15 فایده نوشیدن آب
آب برای بسیاری از عملکردهای بدن، مانند روان کردن مفاصل، رساندن اکسیژن به سراسر بدن، جلوگیری از آسیب کلیه و غیره بسیار مهم است. حدود 60 درصد بدن از آب تشکیل شده است و حدود 71 درصد از سطح سیاره را آب پوشانده است. شاید این ماهیت همه جا حاضر آب است که به این معنی است که خرید آب به اندازه کافی در صدر فهرست اولویت های بسیاری از مردم قرار ندارد.
حقایق سریع در مورد آب آشامیدنی
انسان بالغ 60 درصد آب و خون ما 90 درصد آب است.
هیچ مقدار مورد توافق جهانی وجود ندارد که باید روزانه مصرف شود.
آب برای کلیه ها و سایر عملکردهای بدن ضروری است.
وقتی پوست کم آب می شود، پوست در برابر اختلالات پوستی و چین و چروک آسیب پذیرتر می شود.
نوشیدن آب به جای نوشابه می تواند به کاهش وزن کمک کند.
پانزده فایده نوشیدن آب
فواید احتمالی نوشیدن آب از حفظ سلامت کلیه ها تا کاهش وزن متغیر است. برای عملکرد صحیح، تمام سلول ها و اندام های بدن به آب نیاز دارند. در اینجا برخی از دلایل نیاز بدن ما به آب آورده شده است:
-
مفاصل را روان می کند
غضروف که در مفاصل و دیسک های ستون فقرات یافت می شود، حاوی حدود 80 درصد آب است. کم آبی طولانی مدت می تواند توانایی جذب شوک مفاصل را کاهش دهد و منجر به درد مفاصل شود.
-
ایجاد بزاق و مخاط می کند
بزاق به هضم غذا کمک می کند و دهان، بینی و چشم ها را مرطوب نگه می دارد. این از اصطکاک و آسیب جلوگیری می کند. نوشیدن آب نیز دهان را تمیز نگه می دارد. مصرف آن به جای نوشیدنی های شیرین، می تواند پوسیدگی دندان را نیز کاهش دهد.
-
اکسیژن را به سراسر بدن می رساند
خون بیش از 90 درصد آب است و خون اکسیژن را به قسمت های مختلف بدن می رساند.
-
سلامت و زیبایی پوست را افزایش می دهد
با کم آبی، پوست در برابر اختلالات پوستی و چین و چروک های زودرس آسیب پذیرتر می شود.
-
مغز، نخاع و سایر بافت های حساس را بالشتک می کند
کم آبی می تواند بر ساختار و عملکرد مغز تأثیر بگذارد. همچنین در تولید هورمون ها و انتقال دهنده های عصبی نقش دارد. کم آبی طولانی مدت می تواند منجر به مشکلاتی در تفکر و استدلال شود.
-
دمای بدن را تنظیم می کند
آبی که در لایه های میانی پوست ذخیره می شود، هنگامی که بدن گرم می شود، به صورت عرق به سطح پوست می آید. همانطور که تبخیر می شود، بدن را خنک می کند. در ورزش. برخی از دانشمندان پیشنهاد کرده اند که منبع قابل اعتماد زمانی که آب در بدن بسیار کم باشد، ذخیره گرما افزایش می یابد و فرد کمتر می تواند فشار گرمایی را تحمل کند. اگر استرس گرمایی در حین ورزش رخ دهد، وجود آب زیاد در بدن ممکن است فشار فیزیکی را کاهش دهد. با این حال، تحقیقات بیشتری در مورد این اثرات مورد نیاز است.
7، دستگاه گوارش به آن بستگی دارد
روده برای عملکرد صحیح به آب نیاز دارد. کم آبی می تواند منجر به مشکلات گوارشی، یبوست و معده بیش از حد اسیدی شود. این امر خطر سوزش سر دل و زخم معده را افزایش می دهد.
-
مواد زائد بدن را شستشو می دهد
آب در فرآیندهای تعریق و دفع ادرار و مدفوع مورد نیاز است.
-
به حفظ فشار خون کمک می کند
کمبود آب می تواند باعث غلیظ شدن خون و افزایش فشار خون شود.
-
راه های هوایی به آن نیاز دارند
هنگامی که آب بدن کم می شود، راه های هوایی توسط بدن محدود می شود تا از دست دادن آب به حداقل برسد. این می تواند آسم و آلرژی را بدتر کند.
-
مواد معدنی و مواد مغذی را در دسترس قرار می دهد
اینها در آب حل می شوند و این امکان را برای آنها فراهم می کند تا به نقاط مختلف بدن برسند.
-
از آسیب کلیه جلوگیری می کند
کلیه ها مایعات بدن را تنظیم می کنند. آب ناکافی می تواند منجر به سنگ کلیه و سایر مشکلات شود.
