قلعه پریان و مجله نشنال جئوگرافیک

در اعماق دریاچه وان ترکیه، قلعه ای ۳۰۰۰ ساله اورارتویی پنهان شده بود که کشف آن نه تنها باستان شناسان را شگفت زده کرد، بلکه مجله معتبر نشنال جئوگرافیک با پوشش خبری و تحلیل های علمی خود، این راز باستانی را به جهانیان معرفی کرد و ابعاد تازه ای به داستان قلعه پریان بخشید.

تصور کنید در دل آبی ترین اعماق دریاچه ای باستانی، جایی که تنها سکوت هزاران ساله حکمفرماست، یک قلعه عظیم از تمدنی فراموش شده، ناگهان رخ می نماید. این کشف خارق العاده در دریاچه وان ترکیه، نه تنها دنیا را بهت زده کرد، بلکه نامی آشنا و معتبر جهانی، یعنی مجله نشنال جئوگرافیک، اعتبار و ابعاد تازه ای به این داستان باورنکردنی بخشید. قلعه پریان، این میراث کهن، دریچه ای نو به سوی درک تمدن قدرتمند اورارتو گشوده است. چگونه این قلعه کشف شد؟ نشنال جئوگرافیک چه نقشی در جهانی شدن آن داشت؟ و این کشف چه اسراری را درباره تمدن اورارتو برملا کرد؟ با یکدیگر سفری به اعماق تاریخ و آب های دریاچه وان خواهیم داشت تا این روایت شگفت انگیز را کاوش کنیم.

دریاچه وان: بستر یک معمای کهن

دریاچه وان، بزرگترین دریاچه ترکیه و یکی از شگفت انگیزترین پدیده های طبیعی در منطقه آناتولی شرقی است. این دریاچه سودا (قلیایی) با آب های شور و نمکین خود، نه تنها زیستگاه منحصر به فردی برای گونه های خاص ماهی مانند اینجی کفالی (نوعی ماهی قلیه) به شمار می رود، بلکه تاریخچه ای زمین شناسی پرفراز و نشیب دارد. سطح آب دریاچه وان در طول هزاران سال دستخوش تغییرات چشمگیری بوده است؛ گاهی بالا آمده و سواحل و سکونتگاه های باستانی را در خود غرق کرده و گاهی با عقب نشینی، سازه های زیر آب را دوباره آشکار ساخته است.

دریاچه وان که در میان کوه های سر به فلک کشیده و مناظر طبیعی چشم نواز قرار گرفته، همواره الهام بخش داستان ها و افسانه های محلی بوده است. این ویژگی های منحصربه فرد، به ویژه ترکیب شیمیایی آب که سرعت تجزیه مواد آلی را کاهش می دهد، به بقای شگفت انگیز سازه های باستانی در اعماق آن کمک کرده است. همین محیط خاص بود که فرصتی بی نظیر برای حفظ یک قلعه باستانی، متعلق به تمدن اورارتو، برای سه هزار سال فراهم آورد و آن را به گنجینه ای ارزشمند برای باستان شناسی زیر آب تبدیل کرد.

شهر وان: دروازه ای به تاریخ و طبیعت

شهر وان، مرکز استان وان و نگین شرق ترکیه، شهری مرزی است که به دلیل نزدیکی به مرز ایران، سالانه پذیرای تعداد زیادی گردشگر ایرانی است. این شهر تاریخی با جاذبه های فرهنگی و طبیعی فراوان، همچون قلعه وان که یادگار دوران اورارتوهاست، جزیره آختامار با کلیسای صلیب مقدس خود و آبشارهای مرادیه، مقصدی جذاب برای دوستداران تاریخ و طبیعت محسوب می شود. شهرت جهانی گربه های وان با چشمان دو رنگشان نیز به زیبایی های این منطقه افزوده است. این شهر با داشتن مراکز خرید مدرن و امکانات گردشگری رو به رشد، ترکیبی دلنشین از گذشته و حال را به نمایش می گذارد و زمینه ای عالی برای کاوش های تاریخی در منطقه دریاچه وان فراهم می آورد.

