تنها نظامی رسمی همراه آیت الله خامنه ای در سوریه که بود؟
آن سرتیپی که از ارتش سوریه رئیس اسکورت ما بود پیش بینی کرده بود که نمازمان را در منزل یک پیرمرد شیعی که پنج شهید در مبارزه با اسرائیل داده است بخوانیم. رفتیم و همه اهالی چه شیعه چه سنی در حیاط منزل ایشان آمده بودند.
به گزارش دانا نیوز نیمه ی شهریور سال ۱۳۶۳ حضرت آیت الله خامنه ای رئیس جمهور وقت کشورمان به دعوت «حافظ اسد» رئیس جمهور سوریه راهی «دمشق» شدند. شهید صیاد شیرازی فرمانده وقت نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی تنها فرمانده رسمی نظامی بود که آیت الله خامنه ای را در این سفر همراهی می کرد.
در همین رابطه امیر سرتیپ ناصر آراسته روایت می کند: [در آن زمان] حضرت آقا ریاست جمهوری را به عهده داشتند من [به همراه] شهید صیاد در محضرشان برای بازدید از سوریه لبنان و الجزایر رفتیم. [تنها] نظامی ای که همراه ایشان بود شهید صیاد بود که فرمانده نیرو[زمینی ارتش] بود. من هم در خدمت شهید صیاد بودم. رفتیم در بعلبک در آنجا سپاه ما یک اردوگاه آموزشی داشت. شهید صیاد هم پیش بینی کرده بود که نمازمان را در همه جا اول وقت بخوانیم. آن سرتیپی که از ارتش سوریه رئیس اسکورت ما بود پیش بینی کرده بود که نمازمان را در منزل یک پیرمرد شیعی که پنج شهید در مبارزه با اسرائیل داده است بخوانیم. رفتیم و همه اهالی چه شیعه چه سنی در حیاط منزل ایشان آمده بودند.
بیشتر بخوانید:
فرجام مسئول عملیات ترور شهید صیاد شیرازی+عکس
روایت شهید صیاد شیرازی از مرصاد
نمازمان را که خواندیم صبحانه را هم که خوردیم زمانی که می خواستیم از خانه آن پیرمرد بیرون بیاییم ـ مترجمی هم به نام آقای سپهر همراه ما بود ـ آن [پیرمرد] پوتین شهید صیاد که پر از خاک بود (چون ما شب تا صبح در راه بودیم) را برداشت و با دستش پاک کرد و بعد پوتین شهید صیاد را این پیرمردی که پنج نفر از خاندانش شهید شده بودند بوسید و جلوی پای شهید صیاد گذاشت که بعد شهید صیاد به زور دست ایشان را بوسید و گفت چرا با من این کار را کردی؟ ایشان گفت: من هر شهیدی که دادم دوست داشتم که نزد امام بیایم. نتوانستم و نشد. حالا بروید به امام بگویید که من پوتین سربازش را بوسیدم.
این مسئله روی خود شهید صیاد هم خیلی اثر گذاشت که وقتی هم ما برگشتیم شهید صیاد آن شب تا صبح عبادت و گریه می کرد که من از او پرسیدم: چرا این کار را می کنی؟ به من گفت: من تا امروز تصورم بر این بود که به عنوان یک سرباز جمهوری اسلامی هرچه مدیونم در کشورم مدیونم؛ امروز فهمیدم هر مظلومی در هر جای دنیا در حال جنگیدن است من به او مدیونم. من که نمی توانم دینم را برای آن ها ادا کنم. من فقط در کشور خودم مسئولم؛ لذا از خدا استغفار می کردم که خدایا ببخش من وسعم برای خدمت کردن کم است.
انتهای پیام