-
عملکرد را در حین ورزش افزایش می دهد
کم آبی بدن در حین ورزش ممکن است عملکرد را مختل کند. برخی از دانشمندان پیشنهاد کردهاند که مصرف آب بیشتر ممکن است عملکرد را در طول فعالیتهای شدید افزایش دهد. تحقیقات بیشتری برای تایید این موضوع مورد نیاز است، اما یک بررسی نشان داد که کم آبی عملکرد را در فعالیت هایی که بیش از 30 دقیقه طول می کشد کاهش می دهد.
-
کاهش وزن
اگر آب به جای آب میوه های شیرین و نوشابه های گازدار مصرف شود، ممکن است به کاهش وزن نیز کمک کند. “پیش بارگیری” با آب قبل از غذا می تواند با ایجاد حس سیری از پرخوری جلوگیری کند.
-
احتمال خماری را کاهش می دهد
هنگام مهمانی، آب سودا شیرین نشده با یخ و لیمو به همراه نوشیدنی های الکلی می تواند به جلوگیری از مصرف بیش از حد الکل کمک کند.
آسیب کلیه
آب به حل شدن مواد معدنی و مواد مغذی کمک میکند و باعث میشود که بدن در دسترستر باشد. همچنین به حذف مواد زائد کمک می کند.
کلیه ها نقش کلیدی در متعادل کردن سطح مایعات دارند.
این دو عملکرد آب را برای کلیه ها حیاتی می کند.
کلیه ها هر روز حدود 120 تا 150 کوارت منبع قابل اعتماد مایع را فیلتر می کنند.
از این مقدار تقریباً 1-2 لیتر به صورت ادرار از بدن خارج می شود و بقیه توسط جریان خون بازیابی می شود.
آب برای عملکرد کلیه ها ضروری است.
اگر کلیه ها به درستی کار نکنند، مواد زائد و مایعات اضافی می توانند در داخل بدن جمع شوند.
درمان نشده، بیماری مزمن کلیه حدود منجر به نارسایی کلیه شود. اندام ها از کار می افتند و دیالیز یا پیوند کلیه لازم است.
عفونتهای دستگاه ادراری (UTIs) دومین نوع شایع عفونت منبع مطمئن در بدن هستند. آنها سالانه حدود 8.1 میلیون بازدید از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در ایالات متحده را تشکیل می دهند.
اگر عفونت به دستگاه ادراری فوقانی از جمله کلیه ها گسترش یابد، آسیب دائمی می تواند ایجاد شود. عفونت ناگهانی یا حاد کلیه می تواند تهدید کننده زندگی باشد، به خصوص اگر سپتی سمی رخ دهد.
نوشیدن آب زیاد یک راه ساده برای کاهش خطر ابتلا به عفونت ادراری و کمک به درمان عفونت ادراری موجود است.
سنگ کلیه در عملکرد کلیه ها اختلال ایجاد می کند. در صورت وجود، می تواند عفونت های ادراری را پیچیده کند. این عفونتهای ادراری پیچیده معمولاً به دورههای طولانیتری از آنتیبیوتیکها برای درمان آنها نیاز دارند که معمولاً ۷ تا ۱۴ روز طول میکشد.
علت اصلی سنگ کلیه کمبود آب است. افرادی که آنها را گزارش می کنند اغلب مقدار توصیه شده روزانه آب نمی نوشند. سنگ کلیه همچنین ممکن است خطر بیماری مزمن کلیه را افزایش دهد منبع مورد اعتماد.
در نوامبر 2014، کالج پزشکان آمریکا دستورالعملهای جدیدی را برای افرادی که قبلاً دچار سنگ کلیه شدهاند، صادر کرد. دستورالعمل ها بیان می کنند که افزایش مصرف مایعات برای فعال کردن 2 لیتر ادرار در روز می تواند خطر عود سنگ را حداقل به نصف کاهش دهد و عوارض جانبی نداشته باشد.
کم آبی در صورتی اتفاق میافتد که بیشتر از مقداری که بدن آب مصرف میکند و از دست میدهیم، میتواند منجر به عدم تعادل در الکترولیتهای بدن شود. الکترولیت ها مانند پتاسیم، فسفات و سدیم به انتقال سیگنال های الکتریکی بین سلول ها کمک می کنند. کلیه ها زمانی که به درستی کار می کنند سطح الکترولیت های بدن را ثابت نگه می دارند.
هنگامی که کلیه ها قادر به حفظ تعادل در سطوح الکترولیت ها نباشند، این سیگنال های الکتریکی با هم مخلوط می شوند. این می تواند منجر به تشنج شود که شامل حرکات غیر ارادی عضلات و از دست دادن هوشیاری است.
در موارد شدید، کم آبی بدن می تواند منجر به نارسایی کلیه شود که می تواند تهدید کننده زندگی باشد. از عوارض احتمالی نارسایی مزمن کلیه می توان به کم خونی، آسیب به سیستم عصبی مرکزی، نارسایی قلبی و نقص سیستم ایمنی اشاره کرد.