خلاصه کتاب راهپیمایی اشک ها

در «راهپیمایی اشک‌ها» میرکیایی با نگاهی نو سرگذشت بومیان آمریکا را از دیدگاه استعمار بازگو می‌کند؛ روایتی از کوچ‌های اجباری پیمان‌شکنی‌ها و نسل‌کشی‌هایی که کمتر شنیده شده‌اند.

خلاصه فصل اول : کشف قارهٔ آمریکا و نخستین برخوردها

فصل «کشف قارهٔ آمریکا و نخستین برخوردها» به بررسی دقیق زمینه‌های تاریخی جغرافیایی و اجتماعی کشف قارهٔ آمریکا در قرن پانزدهم میلادی و برخورد اولیه میان اروپاییان و بومیان آمریکایی اختصاص دارد. این فصل با ترسیم فضای تاریخی اروپا در آستانهٔ عصر اکتشافات جغرافیایی آغاز می‌شود و سپس روند سفر کریستف کلمب انگیزه‌های اقتصادی و مذهبی اسپانیا و پرتغال و تأثیر فناوری‌های جدید ناوبری بر وقوع این رویداد را تحلیل می‌کند.

در بخش نخست نویسنده به شرایط اقتصادی سیاسی و مذهبی اروپای قرون وسطی اشاره می‌کند که شامل رشد بازرگانی ظهور دولت‌های متمرکز انگیزه‌های مسیحی برای گسترش دین و تلاش برای دستیابی به مسیرهای تجاری جدید به شرق می‌شود. به‌ویژه نقش مهم رقابت میان کشورهای اروپایی در دستیابی به مستعمرات و منابع طبیعی جدید یکی از عوامل کلیدی در تشویق به سفرهای اکتشافی معرفی می‌گردد.

در ادامه به شرح جزئیات سفر نخست کریستف کلمب در سال 1492 پرداخته می‌شود. فصل روند تدارک این سفر حمایت مالی پادشاهان اسپانیا مسیر طی‌شده و سرانجام رسیدن به جزایر کارائیب را گام‌به‌گام شرح می‌دهد. سپس برخورد اولیه میان کلمب و همراهانش با قبایل بومی نظیر تاینوها به تصویر کشیده می‌شود. در این بخش نویسنده به توصیف واکنش‌های متقابل تفاوت‌های زبانی فرهنگی و اعتقادی و برداشت‌های اشتباه اولیه از طرف هر دو گروه می‌پردازد.

از نکات محوری فصل تحلیل نابرابری قدرت میان اروپاییان مسلح و بومیان فاقد تجهیزات نظامی است. مواجهه با فناوری‌های ناآشنا مانند اسب سلاح گرم و زره باعث ایجاد شوک و گاه تسلیم سریع در میان بومیان شد. همچنین نگاه اروپاییان به بومیان به‌عنوان «بی‌تمدن» «وحشی» یا «قابل هدایت» در راستای اهداف استعماری از نکات مهم فرهنگی این برخورد محسوب می‌شود.

در بخش پایانی تأثیرات فوری این نخستین برخوردها بر جوامع بومی مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ از جمله شیوع بیماری‌های واگیردار اروپایی که منجر به مرگ‌ومیر گسترده در میان بومیان شد و آغاز روند تبادل کالا حیوانات گیاهان و انسان‌ها که بعدها به‌عنوان «تبادل کلمبی» شناخته شد. نویسنده ضمن تأکید بر پیچیدگی این مواجهه آن را آغازی برای یک سلسله تغییرات ساختاری در جمعیت فرهنگ اقتصاد و حاکمیت‌های محلی قارهٔ آمریکا معرفی می‌کند.

این فصل با تأکید بر ماهیت دوگانهٔ کشف آمریکا—به‌عنوان یک دستاورد فنی و فاجعه انسانی برای بومیان—به پایان می‌رسد و زمینه‌چینی مهمی برای فصل‌های بعدی درباره گسترش استعمار مقاومت‌ها و پیامدهای آن فراهم می‌آورد.