کشف معجزه آسا: از غواصان محلی تا توجه جهانی

ماجرای کشف قلعه پریان در اعماق دریاچه وان، مانند افسانه ای از دل تاریخ سر برآورد. سال ها بود که تیم غواصی دانشگاه Van Yüzüncü Yıl به سرپرستی پروفسور تحسین جیلان، در حال کاوش های زیر آبی در دریاچه وان بودند. آن ها ابتدا به دنبال یافتن بقایای یک هیولای افسانه ای که گفته می شد در دریاچه زندگی می کند، یا شاید گنج های پنهان بودند. اما آنچه یافتند، فراتر از هر افسانه و گنجی بود؛ یک سازه عظیم دست ساز بشر در عمق بیش از ۱۰ متری آب.

اولین مشاهده، دیواره های سنگی عظیم و مرتفعی بود که از کف دریاچه سر برآورده بودند. ارتفاع برخی از این دیوارها به حدود ۱۳ فوت (تقریباً ۴ متر) می رسید که نشان از عظمت و شکوه بنا داشت. تیم غواصی با دقت و هیجان فراوان به کاوش ادامه داد. با هر غوص جدید، ابعاد بیشتری از این قلعه باستانی آشکار می شد: برج ها، سنگ چین های دفاعی و سازه هایی که زمانی بخشی از یک شهر مستحکم بوده اند. باستان شناسان بلافاصله تشخیص دادند که این سازه به احتمال قوی متعلق به تمدن اورارتو است که حدود ۳۰۰۰ سال پیش در عصر آهن، در این منطقه شکوفا شده بود.

مستندسازی این کشف نیز از همان ابتدا با فیلمبرداری دقیق زیر آب آغاز شد. تصاویر و ویدئوهای تهیه شده، نه تنها به محققان کمک کرد تا جزئیات سازه را بررسی کنند، بلکه این فیلم ها به سرعت در رسانه های محلی دست به دست شد و کنجکاوی های بسیاری را برانگیخت. این تصاویر، دنیایی پنهان و شگفت انگیز را به نمایش می گذاشت که هر بیننده ای را به فکر فرو می برد؛ چگونه چنین بنای باشکوهی می توانست برای هزاران سال در اعماق آب، سالم و دست نخورده باقی بماند؟

نشنال جئوگرافیک: از بازتاب تا تحلیل علمی

کشف قلعه پریان در دریاچه وان، آنچنان شگفت انگیز و پر رمز و راز بود که به سرعت توجه رسانه های بین المللی را به خود جلب کرد. در این میان، مجله نشنال جئوگرافیک با سابقه دیرینه خود در پوشش اکتشافات علمی و باستان شناسی، نقش محوری در جهانی کردن این خبر و ارائه تحلیلی عمیق و معتبر از آن ایفا کرد. نشنال جئوگرافیک با تیم های کارشناسی و خبرنگاران خود وارد عمل شد و با تهیه گزارش های خبری، مقالات تحلیلی و محتوای تصویری و ویدیویی با کیفیت بالا، ابعاد تازه ای به این داستان بخشید.

تأیید و اعتبار جهانی

ورود نشنال جئوگرافیک به ماجرای قلعه پریان، به کشف اعتبار علمی و جهانی بخشید. گزارش های این مجله، فراتر از بازتاب صرف خبر، به تحلیل های دقیق باستان شناسی و زمین شناسی پرداخت و این کشف را از گمانه زنی ها و شایعات محلی متمایز ساخت. نشنال جئوگرافیک با تکیه بر استانداردهای بالای علمی و روزنامه نگاری خود، مصاحبه های عمیقی با پروفسور تحسین جیلان و دیگر باستان شناسان و غواصان انجام داد و دیدگاه های کارشناسی آن ها را به مخاطبان جهانی منتقل کرد.

