فیزیوتراپی مغز و اعصاب چیست؟

روش‌های معمول نورولوژیک

فیزیوتراپی شیراز: در طول اولین جلسه مراجعه به متخصص مغز و اعصاب، احتمالا آنها از شما تست فیزیکی و آزمون نورولوژیک خواهند گرفت. آزمون نورولوژیک قدرت عضلانی شما، رفلکس‌ها و هماهنگی بین آنها را تست خواهد کرد. از آنجایی که اختلالات متفاوت، ممکن است علائم مشابهی داشته باشد، شاید نیاز به آزمایشات بیشتری برای تشخیص بیماری شما وجود داشته باشد. متخصصان مغز و اعصاب ممکن است روش‌های متعددی را برای تشخیص یا درمان بیماری به شما پیشنهاد کنند. این روش‌ها عبارتند از:

تست نخاع

بهترین فیزیوتراپی شیراز: متخصص مغز و اعصاب شما می‌تواند با گرفتن مایع نخاعی از کمر شما، برای تست مایع نخاعی استفاده کند. آنها ممکن است این روش را توصیه کنند اگر فکر کنند که علائم شما مربوط به مشکلی در سیستم عصبی شما باشد که می‌توانند این را در مایع نخاعی شما شناسایی کنند. این روش شامل قرار دادن یک سوزن در ستون فقرات، پس از بی‌حس کردن آن، و گرفتن نمونه‌ای از مایع نخاعی است.

آزمون تنسیلون

این روش می‌تواند به متخصص مغز و اعصاب شما کمک کند تا ضعف عضلانی را تشخیص دهد. در این آزمایش، دکتر به شما داروهایی به نام تنسیلون تزریق می‌کند. سپس وی مشاهده می‌کند که چگونه این تزریق بر جنبش عضلات شما تاثیر می‌گذارد.

الکتروانسفالوگرام (EEG)

با استفاده از قرار دادن الکترودهایی بر روی پوست سرتان، الکترو آنسفالوگرام فعالیت الکتریکی را در مغز شما اندازه گیری می‌کند.

متخصصان اعصاب ممکن است از سایر انواع آزمایشات دیگر نیز استفاده کنند. اگرچه آنها ممکن است خودشان امکان گرفتن این تست را نداشته باشند، اما ممکن است آن را تجویز کرده، و سپس نتایج آن را بررسی و تفسیر کنند.

برای تشخیص صحیح، یک متخصص مغز و اعصاب ممکن است از تست‌های عکس‌برداری استفاده کند، مانند:

• توموگرافی کامپیوتری، یا سی تی اسکن
• تصویر برداری رزونانس مغناطیسی، یا اسکن MRI
• توموگرافی انتشار پوزیترون، یا اسکن PET

سایر روش‌های تشخیصی شامل آنژیوگرافی است. آنژیوگرافی بررسی انسداد رگ‌های خونی است که به مغز می‌روند.

یک متخصص مغز و اعصاب ممکن است به شما کمک کند تا علائم و اختلالات عصبی خود را به تنهایی رفع کنید و یا با کمک سایر پزشکان و متخصصان نورولوژیست، بتوانید آن را مدیریت کنید (3)

فیزیوتراپی نورولوژیک چیست؟

 

فیزیوتراپی مغز و اعصاب (Neuro Rehab) یک درمان توانبخشی است که بر روی کار با افراد مبتلا به اختلالات یا بیماری‌های مغز و اعصاب تمرکز دارد. این خدمات برای بیمارانی که دارای برخی بیماری‌ها از جمله بیماری ، ALS، آسیب مغزی، فلج مغزی، ، بیماری پارکینسون، آسیب نخاعی و هستند، مناسب می‌باشد. مشکلات معمول بیماران مبتلا به اختلالات عصبی شامل فلجی، اختلال در بینایی، تعادل ضعیف، ناتوانی حرکتی، و از دست دادن قابلیت تحرک مستقل و بدون کمک دیگران می‌باشد. متخصصین توانبخشی با این بیماران کار می‌کنند تا این اختلالات را بهبود بخشند.