خلاصه فصل دوم : تمدن‌های بومی پیش از استعمار

در این فصل نویسنده تصویری جامع و مستند از تمدن‌های بومی قارهٔ آمریکا پیش از ورود استعمارگران اروپایی ارائه می‌دهد. تمرکز اصلی بر شکوه فرهنگی ساختارهای سیاسی-اجتماعی دستاوردهای علمی و تنوع قومی-زبانی این جوامع است؛ با هدف به چالش کشیدن تصور رایج از بومیان به‌عنوان مردمانی عقب‌مانده یا بی‌تمدن.

نخست به معرفی برجسته‌ترین تمدن‌های پیشاکلمبی در مناطق مختلف آمریکای شمالی مرکزی و جنوبی پرداخته می‌شود. از تمدن آزتک در فلات مکزیک مایا در منطقه شبه‌جزیره یوکاتان و اینکا در رشته‌کوه‌های آند به‌عنوان نمونه‌های درخشان یاد شده است. این تمدن‌ها دارای ساختارهای حکومتی منظم نظام طبقاتی مشخص ارتش‌های سازمان‌یافته و توانایی‌های بالای مهندسی و معماری بودند. ساخت اهرام معابد شبکه‌های آبیاری و راه‌های ارتباطی شواهدی از پیشرفت‌های فنی این جوامع به‌شمار می‌روند.

در بخش بعدی تمرکز بر جهان‌بینی و نظام‌های اعتقادی بومیان قرار دارد. دین و آیین‌های مذهبی در زندگی روزمره نقشی اساسی ایفا می‌کردند. پرستش نیروهای طبیعی مانند خورشید باران و زمین با آیین‌های جمعی قربانی‌های مذهبی و تقویم‌های پیچیده همراه بود. بومیان نگاهی چرخه‌ای به زمان داشتند و ارتباط عمیقی میان طبیعت و انسان قائل بودند.

سپس نویسنده به جنبه‌های اقتصادی این تمدن‌ها می‌پردازد. اقتصاد آنها مبتنی بر کشاورزی دامداری شکار ماهیگیری و تبادل کالایی میان قبایل بود. بومیان ذرت کدو لوبیا سیب‌زمینی و کاکائو را کشت می‌کردند. وجود بازارها و مسیرهای بازرگانی فعال بین مناطق مختلف حاکی از پویایی اقتصادی و وجود طبقه‌ای بازرگان است.

در ادامه ساختار اجتماعی و خانوادگی قبایل بومی بررسی می‌شود. واحدهای اجتماعی متنوع شامل خانواده‌های گسترده قبیله‌ها و کنفدراسیون‌های بزرگ‌قبیله‌ای بودند. نظام‌های وراثتی تقسیم کار جنسیتی و نقش برجستهٔ زنان در برخی جوامع از ویژگی‌های قابل‌توجه این ساختارها به‌شمار می‌روند. آموزش شفاهی و انتقال بین‌نسلی دانش اسطوره‌ها و سنت‌ها نیز اهمیت بسزایی داشت.

در بخش پایانی به تنوع قومی زبانی و فرهنگی گسترده در میان بومیان اشاره می‌شود. هزاران قوم مستقل با زبان‌ها آداب و رسوم خاص خود در سراسر قاره پراکنده بودند. این تنوع نشانه‌ای از پویایی فرهنگی و تاریخی این جوامع پیش از مداخله استعمارگران اروپایی است. نویسنده تأکید می‌کند که شناخت این تمدن‌ها نه تنها اصلاح‌کننده نگاه‌های تحریف‌شده است بلکه ضرورتی برای درک عمیق‌تر فجایعی‌ست که در ادامه بر این جوامع تحمیل شد.