پروفسور تحسین جیلان، مدیر گروه داوطلبان غواصی، در مصاحبه ای با دیلی نیوز اظهار داشت: یافتن این قلعه در زیر آب معجزه بود. این جمله گواهی است بر عظمت و غیرمنتظره بودن این کشف تاریخی.

نظریه تغییرات سطح آب و بقای قلعه

یکی از مهم ترین خدماتی که نشنال جئوگرافیک ارائه داد، توضیح علمی پدیده بقای قلعه در زیر آب بود. آن ها با تکیه بر تحقیقات زمین شناسی، نظریه تغییرات سطح آب دریاچه وان را مطرح کردند. این نظریه بیان می دارد که در دوران اوج تمدن اورارتو، حدود ۳۰۰۰ سال پیش، سطح آب دریاچه وان به میزان قابل توجهی پایین تر از وضعیت کنونی بوده است. قلعه و شهر اطراف آن بر روی خشکی یا در نزدیکی ساحل ساخته شده بودند. اما با گذشت زمان و تغییرات اقلیمی، سطح آب دریاچه به تدریج بالا آمد و این سازه های باستانی را در خود غرق کرد. خاصیت قلیایی و سطح بالای مواد معدنی موجود در آب دریاچه وان نیز به حفظ نسبی بنا در طول این هزاران سال کمک شایانی کرده است، زیرا این ویژگی ها مانع از رشد جلبک ها و موجودات دریایی تخریب گر شده اند.

نشنال جئوگرافیک با ارائه این تحلیل های مستند، به سوالات کلیدی مخاطبان پاسخ داد و ابهامات موجود درباره چگونگی سالم ماندن یک قلعه سه هزار ساله در اعماق یک دریاچه را برطرف ساخت. تصاویر و فیلم های با کیفیت بالا که توسط نشنال جئوگرافیک منتشر شد، نقش بسزایی در بصری سازی این کشف و انتقال حس شگفتی به میلیون ها نفر در سراسر جهان داشت. این پوشش گسترده، نه تنها آگاهی عمومی را افزایش داد، بلکه توجه محافل علمی و سازمان های بین المللی را برای تأمین منابع مالی بیشتر جهت تحقیقات آینده جلب کرد و قلعه پریان را به یکی از مهم ترین سایت های باستان شناسی زیر آب در جهان تبدیل نمود.

قلعه پریان: پایتخت گمشده اورارتو، توشپا؟

شواهد باستان شناسی و تاریخی به سرعت، این قلعه شگفت انگیز را به تمدن اورارتو پیوند زد. اورارتوها، پادشاهی قدرتمندی بودند که در عصر آهن (قرن نهم تا ششم پیش از میلاد) بر بخش وسیعی از آناتولی شرقی، ارمنستان و شمال غرب ایران حکمرانی می کردند. یکی از مهم ترین فرضیه های مطرح شده، این است که قلعه پریان می تواند بقایای شهر باستانی توشپا، پایتخت پادشاهی اورارتو باشد.

شواهد تاریخی و موقعیت جغرافیایی

متون تاریخی آشوری، که اولین منابع مکتوب درباره اورارتوها هستند، به وضوح به وجود پایتختی به نام توشپا در نزدیکی دریاچه وان اشاره می کنند. موقعیت جغرافیایی که در این متون برای توشپا ذکر شده است، با محل کشف قلعه زیر آب همخوانی زیادی دارد. اورارتوها به ساخت قلعه های مستحکم بر روی صخره ها یا در نقاط استراتژیک مشهور بودند، و سازه کشف شده در دریاچه وان نیز تمام ویژگی های یک قلعه دفاعی اورارتویی را داراست. دیوارهای بلند و مقاوم، شیوه های خاص سنگ چینی و طراحی کلی قلعه، همگی گواه بر معماری پیشرفته اورارتوهاست.

