نبوغ گالیله در طراحی دماسنج؛ از اصل شناوری تا تغییرات دما!
دماسنج گالیله ابزاری که امروز بسیار ساده به نظر می رسد نقطه آغازی برای اندازه گیری دقیق حرارت جهان و درک علمی دمای هوا بود.
به گزارش خبرگزاری آنا گالیله دانشمند برجسته ایتالیایی در سال ۱۶۰۷ میلادی ابزاری را اختراع کرد که امروز آن را به عنوان دماسنج (Thermometer) می شناسیم. دماسنج های اولیه گالیله که به ترموسکوپ (Thermoscope) مشهور بودند از ابزار های امروزی فاصله زیادی داشتند. این دستگاه ها تغییرات دما را بدون مقیاس دقیق اندازه گیری نشان می دادند اما اولین گام در مسیر درک و اندازه گیری علمی دما بودند.
گالیله برای ساخت این ابزار از اصل شناوری و فشار هوا بهره برد. ترموسکوپ اولیه او شامل یک لوله شیشه ای بود که به یک مخزن شیشه ای کوچک تر متصل می شد. این لوله با آب پر شده و به هنگام تغییر دما سطح آب در لوله تغییر می کرد. ایده گالیله بر این اصل استوار بود که تغییرات دما می توانند باعث انبساط یا انقباض آب شوند و به این ترتیب تغییرات دما مشاهده می شدند.
در عین حال نبود یک مقیاس استاندارد در این ابزار اولیه مانع از اندازه گیری دقیق دما می شد. این موضوع بعد ها توسط دانشمندانی نظیر سانتورینی و فیزیکدانان دیگری که به بهبود طراحی گالیله پرداختند رفع گردید.
اختراع دماسنج گالیله تأثیری عمیق بر جامعه علمی آن زمان داشت. این ابزار به محققان این امکان را داد که تغییرات دما را به صورت علمی و قابل مشاهده ثبت کنند. همچنین دماسنج به عنوان یک ابزار پایه ای در فیزیک و شیمی شناخته شد و انقلابی در آزمایش های علمی به وجود آورد.
دماسنج های امروزی از اصول اولیه گالیله الهام گرفته و پیشرفت هایی نظیر افزودن جیوه و الکل و مقیاس های دقیق مانند فارنهایت و سلسیوس را در بر گرفته اند. اگرچه دماسنج اولیه محدودیت های زیادی داشت اما گالیله نشان داد که علم می تواند ابزاری خلق کند که فراتر از حواس انسان عمل کند. نوآوری او حتی با وجود کاستی ها مبنای توسعه بسیاری از ابزار های علمی دیگر شد و گامی بزرگ در جهت درک بهتر محیط طبیعی محسوب می شود.
این ابزار ساده راه را برای پژوهش های علمی دقیق تر و روشنگری در جهان هموار کرد. با استفاده از اصول علمی پایه و تفکر خلاق گالیله توانست ابزاری بسازد که هنوز هم با وجود قرن ها پیشرفت از ایده اولیه او الهام گرفته می شود.