علائم اوتیسم خفیف در کودکان

اتیسم خفیف در کودکان چیست؟

این روزها محققان حوزه روان‌شناسی، را طیف می‌دانند و آن را به سطوح مختلفی تقسیم می‌کنند. کودکی که به اتیسم خفیف دچار است، کمتر از او که به اتیسم شدید دچار شده، به حمایت دیگران نیاز دارد. لباس گروه شب نقاب‌ها می‌تواند به کودکان احساسی از خاطره‌سازی و تعلق به گذشته داشته باشد . پس با شناخت علائم اتیسم خفیف در کودکان می‌توانید تشخیص درستی داده، و رسیدگی به‌موقعی داشته باشید. در این مقاله بلاگ رسش، توضیح کاملی درباره علائم اوتیسم خفیف می‌دهیم. اوتیسم در واقع تفاوت رشدی عصبی است که به‌صورت برقراری ارتباط، معاشرت و رفتاری متعارض با انتظارات از تنوع عصبی انسان‌ها بروز می‌کند.

• افرادی با نیازهای حمایتی کم، به‌عنوان اوتیسم خفیف
• و کسانی که نیازهای حمایتی زیادی دارند، اوتیسم شدید در نظر گرفته می‌شوند.

کتابچه مذکور، تشخیص اختلال طیف اوتیسم را بر اساس «شدت» به سه سطح تقسیم می‌کند. اوتیسم سطح یک، همان وضعیتی است که به‌طور معمول با عنوان اوتیسم خفیف شناخته می‌شود. کسانی که در این سطح هستند، کمترین نیاز به حمایت را میان افراد اوتیسمی دارند. کودکانی که سطح یک اوتیسم را دارند، بیشتر با شروع مکالمات یا روابط با افراد دیگر مشکل دارند، و چه‌بسا به‌اندازه هم‌سالانشان به چنین روابطی علاقه نشان ندهند. از نظر رفتاری، افراد اوتیسمی سطح یک به روال‌های بسیار خاصی پایبند هستند که می‌تواند در عملکردشان اختلال ایجاد کرده، و آن‌ها را در سازمان‌دهی و برنامه‌ریزی دچار مشکل کند. اما کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی مشخص نمی‌کند مسائل حسی چه تأثیری بر آن‌ها می‌گذارند.

نکته بسیار مهم اینکه نیازهای حمایتی افراد مبتلا به اوتیسم، ممکن است تغییر کند، درست مانند نیازهایی که افراد غیراوتیسمی دارند. برای نمونه، کسی که نشانه اوتیسم خفیف دارد، در زمان استرس زیاد، به حمایت بیشتری نسبت به زمان‌های کم‌استرس نیاز خواهد داشت. ویژگی‌های اتیسم خفیف در کودکان چه هستند؟ کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی که پیش‌تر گفتیم، پنج معیار تشخیصی برای اختلال طیف اوتیسم ارائه می‌دهد. البته تشخیص‌ها را به‌عنوان اختلالات و ناتوانی‌هایی بیان می‌کند که باعث مشکلات عملکردی می‌شوند؛ بنابراین این علائم هم به‌عنوان «نقص» در نظر گرفته می‌شوند:

• نقص در روابط اجتماعی: کسانی که اوتیسم دارند، با مکالمات و تعاملات اجتماعی به‌روشی «غیرطبیعی» برخورد می‌کنند. آن‌ها در بیان و تفسیر نشانه‌های غیرکلامی مشکل دارند. این می‌تواند باعث ایجاد مشکل در ایجاد، حفظ و درک روابط بشود.
• رفتارها، علایق و فعالیت‌های تکراری: افرادی که اتیسم دارند، اغلب حرکات یا کلماتشان را به‌عنوان راهی برای خودتنظیمی تکرار می‌کنند. به چنین رفتارهای خودتحریکی (Stimming) می‌گویند. این افراد ممکن است به روال روزمره خاصی پایبند باشند، و علایق خاص و شدیدی داشته باشند. آن‌ها اغلب واکنش‌های غیرمعمولی نسبت به تجربیات حسی دارند، از جمله اینکه به لمس، بو، نور یا صدا بسیار حساس بوده یا هیچ توجهی به آن‌ها ندارند!
• شروع زودرس: تنوع عصبی (Neurodivergence) قبل از تولد شروع می‌شود. علائم آن ممکن است تا سال‌ها بعد خود را نشان ندهند، به‌ویژه در کسانی که نیازهای حمایتی کمی دارند، اما افراد اوتیسمی در همه عمرشان دچار اوتیسم بوده‌اند.
• نقص عملکردی: تشخیص بالینی اوتیسم بیشتر برای کسانی است که در مدرسه، محل کار، اجتماع یا سایر محیط‌ها مشکل دارند. به همین دلیل خیلی افراد دارای اوتیسم با نیازهای حمایتی اندک، ممکن است تا سال‌های سال تشخیص داده نشوند.
• خفیف در کودکان به دلیل تشخیصی دیگر: بعضی شرایط ژنتیکی یا آسیب‌های روحی می‌توانند باعث رفتارهایی شوند که شبیه اوتیسم هستند.