کشف این قلعه، نه تنها به ما در درک بهتر ابعاد و گستردگی شهر توشپا کمک می کند، بلکه اطلاعات جدیدی درباره زندگی روزمره، ساختار اجتماعی و مهارت های مهندسی این تمدن ارائه می دهد. اگر این فرضیه تأیید شود، قلعه پریان به یکی از مهم ترین کشفیات باستان شناسی قرن تبدیل خواهد شد و دریچه ای بی نظیر به سوی پایتخت گمشده یکی از قدرتمندترین امپراتوری های عصر آهن خواهد گشود.

اهمیت این فرضیه برای درک تاریخ اورارتو

توشپا تنها یک شهر نبود؛ بلکه قلب سیاسی، مذهبی و فرهنگی امپراتوری اورارتو محسوب می شد. یافتن بقایای این پایتخت می تواند به باستان شناسان کمک کند تا چیدمان شهر، استحکامات دفاعی، معابد و حتی خانه های مردم عادی را بازسازی کنند. این اطلاعات می تواند تصویر دقیق تری از سطح پیشرفت تمدن اورارتو در معماری، برنامه ریزی شهری و مهندسی عمران ارائه دهد. علاوه بر این، مطالعه آثار هنری، ابزارها و اشیاء کشف شده در این سایت (اگر در آینده ممکن شود)، می تواند به درک بهتری از فرهنگ، اعتقادات و آداب و رسوم اورارتوها منجر شود. این کشف پتانسیل پاسخگویی به بسیاری از سوالات بی پاسخ درباره این تمدن اسرارآمیز را داراست.

رفع ابهام: قلعه پریان در برابر دودکش های پریان

قبل از کشف قلعه اورارتویی در دریاچه وان، خبر دیگری نیز از این دریاچه مرموز به گوش رسیده بود که حاکی از کشف دودکش های پریان دریایی بود. این اصطلاح، در ابتدا باعث سردرگمی عمومی شد و بسیاری تصور کردند که منظور از این پدیده ها، همان قلعه باستانی است. اما حقیقت این است که دودکش های پریان دریایی و قلعه پریان دو پدیده کاملاً متمایز هستند.

دودکش های پریان دریایی: سازه های طبیعی زمین شناسی

دودکش های پریان دریایی که در سال ۲۰۱۷ کشف شدند، در واقع ستون های آهکی استالاگمیتی عظیمی هستند که در کف دریاچه وان شکل گرفته اند. این ستون ها که طول برخی از آن ها به چند متر می رسد، نتیجه فعالیت های زمین گرمایی و رسوب مواد معدنی غنی در آب های دریاچه هستند. این پدیده های طبیعی، شباهت هایی به دودکش های پریان معروف در کاپادوکیه دارند، اما منشأ و ماهیت آن ها کاملاً زمین شناختی است و هیچ ربطی به فعالیت های انسانی یا تمدن های باستانی ندارند. این سازه ها، زیستگاه های منحصر به فردی را برای موجودات آبزی فراهم کرده و بخشی از اکوسیستم پیچیده دریاچه وان به شمار می روند.

تفاوت قلعه پریان و دودکش های پریان

تفاوت اساسی بین این دو کشف در ماهیت آن ها نهفته است. قلعه پریان یک سازه دست ساز بشر است؛ بنایی باستانی که توسط تمدن اورارتو ساخته شده و نشان دهنده هنر، مهارت و تاریخ یک قوم است. این قلعه دارای دیوارهای سنگی، برج ها و راهروهایی است که به وضوح معماری انسانی را به نمایش می گذارد. در مقابل، دودکش های پریان دریایی، پدیده های طبیعی هستند که در نتیجه فرآیندهای زمین شناختی و رسوب گذاری در طول هزاران سال شکل گرفته اند. آن ها ستون های طبیعی از جنس کربنات کلسیم هستند و هیچ نشانی از دستکاری یا ساخت انسانی در آن ها دیده نمی شود. این تمایز بسیار مهم است تا از هرگونه ابهام در درک این کشفیات ارزشمند جلوگیری شود.

