مدرسه، مقتل نیست! – دانا نیوز

به گزارش دانا نیوز نویسنده فلسطینی در مقاله ای در روزنامه نیویورک تایمز با اشاره به وضعیت اسف بار و تکان دهنده کودکان در غزه هشدار داد که حتی در صورت بازسازی زیرساخت های این باریکه احیای امید و شور زندگی در این کودکان به تلاش فراوانی نیاز خواهد داشت و هیچ تضمینی برای موفقیت آن وجود ندارد.

«مصعب ابو توهه» شاعر و نویسنده فلسطینی در مطلبی در روزنامه نیویورک تایمز نوشته است: «قبل از شروع جنگ در غزه من پنج سال در آنجا به آموزش زبان انگلیسی به دانش آموزان راهنمایی پرداختم؛ اما اکنون نمی توانم بازگشت و تدریس در این مدارس را تصور کنم مدارسی که دانش آموزان و خانواده هایشان در یک سال گذشته در کلاس های آن از بمباران های بی امان پناه گرفته اند.»

ابو توهه می گوید دانش آموزانی که زمانی به آن ها تدریس می کرده اکنون دیگر نه ریاضی و زبان خارجی بلکه درس بقا می آموزند چرا که خانه ها و محله هایشان یکی پس از دیگری نابود می شود.

این کودکان به جای ورزش یا بازی بین مدارس چادرها و پناهگاه های موقت در حال دویدن هستند و همیشه از یک حمله هوایی جدید یا ریزش ساختمان های تخریب شده در هراسند. این نویسنده فلسطینی می گوید در زندگی کودکان غزه دیگر اثری از لذت کشف یا یادگیری مشاهده نمی شود در عوض کودکان فلسطینی به دنبال راهی برای زنده ماندن در این پناهگاه ها هستند پناهگاه هایی که فلسطینیان در آنجا هم از گزند حملات رژیم صهیونیستی در امان نیستند.

صدها مدرسه در سراسر غزه به خانه های موقت تبدیل شده اند و بسیاری از آن ها بمباران شده اند. نیروهای اسرائیلی ادعا می کنند مدارس در غزه به پناهگاه آوارگان بدل شده و صهیونیست ها برای توجیه حملات خود به این باریکه مدعی می شوند که مبارزان حماس از این مدارس به عنوان مراکز فرماندهی خود استفاده می کنند!

نویسنده فلسطینی در مطلب خود با اشاره به حمله صهیونیست ها به مدرسه ای در اردوگاه پناهندگان النصیرات در سال میلادی گذشته که به شهادت دست کم ۱۸ نفر منجر شد اظهار تأسف کرد که مدارس از مکانی برای پرورش ذهن های جوان به مکانی برای مرگ و نابودی تبدیل شده اند.

ابو توهه با بیان اینکه دیگر نمی تواند بازگشت به این مدارس و تدریس به دانش آموزان را تصور کند می گوید در مناقشات گذشته معلمان توجه خود را به رسیدگی به سلامت روانی دانش آموزان معطوف می کردند اما در حال حاضر معلمان هم اعضای خانواده یا دوستان خود را از دست داده اند و حتی مجروح شده اند پس نمی توانند آنطور که باید از دانش آموزان خود حمایت کنند.

تلفات در میان کودکان غزه بسیار تکان دهنده است. از آغاز حملات رژیم صهیونیستی در ۸ اکتبر ۲۰۲۳ هزاران کودک فلسطینی جان خود را از دست داده اند و برخی هم دچار نقص عضو شده اند. بسیاری از آنان هم تمام خانواده های خود را از دست داده اند و آینده آنان چشم انداز تاریکی ارائه می دهد.

او می گوید آخرین باری که در کلاس درس بوده به نوامبر ۲۰۲۳ باز می گردد که به همراه همسر و فرزندانش در مدرسه ای در جبالیا پناه گرفته بود و در فضایی خفه کننده از فقدان اقلام اساسی مانند گاز برای پخت وپز رنج می برد.

این معلم فلسطینی به یاد دارد که آن روزها در میان خرابه ها به دنبال چوب یا تکه های مقوا می گشته تا آتشی برای پخت وپز روشن کند. او می گوید هر بار بعد از یافتن هرچیزی که قابل سوختن بوده با احساس موفقیت به مدرسه باز می گشته اما نه به عنوان یک معلم بلکه به عنوان بازمانده ای که تمام تلاش خود را برای زنده نگه داشتن خانواده اش به کار گرفته است.

ابو توهه در ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳ سعی کرده از غزه فرار کند و با امید عبور از گذرگاه رفح به سوی جنوب غزه حرکت کرده اما در میانه راه توسط نظامیان صهیونیست به مدت ۳ روز بازداشت شده و پس از آزادی با جستجوی فراوان همسر و فرزندانش را در مدرسه ای دیگر که به پناهگاه تبدیل شده بود پیدا کرده است.

او می گوید برای ساکنان غزه که در پناهگاه های موقت در کلاس ها راهروها و حیاط مدارس زندگی می کنند خانه شخصی مانند یک عمارت مجلل است. این زندگی برای پناهندگان با جابه جایی و ترس مداوم همراه است.

ابو توهه که در نهایت در اوایل دسامبر ۲۰۲۳ به مصر گریخته می گوید تصاویری از مدرسه جبالیا مدرسه ای که سابقاً در آن پناه گرفته بود مشاهده کرده که تحت محاصره تانک های اسرائیلی قرار گرفته بود. این همان مدرسه ای است که فرزندان او قبل از جنگ در آن درس می خواندند اما کمی بعد از خروج این نویسنده از غزه این مدرسه به کلی تخریب شد.

به گزارش نیویورک تایمز امروز ۶۲۵ هزار کودک غزه یک سال تحصیلی کامل را از دست داده اند و بسیاری از آن ها از خانه ها و خانواده هایشان هم محروم شده اند. سازمان ملل تلاش هایی برای شروع سال تحصیلی در پناهگاه ها انجام داده اما مدارس همچنان بمباران می شوند و دستور تخلیه مداوم رژیم صهیونیستی به ساکنان غزه مانع از اجرای این طرح شده است.

این نویسنده فلسطینی می گوید گرچه ویرانی های فیزیکی غزه خیره کننده است اما آنچه برای مدتی طولانی تر باقی خواهد ماند زخم های احساسی است زیرا بازسازی زیرساخت ها بالاخره بعد از چند سال یا چند دهه به پایان می رسد اما احیای امید و شور زندگی در این کودکان یک عمر به طول می انجامد و ممکن است هرگز اتفاق نیفتد.

او که اکنون به ایالات متحده رفته می گوید کودکان غزه علاوه بر بقا به آینده و مدارس امن آب تمیز و وعده های غذایی مناسب نیاز دارند. خواهر ابو توهه که باردار است در غزه مانده و به منابع غذایی لازم دسترسی ندارد. این نویسنده می گوید هر بار که با خواهرش تماس می گیرد صدای بمباران و پهپادها در پس زمینه شنیده می شود.

انتهای پیام