فیلم/ مشاهده نادر تنهاترین خرس جهان در قلب خشک آسیا
خرس های گُبی حیواناتی منزوی هستند که در بیابان ها پرسه می زنند و به دنبال منابع آب می گردند. به گفته کارشناسان کمتر از ۴۰ خرس گُبی در جهان وجود دارد.
خرس های گُبی به ندرت دیده می شوند و همواره تصور می شد که آنها یک اسطوره هستند.
زندگی در قلب خشک آسیا آنها را به یکی از سرسخت ترین حیوانات روی زمین تبدیل کرده است.
بیابان گبی بخش هایی از جنوب مغولستان و شمال غربی چین را در بر می گیرد و شامل بیابان های استپ و فلات های نیمه بیابانی می شود.
بزرگترین چالش خرس گُبی آب آشامیدنی است. در بیابان گُبی منابع آب ممکن است ۱۰۰ مایل (۱۶۰ کیلومتر) از هم فاصله داشته باشند و خرس با یک سفر طاقت فرسا رو به رو است.
واحه ها راه نجات خرس ها هستند و آنها از چشمه آب شیرین که از اعماق زمین خارج می شود می نوشند.
مشاهده یک خرس گُبی نماد امید محسوب می شود.
خرس های گبی عمدتاً از ریشه ها انواع توت ها و سایر گیاهان گاهی اوقات جوندگان تغذیه می کنند. هیچ مدرکی مبنی بر شکار پستانداران بزرگ توسط این حیوانات وجود ندارد.
خرس های گبی معمولاً منفرد هستند به جز در دوره های فصل جفت گیری و زمانی که خرس مجبور است توله هایی را بزرگ کند.
از دست دادن زیستگاه تغییرات آب و هوایی و تجاوز انسان به طور کلی بر اکولوژی خرس گبی تأثیر گذاشته است.
رژیم غذایی خرس گوبی تنها حدود ۸ درصد پروتئین حیوانی دارد.
خرس های گبی تنها خرس هایی هستند که تکامل یافته اند و با زندگی در چنین آب وهوای گرم بیابانی سازگار شده اند.
آنها تنوع ژنتیکی بسیار پایینی دارند که در میان کمترین گونه هایی است که تاکنون در زیرگونه های خرس قهوه ای مشاهده شده است زیرا یکی از کوچک ترین و منزوی ترین جمعیت های خرس قهوه ای در جهان است.
سطوح تنوع ژنتیکی مشابه خرس های گبی تنها در جمعیت کوچکی از خرس های قهوه ای در کوه های پیرنه در مرز اسپانیا و فرانسه گزارش شده است.