیت توقیف اموال وجود دارد. اما باید توجه داشت که برخی اموال تحت عنوان مستثنیات دین قرار می گیرند و قابل توقیف نیستند. این اموال شامل منزل مسکونی مورد نیاز، اثاثیه ضروری زندگی، ابزار کار، و بخش معینی از حقوق و مستمری زوج است که برای تأمین معیشت وی ضروری است. شناخت این مستثنیات، هم برای زوج در دفاع از اموال خود و هم برای زوجه در پیگیری های قانونی حائز اهمیت است.

مالیات بر مهریه و حق ثبت: ابهامات و شفاف سازی ها

یکی از موضوعاتی که در سال های اخیر بحث های زیادی را برانگیخته، مسئله مالیات بر مهریه است. اما باید شفاف سازی کرد که بر اساس قوانین فعلی (تا نیمه اول 1404)، مهریه به خودی خود مشمول مالیات نیست. به عبارت دیگر، زن بابت دریافت مهریه خود، مالیاتی به دولت پرداخت نمی کند. شایعاتی که در این زمینه مطرح می شود، اغلب به اشتباه یا سوءبرداشت از قوانین مالیاتی مربوط به نقل و انتقال دارایی ها است.

اما موضوع حق ثبت مهریه متفاوت است. حق ثبت، هزینه ای است که زن در هنگام مطالبه مهریه از طریق دفاتر اسناد رسمی یا مراجع قضایی، برای ثبت رسمی درخواست خود پرداخت می کند. این حق ثبت، معمولاً بر اساس درصدی از ارزش مهریه (تا سقف 110 سکه) محاسبه می شود که این درصد معمولاً حدود 2.5 درصد از بهای مهریه به نرخ روز است. این هزینه برای جاری شدن فرآیند قانونی مطالبه مهریه دریافت می شود و نباید با مالیات بر مهریه اشتباه گرفته شود. باید به یاد داشت که این حق ثبت، جزء هزینه های دادرسی یا اجرای ثبت محسوب می شود و پرداخت آن برای آغاز رسمی پرونده مهریه الزامی است.

پرسش های متداول درباره قانون و احکام مهریه

آیا با فوت زن، مهریه به ورثه می رسد؟

بله، مهریه یک حق مالی است که به محض وقوع عقد نکاح، زن مالک آن می شود. در صورت فوت زن (زوجه)، مهریه او به عنوان بخشی از ترکه متوفی محسوب شده و طبق قوانین ارث، به ورثه قانونی او (شامل فرزندان، پدر و مادر و همسر) می رسد. ورثه می توانند مهریه را از ترکه زوج مطالبه کنند.

آیا بخشیدن مهریه قابل رجوع است؟

بخشیدن مهریه می تواند به اشکال مختلفی صورت گیرد که هر کدام آثار حقوقی متفاوتی دارند. اگر زن مهریه خود را ابراء کند (یعنی ذمه مرد را از پرداخت مهریه بری کند)، این بخشش غیرقابل رجوع است و زن دیگر نمی تواند آن را مطالبه کند. اما اگر مهریه به صورت هبه (بخشش) بخشیده شده باشد، در شرایط خاص و با رعایت قواعد هبه، ممکن است قابل رجوع باشد، البته این امر پیچیدگی های حقوقی خود را دارد و نیازمند مشاوره با وکیل است.

حق حبس چیست و چه تاثیری بر مهریه دارد؟

حق حبس، یکی از حقوق قانونی زن در عقد دائم است. بر اساس این حق، زن می تواند تا زمانی که تمام مهریه او (در صورت عندالمطالبه بودن) به او پرداخت نشده است، از تمکین خاص (رابطه زناشویی) خودداری کند. این حق تنها برای زنان باکره و در صورتی که مهریه عندالمطالبه باشد، قابل اعمال است. در صورت اعمال حق حبس، مرد مکلف به پرداخت نفقه است، اما تا پرداخت کامل مهریه (یا توافق بر تقسیط)، زن می تواند از تمکین خودداری کند. این حق با پرداخت اولین قسط یا بخشی از مهریه (پیش پرداخت) از بین نمی رود، بلکه باید تمام مهریه پرداخت شود تا حق حبس مرتفع گردد.