این فصل با تأکید بر عظمت پیچیدگی و اصالت تمدن‌های بومی آمریکا زمینه‌چینی مهمی برای درک ابعاد فاجعه‌بار برخوردهای استعمارگران در فصل‌های بعد فراهم می‌آورد.

خلاصه کتاب راهپیمایی اشک ها

خلاصه  فصل سوم : ورود اروپاییان و آغاز استعمار

در فصل «ورود اروپاییان و آغاز استعمار» از کتاب «راهپیمایی اشک‌ها» اثر مهدی میرکیایی روند ورود اروپاییان به قارهٔ آمریکا و تأثیرات آن بر جوامع بومی با نثری روایی و توصیفی بررسی می‌شود.

ورود اروپاییان و نخستین تعاملات با بومیان

با کشف قارهٔ آمریکا توسط کریستف کلمب اروپاییان به سرزمینی ناشناخته و غنی از منابع طبیعی دست یافتند. در ابتدا تعاملات میان مهاجران اروپایی و بومیان با صلح و تبادل کالا همراه بود. اما طمع اروپاییان به منابع طبیعی به‌ویژه طلا به‌تدریج این روابط را تیره کرد.

استعمار و بهره‌کشی از بومیان

اسپانیایی‌ها به بهانهٔ بیماری‌ای که تنها با طلا درمان می‌شد بومیان را وادار به استخراج طلا کردند. این بهره‌کشی به تدریج به بردگی و اعمال خشونت‌آمیز علیه بومیان انجامید. بومیان که با فرهنگ و زبان اروپاییان آشنایی نداشتند در برابر این ظلم‌ها مقاومت کردند اما قدرت نظامی مهاجران برتری داشت.1

نقش بیماری‌ها در کاهش جمعیت بومیان

اروپاییان بیماری‌هایی مانند آبله را به قارهٔ آمریکا آوردند که بومیان نسبت به آن‌ها ایمنی نداشتند. این بیماری‌ها موجب مرگ و میر گسترده در میان بومیان شد و جمعیت آن‌ها را به شدت کاهش داد.

تغییرات فرهنگی و مذهبی

با ورود مبلغان مسیحی بومیان تحت فشار قرار گرفتند تا دین و فرهنگ خود را ترک کرده و مسیحیت را بپذیرند. این تغییرات فرهنگی همراه با از دست دادن زمین‌ها و منابع هویت بومیان را تهدید کرد.

نتیجه‌گیری

فصل «ورود اروپاییان و آغاز استعمار» نشان می‌دهد که چگونه ورود اروپاییان به قارهٔ آمریکا با بهره‌کشی خشونت بیماری و تغییرات فرهنگی زندگی بومیان را دگرگون کرد و آغازگر دوره‌ای از استعمار و ظلم بر آن‌ها بود.

خلاصه فصل چهارم : تأثیرات استعمار بر زندگی بومیان

 از کتاب راهپیمایی اشک‌ها

این فصل به بررسی جامع و مستند آثار مستقیم و غیرمستقیم استعمار اروپایی بر زندگی فردی اجتماعی اقتصادی و فرهنگی بومیان آمریکا اختصاص دارد. نویسنده با اتکا به منابع تاریخی و شواهد عینی مجموعه‌ای از پیامدهای گسترده و مخرب استعمار را طبقه‌بندی و تحلیل می‌کند.

در آغاز فصل تأثیرات جمعیتی ناشی از استعمار مورد توجه قرار گرفته است. ورود اروپاییان با خود بیماری‌هایی چون آبله سرخک و آنفلوآنزا را به همراه آورد که به سبب ناآشنایی سیستم ایمنی بومیان با این بیماری‌ها موجب مرگ‌ومیر گسترده‌ای شد. در برخی مناطق جمعیت بومی تا ۹۰٪ کاهش یافت. این فاجعه انسانی نخستین و ویرانگرترین پیامد استعمار تلقی می‌شود.