یک پزشک مغز و اعصاب، متخصص در ارزیابی و درمان افراد مبتلا به مشکلات حرکتی یا عملکردی است که به علت بیماری یا آسیب در سیستم عصب، دچار مشکل شده‌اند. متخصصین فیزیوتراپی که در علوم اعصاب تخصص دارند روی طیف وسیعی از بیماری‌ها و اختلالات در بزرگسالان و کودکان کار می‌کنند که عبارتند از:

• آسیب نخاعی
• آسیب مغزی که ناشی از تروما یا مواردی نظیر سکته مغزی یا تومور است
• مالتیپل اسکلروزیس (ام اس)
• بیماری پارکینسون
• اسکلروز آمیوتروپیک جانبی
• پلی نوروپاتی مانند سندرم گیلان باره (Guillian-Barre) یا پلی نوروپاتی التهابی مزمن
• اختلالات وستیبولار مانند BPPV، تومور مغزی، و یا مشکلات دیگری که باعث سرگیجه و از دست دادن تعادل می‌شوند.
• امراض مربوط به کودکان مانند اسپینا بیفیدا یا فلج مغزی
• عدم تعادل
• هماهنگی

چه وقت باید به یک فیزیوتراپیست که متخصص مغز و اعصاب است مراجعه کنید؟

 

اگر یکی از مشکلات زیر را داشته باشید، یک فیزیوتراپیست مغز و اعصاب می‌تواند با توانبخشی مغز و اعصاب، به شما کمک کند:

• سرگیجه
• عدم تعادل که منجر به افتادن می‌شود
• دشواری در راه رفتن یا انجام حرکات معمولی و روزمره
• تغییر توانایی شما برای انجام کارهایی که در زندگیتان از آنها لذت می‌بردید، مانند فعالیت‌های تفریحی یا پیاده روی با خانواده‌تان
• اگر قادر نباشید 6 دقیقه بدون نیاز به توقف یا استراحت راه بروید.
• اگر برای انجام فعالیت‌های روزانه خود نسبت به سابق، نیاز به کمک بیشتری دارید.
• اگر یک عصا یا صندلی چرخدار دارید که در حال خراب شدن است و نیاز به ارزیابی مجدد دارد.
• مغز و نخاع حرکات و حس کردن را کنترل می‌کنند. آسیب‌های مغزی یا نخاع می‌تواند باعث مرگ سلول‌هایی شود که حرکات و احساسات خاصی را کنترل می‌کنند و بنابراین شما قابلیت این عملکردها را از دست می‌دهید. بدون انجام فیزیوتراپی پس از آسیب به مغز و اعصاب، بیماران ممکن است توانایی انجام بسیاری از عملکردهای سابق را از دست بدهند و قادر به انجام فعالیت‌های خاصی نباشند. فعالیت کاهش یافته منجر به بسیاری از مشکلات بهداشتی دیگر نظیر مشکلات قلبی، مشکلات ریه، دیابت، کاهش استقلال و افت کیفیت زندگی می‌شود.
• پس از روی دادن صدمه، یک بازه زمانی مشخص وجود دارد که سلول‌هایی که در مغز و نخاع آسیب دیده‌اند، می‌توانند مجدد فعال شوند و کنترل کارکردهای از دست رفته خود را، دوباره به دست بیاورند. فیزیوتراپیست‌ها در مورد حرکات انسان بسیار آگاه هستند و می‌توانند بیماران را به نحوی آموزش دهند، که دوباره بتوانند به درستی حرکت کنند. توانبخشی مغز و اعصاب به بیماران کمک می‌کند تا بتوانند قابلیت انجام حرکاتی را که دیگر قادر به انجام آنها نیستند را مجددا به دست بیاورند. بسیاری از بیماران می‌توانند در صورت موفقیت توانبخشی، دوباره به طور مستقل زندگی کنند، که زندگی آنها را شادتر می‌کند.

مغز شما چگونه کار می‌کند؟

مغز شما مهم‌ترین عضو بدن است. این بخش، کنترل تمام ارگان‌های دیگر شما را به صورت ناخودآگاه انجام می‌دهد، در حالی که کنترل حرکات شما را آگاهانه انجام می‌دهد. این امر به این معنی است که مغز شما اطمینان می‌دهد که ضربان قلب شما و ریه‌های شما به خوبی کار می‌کنند، بدون این که به آن فکر کنید (ناخودآگاه). و همینطور وقتی که شما می‌خواهید حرکت کنید (آگاهانه)، مغز شما اطمینان می‌دهد که عضلات مورد نیاز، به شما اجازه حرکت می‌دهند. در اینجا یک مثال از نحوه عملکرد مغز شما آورده شده است:

* اگر تصميم بگيريد که پیاده روی کنید، بخشی از مغز شما با این فکر شما فعال مي‌شود. این قسمت از مغز شما این فعالیت را هماهنگ می‌کند و اطلاعات را به همه قسمت‌های مربوط در مغز شما که در کنترل راه رفتن درگیر هستند، ارسال می‌کند. باید به عضلات مرتبط گفته شود که حرکت کنند و باید دستور داد که سایر ماهیچه‌ها بدون حرکت باشند. قسمت‌هایی از بدن شما باید مطلع شوند تا بتوانید تعادل مناسبی در هنگام راه رفتن داشته باشید. به سایر قسمت‌های بدن نیز باید اطلاع داده شود تا ضربان قلب شما را تغییر دهند و میزان تنفس شما را تنظیم کنند تا بدن شما با خون و اکسیژن مناسب و مورد نیاز تامین شود. همچنین موارد دیگری وجود دارد که باید به آنها اطلاع داده شود تا فعالیت راه رفتن، بتواند انجام شود. سپس مغز شما این اطلاعات را از طریق طناب نخاعی ارسال می‌کنند و رگ‌های عصبی این پیام‌ها را به اندام‌هایی که مورد هدف است؛ انتقال می‌دهد.

عملکرد نخاع

نخاع از پایه مغز شما شروع می‌شود و در پشت کمر شما امتداد می‌یابد. رشته‌های عصبی زیادی به آن وارد می‌شوند و از آن خارج می‌شوند. نخاع اطلاعاتی را از مغز دریافت می‌کند و این رشته‌های عصبی آنها را به همه قسمت‌های بدن شما منتقل می‌کنند. اگر می‌خواهید پیاده روی کنید، مغز اطلاعاتی را از طناب نخاعی و اعصاب ارسال می‌کند تا دستوراتی را به عضلات مورد استفاده برای راه رفتن، ارسال کند. و در پاسخ، این عضلات فعال می‌شوند تا شما بتوانید راه بروید.

نخاع همچنین اطلاعات را از تمام قسمت‌های بدن شما دریافت می‌کند. رشته‌های عصبی این اطلاعات را به طناب نخاعی می‌برند و سپس نخاع آن را به مغز می‌فرستد. اگر کسی پای شما را لگد کند، اطلاعات از طريق اعصاب به طناب نخاعی و سپس به مغز شما فرستاده می‌شود که باعث می‌شود، شما احساس درد کنید.

اساسا، نخاع برای تبادل اطلاعات بین مغز و بقیه اعضای بدن شما عمل می‌کند.

نقش رشته‌های عصبی چیست؟

رشته‌های عصبی، اطلاعات را از محیط بدن شما جمع آوری می‌کنند و از طریق نخاع به مغز شما می‌فرستند. این عمل به شما اجازه می‌دهد که قادر باشید روی پوست خود حس‌هایی مانند گرما و لمس را احساس کنید. مغز شما همچنین اطلاعاتی را از طناب نخاعی به بیرون ارسال می‌کند و رشته‌های عصبی، آنها را به عضلات و پوست شما می‌رسانند. این اجازه می‌دهد تا عضلات شما حرکت کنند. همه این رشته‌های عصبی به طناب نخاعی متصل می@شوند که مستقیما در پشت کمر شما قرار دارد و به پایه مغز متصل می‌شود. بنابراین اعصاب وظیفه انتقال اطلاعات بین مغز و بقیه اعضای بدن را دارند. بعضی از اعصاب عملکرد حسی دارند، در حالی که اعصاب دیگر بر عملکرد عضلات نظارت دارند. اعصاب دیگری نیز در بدن شما هستند و فعالیت می‌کنند تا به اعضای بدن بگویند چه فعالیتی باید انجام دهند.

اگر هر کدام از اعصاب آسیب دیده باشند، می‌توانند بهبود یابند، به جز نخاع. با این وجود بهبود اعصاب تا مدت طولانی طول می‌کشد. این بدان معنی است که در حالی که اعصاب شما در حال بهبود هستند، ممکن است قادر به احساس یا حرکت دادن قسمت‌هایی از بدن خود نباشید. در عین حال، فیزیوتراپ و دیگر اعضای تیم توانبخشی می‌توانند به حفظ عضلات و پوست شما کمک کنند و وقتی که اعصاب شما بهبود پیدا کردند، شما آماده هستید تا دوباره به فعالیت‌های سابق‌تان ادامه دهید.

اگر عصب آسیب بسیار زیادی دیده باشد، ممکن است نتواند به طور موثری درمان شود. بنابراین ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشید یا ممکن است لازم باشد صبر کنید و ببینید چه چیزی بهبود می‌یابد و چه چیزی تغییری نمی‌کند. در آسیب‌های عصبی، نتایج ممکن است قابل پیش بینی نباشند