گرچه هر دو پدیده به نام پریان مزین شده اند، اما این صرفاً یک تشابه اسمی و توصیفی است که از شکل ظاهری و حس شگفتی آور آن ها ناشی می شود. باستان شناسان و زمین شناسان بر شفافیت در این زمینه تأکید دارند تا ماهیت هر کشف به درستی درک و از هرگونه سردرگمی جلوگیری شود. این تمایز، اهمیت قلعه پریان را به عنوان یک میراث فرهنگی دست ساز بشر، بیش از پیش برجسته می کند.

تمدن اورارتو: امپراتوری فراموش شده آناتولی

اورارتوها، نام تمدنی قدرتمند است که در عصر آهن، حدود قرن ۹ تا ۶ پیش از میلاد، در منطقه وسیعی از شرق آناتولی (ترکیه کنونی)، ارمنستان و شمال غرب ایران شکوفا شد. این امپراتوری کهن، همسایه و رقیب سرسخت آشوری ها بود و در طول دوران حکمرانی خود، دستاوردهای چشمگیری در معماری، مهندسی، کشاورزی و فلزکاری از خود برجای گذاشت. قلمرو آن ها از سواحل دریای سیاه تا کوه های زاگرس گسترده بود و پایتخت آن ها، توشپا، در ساحل شرقی دریاچه وان قرار داشت.

دستاوردهای فرهنگی و معماری اورارتوها

اورارتوها به دلیل ساخت قلعه های مستحکم و سدهای پیچیده شناخته شده اند. آن ها از مهارت بالایی در کار با سنگ و فلز برخوردار بودند و آثار هنری ظریف و باشکوهی از خود بر جای گذاشته اند. آثار فلزی اورارتویی، به ویژه در زمینه برنزکاری و ساخت زیورآلات، از شهرت جهانی برخوردار است. سیستم آبیاری پیشرفته آن ها که شامل کانال ها و سدهای عظیم می شد، نشان از درک عمیق آن ها از مهندسی هیدرولیک داشت و به توسعه کشاورزی در مناطق کوهستانی کمک شایانی می کرد. خط میخی اورارتویی، که از خط آشوری الگوبرداری شده بود، به ما امکان می دهد تا بینش عمیق تری نسبت به ساختار اجتماعی، مذهبی و سیاسی آن ها پیدا کنیم.

نحوه آشنایی مدرن با اورارتوها

نخستین بار، جهان مدرن از طریق الواح آشوری با اورارتوها آشنا شد. آشوری ها در متون خود، بارها از جنگ ها و درگیری هایشان با پادشاهی اورارتو یاد کرده اند. این الواح، اطلاعات ارزشمندی درباره تاریخ، جغرافیا و حتی نام پادشاهان اورارتو به دست می دهند. با آغاز کاوش های باستان شناسی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، به ویژه در اطراف دریاچه وان، آثار ملموسی از این تمدن کشف شد که شامل قلعه ها، معابد، گورستان ها و اشیاء روزمره بود. این یافته ها، تصویر ما را از این امپراتوری فراموش شده کامل تر کرد.

سرنوشت تمدن اورارتو

پادشاهی اورارتو، مانند بسیاری از امپراتوری های باستانی، سرانجام رو به زوال گذاشت. حملات پیاپی سکاها و مادها در قرن هفتم و ششم پیش از میلاد، تمدن اورارتو را تضعیف کرد. در نهایت، در حدود قرن ششم پیش از میلاد، پایتخت توشپا به دست مادها افتاد و امپراتوری اورارتو سقوط کرد. با این حال، فرهنگ و میراث آن ها به طور کامل از بین نرفت و تأثیرات آن را می توان در تمدن های بعدی منطقه، به ویژه ارمنی ها، مشاهده کرد. کشف قلعه پریان، آخرین قطعه از پازل پیچیده تاریخ اورارتو نیست، بلکه گامی بزرگ در بازخوانی و بازسازی داستان این مردم فراموش شده است و اهمیت باستان شناسی زیر آب را در تکمیل دانش ما از گذشته، بیش از پیش نمایان می سازد.