اگر مرد درخواست طلاق بدهد، آیا باید تمام مهریه را بپردازد؟

بله، در صورتی که مرد درخواست طلاق بدهد، باید تمام مهریه زن را (با توجه به نوع آن، عندالمطالبه یا عندالاستطاعه) پرداخت کند. مهریه، دینی بر ذمه مرد است که با طلاق نیز از بین نمی رود. البته اگر طلاق قبل از نزدیکی (دخول) صورت گیرد، زن مستحق نصف مهریه خواهد بود. همچنین، امکان تقسیط مهریه در صورت عدم تمکن مالی مرد و با حکم دادگاه وجود دارد.

تکلیف مردانی که قبلاً محکوم به پرداخت مهریه شده اند با قوانین جدید احتمالی چیست؟

در صورتی که طرح های جدید (مانند محدودیت 14 سکه) به قانون تبدیل شوند، معمولاً قوانین جدید عطف به ماسبق نمی شوند؛ یعنی بر پرونده های قبلی که حکم قطعی درباره آن ها صادر شده است، تأثیر نمی گذارند. با این حال، در برخی موارد، قانون گذار ممکن است در مقررات اجرایی تغییراتی ایجاد کند که بر شیوه اجرای احکام قبلی (مثلاً در مورد حبس) تأثیر بگذارد. اما اصل دین مهریه و میزان آن که قبلاً تعیین شده است، پابرجا خواهد ماند. این موضوع نیازمند بررسی دقیق متن نهایی قانون جدید در صورت تصویب است.

آیا با ازدواج مجدد زن، حق دریافت مهریه از همسر سابق منتفی می شود؟

خیر، ازدواج مجدد زن (زوجه) هیچ تأثیری بر حق او برای دریافت مهریه از همسر سابقش ندارد. مهریه دینی است که به محض عقد بر ذمه مرد قرار می گیرد و با ازدواج مجدد زن، این دین از بین نمی رود و زن همچنان می تواند آن را مطالبه کند. این حق مستقل از وضعیت تأهل فعلی زن است.

چرا سکه بهار آزادی به جای سکه طلا در مهریه محاسبه می شود؟

در عرف قضایی و همچنین در سند ازدواج، اغلب از اصطلاح سکه بهار آزادی استفاده می شود. این نوع سکه، یک معیار استاندارد و رایج برای تعیین ارزش مهریه است و قیمت آن روزانه توسط بانک مرکزی اعلام می شود. استفاده از سکه بهار آزادی به جای سکه طلا (که ممکن است انواع مختلف با عیارها و وزن های متفاوت داشته باشد)، به یکنواختی و شفافیت بیشتر در محاسبه و مطالبه مهریه کمک می کند و از اختلافات ناشی از تنوع انواع طلا جلوگیری می کند.

نتیجه گیری: نگاهی به آینده مهریه و زندگی مشترک

همانطور که ملاحظه شد، موضوع مهریه زن چند سکه تصویب شد، ابعاد گسترده ای از قوانین و رویه های حقوقی را در بر می گیرد. در حال حاضر، قانون ۱۱۰ سکه بهار آزادی، همچنان معیار اصلی برای ضمانت اجرای کیفری مهریه است و طرح هایی نظیر کاهش آن به ۱۴ سکه، هنوز به تصویب نهایی نرسیده اند و صرفاً در مرحله بررسی قرار دارند. این بدان معناست که مهریه، هر میزان که در عقد تعیین شود، به عنوان یک دین شرعی و قانونی بر ذمه مرد باقی می ماند و نحوه وصول آن، تابع مقررات عندالمطالبه یا عندالاستطاعه بودن و توانایی مالی زوج خواهد بود.

آگاهی از این پیچیدگی ها برای تمامی افراد، به ویژه زوجین در شرف ازدواج، حیاتی است. انتخاب آگاهانه نوع مهریه، درک صحیح از مفاهیم اعسار و تقسیط، و آشنایی با روش های مطالبه مهریه، می تواند به مدیریت بهتر تعهدات و پیشگیری از مشکلات آتی کمک کند. در نهایت، توصیه می شود که زوجین با واقع بینی و در نظر گرفتن توان مالی خود، در مورد مهریه تصمیم گیری کنند و در صورت بروز هرگونه ابهام یا چالش حقوقی، حتماً با وکلای متخصص در حوزه خانواده مشورت نمایند. این رویکرد نه تنها به حفظ حقوق هر دو طرف کمک می کند، بلکه زمینه را برای پایداری و آرامش بیشتر در زندگی مشترک فراهم می آورد.