در ادامه نویسنده به دگرگونی‌های بنیادین در ساختار اقتصادی بومیان اشاره می‌کند. سیستم‌های معیشتی سنتی مانند شکار ماهی‌گیری و کشاورزی اشتراکی با ورود نظام بهره‌برداری اروپایی مالکیت خصوصی زمین و کار اجباری دستخوش تغییر شد. بسیاری از جوامع بومی از سرزمین‌های حاصل‌خیز خود رانده شدند و به کار اجباری در مزارع و معادن تحت کنترل استعمارگران گمارده شدند. این دگرگونی‌ها باعث فروپاشی اقتصادهای خودکفا و وابستگی فزاینده به کالای اروپایی شد.

در بخش سوم نویسنده به تغییرات اجتماعی و خانوادگی حاصل از استعمار می‌پردازد. سیاست‌های استعمارگران برای تحقیر و تضعیف فرهنگ بومی به فروپاشی نهادهای سنتی مانند قبیله شوراهای ریش‌سفیدان و شیوه‌های تربیتی انجامید. خانواده‌ها از هم پاشیده شدند؛ کودکان به مدارس اجباری فرستاده می‌شدند تا زبان دین و فرهنگ خود را فراموش کرده و ارزش‌های اروپایی را بپذیرند. این اقدامات بخشی از «پاکسازی فرهنگی» سازمان‌یافته به‌شمار آمده است.

در بخش چهارم تأثیرات روانی و روحی استعمار تحلیل می‌شود. بومیان نه تنها با از دست دادن سرزمین و عزیزان خود مواجه شدند بلکه هویت جمعی‌شان نیز مورد حمله قرار گرفت. حس بی‌پناهی یأس و گاه تمایل به جذب در فرهنگ سلطه‌گر موجب بحران هویتی عمیق شد که نسل‌ها ادامه یافت. نویسنده با استناد به نامه‌ها گزارش‌های میدانی و خاطرات به جا مانده از بومیان فضای غم‌زده و فقدان معنوی را به‌تصویر می‌کشد.

در پایان فصل تأثیرات فرهنگی استعمار با تمرکز بر از بین رفتن زبان‌ها آئین‌ها و هنر بومی بررسی می‌شود. بسیاری از زبان‌های بومی منقرض شدند یا در معرض نابودی قرار گرفتند. مراسم مقدس ممنوع شد و انتقال سنت‌های شفاهی قطع گردید. نویسنده تأکید می‌کند که این ویرانی فرهنگی استعمار را به پدیده‌ای فراتر از تسخیر فیزیکی بدل ساخت؛ استعمار ذهن و حافظه تاریخی یک ملت را نیز هدف گرفت.

این فصل با بیانی مستند تحلیلی و بی‌طرفانه نشان می‌دهد که استعمار نه صرفاً یک پدیده نظامی-سیاسی بلکه فرآیندی همه‌جانبه و نظام‌مند برای از میان بردن سبک زندگی هویت و استقلال بومیان بود. تأثیرات آن تنها به گذشته محدود نیست بلکه تا به امروز نیز در حیات اجتماعی و فرهنگی جوامع بومی آمریکای شمالی و جنوبی ادامه دارد.

خلاصه فصل پنجم : مقاومت‌ها و قیام‌های بومیان

در این فصل نویسنده با رویکردی تاریخی و تحلیلی به بررسی شیوه‌ها و مراحل مختلف مقاومت بومیان آمریکا در برابر سیاست‌ها و اقدامات استعمارگران اروپایی می‌پردازد. فصل به‌صورت منظم به معرفی نمونه‌های برجسته‌ای از مقاومت‌های فردی قبیله‌ای و نظام‌مند می‌پردازد که در سراسر قاره‌ی آمریکا شکل گرفتند و در اغلب موارد با خشونت سرکوب شدند.