افق های نوین: تحقیقاتی بی وقفه با حمایت جهانی

با وجود کشف شگفت انگیز قلعه پریان، مطالعات و کاوش ها در اعماق دریاچه وان، تازه آغاز راه است و سوالات بسیاری هنوز بی جواب مانده اند. باستان شناسی زیر آب، رشته ای پر چالش و هزینه بر است که نیازمند تجهیزات پیشرفته، تخصص بالا و بودجه قابل توجه است. شرایط خاص دریاچه وان، از جمله عمق زیاد، دمای پایین و دید محدود در برخی نقاط، این چالش ها را دوچندان می کند.

چالش های باستان شناسی زیر آب

یکی از بزرگترین چالش ها، دسترسی به قلعه و انجام کاوش های دقیق بدون آسیب رساندن به سازه است. حفظ بقایای باستانی در محیط زیر آب، نیازمند تکنیک های خاص حفاظت و مرمت است. علاوه بر این، ابعاد گسترده قلعه و احتمال وجود سازه های بیشتر در اطراف آن، نیاز به نقشه برداری جامع و کاوش های سیستماتیک را ایجاب می کند. جمع آوری نمونه ها، تاریخ گذاری دقیق و تجزیه و تحلیل آن ها نیز فرآیندهای پیچیده ای هستند که زمان بر بوده و به همکاری تخصص های مختلف نیاز دارند.

مسیرهای تحقیقاتی آینده و سوالات بی پاسخ

تحقیقات آتی بر روی قلعه پریان بر پاسخگویی به سوالات کلیدی تمرکز خواهد داشت: آیا این قلعه واقعاً توشپا، پایتخت اورارتوهاست؟ چه بخش های دیگری از شهر در اعماق دریاچه پنهان شده اند؟ زندگی روزمره مردم در این قلعه چگونه بوده است؟ چه آثاری از هنر و فرهنگ اورارتو در این سایت وجود دارد؟ و چگونه می توان از این گنجینه بی نظیر برای نسل های آینده محافظت کرد؟ مسیرهای تحقیقاتی آینده شامل استفاده از فناوری های جدید تصویربرداری زیر آب، ربات های غواص و همکاری های بین المللی با مؤسسات تحقیقاتی پیشرو در زمینه باستان شناسی زیر آب خواهد بود.

حمایت نهادهای معتبری مانند نشنال جئوگرافیک، نه تنها در افزایش آگاهی عمومی، بلکه در جذب منابع مالی و تبادل دانش فنی، نقشی حیاتی دارد. این همکاری ها، کلید روشن شدن ابهامات و رمزگشایی از اسرار پنهان قلعه پریان و تمدن اورارتو در اعماق دریاچه وان است. حفاظت از این میراث ارزشمند تاریخی، نه تنها وظیفه ای محلی، بلکه مسئولیتی جهانی است تا این پنجره به گذشته باستانی، برای همیشه باز بماند.

نتیجه گیری: دریچه ای به گذشته باستانی با امضای نشنال جئوگرافیک

کشف قلعه پریان و مجله نشنال جئوگرافیک یک داستان بی نظیر از رمزگشایی تاریخ در اعماق آب های دریاچه وان است. این قلعه سه هزارساله اورارتویی، نه تنها نمادی از نبوغ معماری یک تمدن کهن است، بلکه شاهدی بر تغییرات چشمگیر طبیعت در طول اعصار است. نقش نشنال جئوگرافیک در پوشش جامع و علمی این کشف، بی بدیل بود و باعث شد این گنجینه باستانی از گمنامی خارج شده و به یکی از مهم ترین سایت های باستان شناسی جهان تبدیل شود.