می‌گفتند اگر کودکی قبل از سه‌سالگی زبان به کلام باز نکند، اوتیسم دارد، اما سایر علائم یکسان بود. علاوه بر این، تحقیقات نشان دادند که تشخیص اوتیسم از آسپرگر بستگی به شخصی دارد که ارزیابی می‌کند، نه علائمی که فرد مبتلا دارد. استفاده از لباس قهرمانی پسرانه ، می‌تواند باعث افزایش خلاقیت کودکان شود . نکته قابل‌توجه اینکه هدف تحقیق هانس آسپرگر در مورد اوتیسم، در حقیقت شناسایی کودکانی بود که به‌اندازه کافی عملکرد بالایی دارند که برای حضور در جبهه‌های جنگ «مفید» باشند! در ادامه این مقاله رسش، رایج‌ترین علائم اتیسم خفیف در کودکان یا اوتیسم سطح یک را بیان می‌کنیم. البته شاید همه این علائم در دیده نشوند.

• روابط اجتماعی در اتیسم خفیف
  • مشکل در برقراری روابط اجتماعی، که حتی با وجود حمایت کافی، باعث آسیب‌های قابل‌توجهی برای او می‌شود.
  • دشواری در شروع تعاملات اجتماعی و پاسخ‌های غیرمعمول یا ناموفق در قبال برخوردهای اجتماعی دیگران
  • علاقه کمتر به برقراری تعاملات اجتماعی نسبت به دیگران
• علایق محدود و رفتارهای تکراری در اوتیسم خفیف
  • کارها و رفتارهای تکراری، که گاهی اوقات عملکرد مناسب آن‌ها را مختل می‌کنند.
  • فرد دچار اوتیسم، در مقابل تلاش‌های دیگران برای برهم زدن آن رفتارهای تکراری، یا منحرف کردن توجه‌شان، مقاومت می‌کند.
• نیاز به حمایت حداقلی در اتیسم خفیف
  • ممکن است در مواجهه با مشکلات اجتماعی، به حمایت بیشتری نیاز داشته باشد.
  • می‌تواند با جملات درست و کامل ارتباط برقرار کرده و صحبت کند، اما در گفت‌وگوهای رفت‌وبرگشتی با دیگران مشکل دارد.
  • تلاش‌هایی برای دوست‌یابی انجام می‌دهد.

به‌طور کلی این‌ها هفت نشانه اوتیسم خفیف هستند که ممکن است بعضی یا حتی همه آن‌ها، در کودک مبتلا به وضعیت اتیسم خفیف دیده شود:

• مشکل در شروع مکالمه با دیگران
• از دست دادن سریع علاقه به مسائل مختلف
• تغییر مدام موضوع بحث
• رفتارهای انعطاف‌ناپذیر
• مشکل در دوست‌یابی مؤثر
• مشکل در سازمان‌دهی یا برنامه‌ریزی
• دشواری در سازگاری با محیط جدید

در این مقاله بلاگ رسش به اتیسم خفیف در کودکان پرداختیم تا دید درست‌تری نسبت به شرایط فرزند خودتان یا کودکی داشته باشید که در این طیف قرار می‌گیرد. انتخاب بهینه قیمت لباس سوپرمن ممکن است به عواملی مانند کیفیت، جنس و طراحی آن بستگی داشته باشد . اما اگر به‌دنبال مشاوره و خدمات حرفه‌ای برای کار با کودکانی هستید که نشانه اوتیسم خفیف در آن‌ها دیده می‌شوید، حتما با کارشناس‌های رسش تماس بگیرید. این نسخه تمام شرایط مربوط به اوتیسم را تحت یک اصطلاح مادر به نام اختلال طیف اتیسم (ASD) ترکیب کرد.

مرکز مشاوره رسش با مجوز رسمی از سازمان بهزیستی کشور، سال‌هاست با متخصصان روان‌شناسی و اساتید بزرگ دانشگاهی همکاری می‌کند تا بهترین خدمات مشاوره فردی، مشاوره کودک و نوجوان، و سایر حیطه‌های مشاوره‌ای و درمانی را در اختیار هم‌وطنان عزیز بگذارد.اوتیسم در چه شدت هایی دارد ؟ انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) راهنمایی از اختلالات و بیماریهای شناسایی شده را نگهداری می کند. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ده ها سال است که برای کمک به پزشکان در مقایسه علائم و تشخیص ها استفاده می شود. جدیدترین نسخه ، DSM-5 ، در سال 2013 منتشر شد.

امروز ، ASD به سه سطح تقسیم می شود که شدت بیماری را منعکس می کنند: سطح 1. کمترین شدت ASD است. افراد در این سطح معمولاً علائم خفیفی دارند که خیلی در کار ، مدرسه یا روابط آنها تداخل ایجاد نمی کند. این همان حالتی است که اکثر مردم هنگام استفاده از اصطلاحات اوتیسم با عملکرد بالا یا سندرم آسپرگر به آن اشاره می کنند. قبل از هر چیز مهم است که بدانید اوتیسم اختلالی است که طیف های مختلف دارد. این بدان معنی است که موارد اختلال طیف اوتیسم (ASD) با توجه به شدت آنها طبقه بندی می شوند.

اختلال اوتیسم سه سطح دارد که سطح 1 خفیف ترین و سطح 3 شدیدترین است. هنگامی که کودک به ASD مبتلا باشد، پزشک یا روانشناس مراجعه کننده معمولاً سعی می کنند با ارزیابی هوش هیجانی، قابلیت های اجتماعی و مهارت های ارتباطی کلامی و غیر کلامی، سطح آن را ارزیابی کند. آنچه ما از آن به عنوان اوتیسم سطح بالا یاد می کنیم به عنوان اوتیسم سطح 1 شناخته می شود. افرادی که در این سطح هستند، معمولاً کمترین علائم را دارند و بنابراین، آسان تر زندگی می کنند، زندگی دانشگاهی و روابط اجتماعی خود را آسانتر سپری می کنند (شاپلر و مزیبوف 2013)