نخست فصل با معرفی زمینه‌های شکل‌گیری مقاومت‌ها آغاز می‌شود؛ عواملی چون تخریب ساختارهای اجتماعی بومی مصادره‌ی زمین‌ها تحمیل مذهب و زبان بیگانه و گسترش بیماری‌های واگیردار از جمله محرک‌های اصلی این مقاومت‌ها بودند. نویسنده تأکید دارد که واکنش بومیان واکنشی صرفاً عاطفی یا پراکنده نبود بلکه حاصل آگاهی جمعی نسبت به تهدیدی نظام‌مند علیه بقا هویت و فرهنگ آنان بود.

در ادامه برخی از مهم‌ترین چهره‌های مقاومتی معرفی می‌شوند. از جمله «پووهاتان» در ویرجینیا که در برابر مهاجران انگلیسی ایستادگی کرد و با اتحاد قبایل تلاش داشت یک جبهه‌ی مقاوم مشترک تشکیل دهد. همچنین «تکوامسه» رهبر سرخ‌پوستان شاونی که در آغاز قرن نوزدهم با اتکا به ایدئولوژی وحدت قبایل و برپایی کنفدراسیونی بومی یکی از بزرگ‌ترین جنبش‌های ضد استعماری را رهبری کرد. فصل نقش برادر معنوی او «پیش‌گو» را نیز در بُعد مذهبی-معنوی جنبش‌ها بررسی می‌کند.

در بخش بعدی قیام‌های گسترده‌ای مانند شورش «پونتیاک» (1763) تحلیل می‌شود؛ شورشی که پس از جنگ هفت‌ساله و واگذاری سرزمین‌ها به بریتانیا رخ داد و نماد تلاش برای بازپس‌گیری قلمروهای از دست رفته بود. این بخش نشان می‌دهد که بومیان با درک راهبردهای نظامی دشمن توانستند ضرباتی مؤثر وارد کنند هرچند که در نهایت با کمبود منابع و نبود اتحاد کامل شکست خوردند.

سپس نویسنده به تغییر شیوه‌های مقاومت در طول زمان اشاره می‌کند. در حالی که در ابتدا مقاومت‌ها اغلب نظامی و فیزیکی بودند به‌تدریج اشکال غیرمستقیم‌تری چون مقاومت فرهنگی حفظ زبان و آداب سنتی آموزش غیررسمی و فعالیت‌های نمادین مذهبی شکل گرفت. این تغییر رویکرد ناشی از درک نابرابری قدرت نظامی و ضرورت بقا در چارچوب‌های جدید تحمیل‌شده بود.

در پایان فصل بر این نکته تأکید می‌شود که گرچه اغلب این مقاومت‌ها از نظر نظامی موفق نبودند اما تأثیرات عمیق فرهنگی هویتی و سیاسی برجای گذاشتند. این قیام‌ها مانع از محو کامل فرهنگ‌های بومی شدند و امروز به‌عنوان نمادهای مقاومت در حافظه‌ی جمعی سرخ‌پوستان و تاریخ‌نگاری انتقادی آمریکا جایگاه ویژه‌ای دارند.

خلاصه فصل ششم : کوچ اجباری و راهپیمایی اشک‌ها

این فصل به بررسی دقیق و مستند یکی از تراژیک‌ترین وقایع تاریخ بومیان آمریکا می‌پردازد: کوچ اجباری قبایل بومی به غرب رودخانه می‌سی‌سی‌پی که در تاریخ به «راهپیمایی اشک‌ها» معروف شده است. فصل با زمینه‌سازی تاریخی و سیاسی آغاز می‌شود و سپس به شرح جزئیات تصمیمات دولتی چگونگی اجرای طرح اخراج شرایط سخت مسیر و پیامدهای انسانی این کوچ اجباری می‌پردازد.