این قلعه تنها یک بنای سنگی نیست، بلکه پنجره ای رو به تمدن قدرتمند اورارتو و یادآوری است از ظرفیت های پنهان سیاره ما برای حفظ اسرار گذشته. با هر یافته جدید، لایه های بیشتری از تاریخ اورارتو آشکار می شود و دانش ما از تمدن بشر غنی تر می گردد. حفاظت و مطالعه مداوم این میراث ارزشمند، تعهدی است که باید به آن پایبند بود تا داستان قلعه پریان، این فصل شگفت انگیز از کتاب تاریخ، همواره زنده بماند و الهام بخش نسل های آینده باشد.

سوالات متداول

قلعه پریان کجاست و قدمت آن چقدر است؟

قلعه پریان در اعماق آب های دریاچه وان، واقع در شرق ترکیه قرار دارد. باستان شناسان تخمین می زنند که قدمت این قلعه حدود ۳۰۰۰ سال است و به عصر آهن تعلق دارد.

قلعه پریان به کدام تمدن باستانی تعلق دارد؟

با استناد به شواهد و یافته های موجود، باستان شناسان قلعه پریان را متعلق به تمدن اورارتویی می دانند که در حدود قرن ۹ تا ۶ پیش از میلاد در منطقه آناتولی و اطراف دریاچه وان حکمرانی می کردند.

نقش مجله نشنال جئوگرافیک در کشف و معرفی قلعه پریان چه بود؟

مجله نشنال جئوگرافیک با ارائه پوشش خبری گسترده، مقالات تحلیلی عمیق، و محتوای تصویری با کیفیت بالا، نقش مهمی در جهانی کردن این کشف ایفا کرد. این مجله با تأیید و تحلیل های علمی، به این کشف اعتبار بخشید و با توضیح نظریه تغییرات سطح آب دریاچه وان، به درک چگونگی بقای قلعه در زیر آب کمک شایانی کرد.

آیا دودکش های پریان همان قلعه پریان هستند؟

خیر، دودکش های پریان دریایی با قلعه پریان متفاوت هستند. دودکش های پریان دریایی ستون های آهکی طبیعی هستند که در نتیجه فعالیت های زمین گرمایی و رسوب مواد معدنی در کف دریاچه وان شکل گرفته اند، در حالی که قلعه پریان یک سازه دست ساز بشر و متعلق به تمدن اورارتو است.

چگونه یک قلعه ۳۰۰۰ ساله در اعماق دریاچه سالم باقی مانده است؟

باور بر این است که در زمان ساخت، سطح آب دریاچه وان پایین تر بوده و قلعه بر روی خشکی یا در نزدیکی ساحل قرار داشته است. با گذشت زمان، سطح آب بالا آمده و قلعه را غرق کرده است. همچنین، خواص شیمیایی خاص آب دریاچه وان (قلیایی بودن و غنی بودن از مواد معدنی) به حفظ نسبی ساختار قلعه در طول هزاران سال کمک کرده است.

آیا پایتخت اورارتوها، توشپا، همان قلعه پریان است؟

این یک فرضیه مهم باستان شناسی است. شواهد تاریخی و متون آشوری به پایتختی به نام توشپا در نزدیکی دریاچه وان اشاره دارند که با محل کشف قلعه پریان همخوانی دارد. تحقیقات بیشتر برای تأیید نهایی این فرضیه در حال انجام است.

آیا می توان فیلمی از قلعه پریان را مشاهده کرد؟

بله، تیم غواصی که این قلعه را کشف کرده اند، فیلم های مستندی از قلعه پریان در اعماق دریاچه تهیه کرده اند که از طریق اینترنت و رسانه های مختلف قابل مشاهده است و عظمت این سازه باستانی را به نمایش می گذارد.

چه کسانی اولین بار قلعه پریان را کشف کردند؟

تیم غواصی دانشگاه Van Yüzüncü Yıl به سرپرستی پروفسور تحسین جیلان، اولین کسانی بودند که قلعه پریان را در حین کاوش های زیر آبی در دریاچه وان کشف کردند.