در ابتدا فصل با معرفی «قانون اخراج سرخ‌پوستان» مصوب سال 1830 توسط کنگره ایالات متحده آغاز می‌شود. این قانون به دولت فدرال اختیار می‌داد که زمین‌های قبیله‌های بومی شرق آمریکا را در ازای زمین‌هایی در غرب رودخانه می‌سی‌سی‌پی مصادره و بومیان را به اجبار کوچ دهد. ریاست‌جمهوری اندرو جکسون به‌عنوان اصلی‌ترین محرک این سیاست معرفی می‌شود. در فصل اشاره می‌شود که جکسون این سیاست را با هدف توسعه کشاورزی سفیدپوستان به‌ویژه در جنوب شرقی ایالات متحده به‌طور نظام‌مند اجرا کرد.

بخش میانی فصل به تمرکز بر قبیله چروکی می‌پردازد؛ قبیله‌ای که برخلاف بسیاری از قبایل دیگر تلاش کرده بود با فرهنگ اروپاییان همگرا شود دارای قانون اساسی مدارس و روزنامه مخصوص بود و حتی شکایت قانونی خود را به دیوان عالی آمریکا برد. علی‌رغم رأی دیوان به نفع چروکی‌ها دولت جکسون حکم را نادیده گرفت. در نتیجه حدود 16 هزار نفر از اعضای قبیله چروکی مجبور به ترک سرزمین‌های اجدادی خود در جورجیا آلاباما کارولینا و تنسی شدند.

در ادامه توصیف مفصل و مستند راهپیمایی آغاز می‌شود. مسیر طولانی آب‌وهوای نامساعد کمبود آذوقه بیماری‌های واگیردار و شرایط غیرانسانی موجب مرگ هزاران نفر در طول مسیر شد. گزارش‌های میدانی شاهدان و افسران نظامی وقت نشان می‌دهد که اجبار تحقیر و بی‌رحمی در اجرای این کوچ نقش پررنگی داشت. در بخش‌هایی از فصل آمارهای رسمی از تعداد تلفات ارائه می‌شود که بر اساس آن نزدیک به یک‌چهارم جمعیت چروکی‌ها در این کوچ جان باختند.

در بخش پایانی فصل نویسنده به نتایج و پیامدهای عمیق اجتماعی روانی و فرهنگی این واقعه اشاره می‌کند. از دست رفتن سرزمین‌های اجدادی فروپاشی ساختارهای اجتماعی سنتی و زخم‌های تاریخی واردشده بر حافظه جمعی بومیان از جمله آثار ماندگار راهپیمایی اشک‌ها عنوان می‌شوند. فصل با نقل‌قول‌هایی از بازماندگان و رهبران قبایل پایان می‌یابد که این کوچ را نه فقط یک جابه‌جایی جغرافیایی بلکه نوعی نسل‌کشی فرهنگی توصیف می‌کنند.

این فصل با لحن مستند تحلیلی و روایت‌محور نشان می‌دهد که راهپیمایی اشک‌ها صرفاً یک رویداد تاریخی نیست بلکه نماد یک ظلم نظام‌مند و فراموش‌ناشدنی در حافظه بومیان آمریکا است.

خلاصه فصل هفتم : پیامدهای تاریخی و فرهنگی استعمار

فصل «پیامدهای تاریخی و فرهنگی استعمار» به بررسی جامع تأثیرات عمیق و پایدار فرآیند استعمار اروپایی بر جوامع بومی قارهٔ آمریکا می‌پردازد. نویسنده در این فصل با استفاده از شواهد تاریخی گزارش‌های میدانی و اسناد نخستین پیامدهای چندلایه و درهم‌تنیده استعمار را از منظر تاریخی اجتماعی فرهنگی و هویتی تحلیل می‌کند. این فصل نه‌تنها به شرح نابودی‌ها و تغییرات می‌پردازد بلکه بر استمرار این اثرات در ساختارهای اجتماعی و فرهنگی معاصر نیز تأکید دارد.

در آغاز فصل به زوال نظام‌های حکومتی و ساختارهای اجتماعی بومی اشاره می‌شود. با ورود استعمارگران بسیاری از نهادهای سنتی قدرت نظام‌های قبیله‌ای و شیوه‌های تصمیم‌گیری اجتماعی از هم فروپاشیدند. این فروپاشی نه‌تنها به حذف رهبران بومی انجامید بلکه با جایگزینی نظام‌های تحمیلی اروپایی روح خودمختاری و انسجام درون‌قومی را از میان برد.

در ادامه نویسنده به آسیب‌دیدگی فرهنگی و نابودی زبان‌ها و آیین‌های بومیان می‌پردازد. در فرآیند استعمار صدها زبان و سنت بومی یا کاملاً از بین رفتند یا تحت فشار سیاست‌های جذب و انطباق به حاشیه رانده شدند. مدارس مسیونی و برنامه‌های اجباری “تمدن‌سازی” که با هدف استحاله فرهنگی طراحی شده بودند سبب شدند نسل‌های جدید بومی ارتباط با ریشه‌های فرهنگی و زبان مادری خود را از دست بدهند.

بخش مهمی از فصل به مسئله دین و نقش کلیسا اختصاص دارد. مبلغان مذهبی که همراه استعمارگران وارد قاره آمریکا شدند نه‌تنها به ترویج مسیحیت پرداختند بلکه با قداست‌زدایی از آیین‌های بومی بسیاری از نمادها معابد و آثار مذهبی را نابود کردند. این تغییرات نه‌فقط در حوزه‌ی ایمان بلکه در سبک زندگی و هویت فردی و جمعی بومیان نیز تأثیرگذار بود.

در بخشی دیگر به تغییرات جمعیتی ناشی از استعمار اشاره می‌شود. بیماری‌های واگیردار ناشناخته‌ای که اروپاییان وارد قاره کردند باعث مرگ‌ومیر گسترده در میان بومیان شد و ترکیب جمعیتی منطقه را به‌شدت دگرگون ساخت. نویسنده این فاجعه را بزرگ‌ترین نسل‌کشی غیرعمد تاریخ می‌نامد که بنیادهای زیستی و فرهنگی جوامع بومی را دستخوش نابودی کرد.

فصل همچنین به موضوع اختلال در ساختار اقتصادی بومیان می‌پردازد. سیستم‌های معیشتی سنتی که مبتنی بر دادوستد کشاورزی محلی و همزیستی با طبیعت بود جای خود را به اقتصاد استعماری داد که بر پایه استخراج منابع و بهره‌کشی از نیروی کار بومیان طراحی شده بود. این گذار اجباری موجب فقر گسترده و وابستگی اقتصادی طولانی‌مدت در جوامع بومی شد.

در پایان فصل نویسنده به بازماندگان این فرآیند تاریخی می‌پردازد و نشان می‌دهد که پیامدهای استعمار هنوز در قالب تبعیض ساختاری فقر مزمن تباهی فرهنگی و حاشیه‌نشینی اجتماعی در میان بسیاری از جوامع بومی ادامه دارد. فصل با تأکید بر لزوم بازخوانی انتقادی تاریخ و احیای فرهنگ بومی ضرورت آگاهی تاریخی برای برقراری عدالت اجتماعی و فرهنگی را یادآوری می‌کند.

این فصل با بهره‌گیری از اسناد تاریخی روایت‌های بومی و تحلیل‌های تطبیقی تصویری روشن و تکان‌دهنده از ویرانی تمدنی ناشی از استعمار ترسیم می‌کند و خواننده را به تأملی عمیق درباره ریشه‌های نابرابری و مقاومت در جهان معاصر وامی‌دارد.

درباره نویسنده :مهدی میرکیایی

مهدی میرکیایی نویسنده و پژوهشگر ایرانی در سال ۱۳۵۲ در تهران متولد شد. او دارای مدرک دکترای تاریخ است و به‌عنوان عضو هیئت علمی گروه تاریخ در دانشگاه علامه طباطبایی فعالیت می‌کند. میرکیایی با تمرکز بر تاریخ استعمار و تأثیرات آن بر ملت‌ها به ویژه در قالب مجموعهٔ ۱۵ جلدی «سرگذشت استعمار» شناخته می‌شود.

در این مجموعه جلد پنجم با عنوان «راهپیمایی اشک‌ها» به بررسی سرگذشت بومیان قارهٔ آمریکا می‌پردازد. میرکیایی با نثری روان و زبانی ساده تاریخ تلخ سرخ‌پوستان را از دوران استعمار تا کوچ اجباری و نسل‌کشی آنان روایت می‌کند. آثار او به‌ویژه برای نوجوانان به‌عنوان منابعی معتبر و آموزنده در زمینهٔ تاریخ استعمار و مقاومت ملت‌ها در برابر آن محسوب می‌شوند.

کتاب های مرتبط با راهپیمایی اشک ها

  • سفر به آن سوی دریاها:نوشتهٔ مهدی میرکیایی منتشر شده در سال ۱۳۹۸. جلد اول از مجموعهٔ «سرگذشت استعمار» که به روایت نخستین سفرهای دریانوردان پرتغالی به شرق آسیا و آغاز استعمار در هند می‌پردازد
  • گرگ‌ها با چشم باز می‌خوابند:نوشتهٔ مهدی میرکیایی منتشر شده در سال ۱۳۹۸. جلد دوم از مجموعهٔ «سرگذشت استعمار» که رقابت کشورهای اروپایی برای دستیابی به ثروت قاره‌های جدید را بررسی می‌کند.
  • شکار انسان:نوشتهٔ مهدی میرکیایی منتشر شده در سال ۱۳۹۸. جلد سوم از مجموعهٔ «سرگذشت استعمار» که به تجارت برده‌داری و ظلم به سرخ‌پوستان و سیاه‌پوستان می‌پردازد.
  • صلیب خونین:نوشتهٔ مهدی میرکیایی منتشر شده در سال ۱۳۹۸. جلد چهارم از مجموعهٔ «سرگذشت استعمار» که به بهانهٔ گسترش مسیحیت ورود کشتی‌های اروپایی به سرزمین‌های جدید را روایت می‌کند.
  • فاخته‌ها لانه ندارند:نوشتهٔ مهدی میرکیایی منتشر شده در سال ۱۳۹۸. جلد ششم از مجموعهٔ «سرگذشت استعمار» که به استعمار دریایی ونیز و مراسم نمادین ازدواج با دریا می‌پردازد.
  • سفر الماس:نوشتهٔ مهدی میرکیایی منتشر شده در سال ۱۳۹۸. جلد هفتم از مجموعهٔ «سرگذشت استعمار» که به ماموریت‌های محرمانهٔ انگلیسی‌ها در هند و انتقال ثروت‌های آن به اروپا می‌پردازد.
  • به دنبال کادی:نوشتهٔ مهدی میرکیایی منتشر شده در سال ۱۳۹۸. جلد نهم از مجموعهٔ «سرگذشت استعمار» که به بررسی تأثیرات فرهنگی و مذهبی استعمارگران در سرزمین‌های اشغالی می‌پردازد.
  • گنج‌های کلات:نوشتهٔ مهدی میرکیایی منتشر شده در سال ۱۳۹۸. جلد دهم از مجموعهٔ «سرگذشت استعمار» که به داستان‌های تاریخی ایران و مواجهه با استعمارگران می‌
  • جوانه‌های آتش:نوشتهٔ مهدی میرکیایی منتشر شده در سال ۱۳۹۸. جلد یازدهم از مجموعهٔ «سرگذشت استعمار» که به بررسی ظلم و ستم‌های داخلی و تأثیرات آن بر مردم می‌پردازد.

دکمه بازگشت به بالا