همه چیز درباره “کاشت حلزون شنوایی” در ایران

به گزارش دانا نیوز، یکی از دستاوردها و امیدهای علم پزشکی برای کودکان ناشنوا، کاشت حلزون است که منجر به یک زندگی عادی می شود. در کشور ما کار کاشت حلزون از سال 1372 شمسی آغاز شد و از آن سال تا کنون یعنی 29 سال پیش بیش از 16000000 مورد کاشت حلزون در کشور انجام شده است. یعنی گوش دادن به کودکانی که در زندگی خود صدایی ندارند.

در حال حاضر تعداد مراکز کاشت حلزون شنوایی به 15 مرکز در کشور رسیده و تلاش می شود تا بیماران ناشنوا از این خدمات بهره مند شوند.

در عین حال اخیراً موضوع کاشت حلزون مورد توجه دولت ها قرار گرفته و طرح تحول ملی کاشت حلزون شنوایی در شهریور ماه برای تسریع و رفع مشکل بیماران ناشنوای کاندید کاشت کامبی پلان راه اندازی شد. امسال. طرحی با دو هدف اصلی؛ تسریع در انجام روش های کاشت حلزون و کاهش لیست انتظار برای این روش ها و همچنین صفر شدن هزینه کاشت حلزون برای بیماران. به این ترتیب وقتی انقلاب ملی کاشت حلزون شروع شد و هیئت مدیره برای صرفه جویی در هزینه های بیماران در درمان پروستات اقدام سریعی انجام داد، لیست انتظار کاشت حلزون به صفر رسید و در عین حال هزینه ها برای بیماران رایگان بود.

به گفته مسئولان هیأت امنای صندوق پس انداز امور بیماران، در سال 1400، 1430 کاشت حلزون شنوایی در یک سال انجام شد، اما در شش ماهه اول سال 1401 بالغ بر 1209 دستگاه پروتز به مراکز منتقل شد. پیش بینی می شود این تعداد به 1800 افزایش یابد.

البته طبق آمار وزارت بهداشت، بر اساس آمار کشوری، از هر 1000 تولد زنده، دو نوزاد ناشنوای کامل و شدید هستند. اکنون تعداد تولدها در کشور ما از یک میلیون تا یک میلیون است که در سال های گذشته 300 هزار تولد متولد شده است و بر این اساس حدود 2000 تا 2700 کودک ناشنوا به دنیا می آیند. البته این آمار بسته به شرایط می تواند بیشتر یا کمتر باشد. اکنون گفته می شود که 40 تا 60 درصد این کودکان شرایط قبل از لانه گزینی دارند. بر این اساس، وزارت بهداشت اعلام کرده است که با اجرای طرح تحول ملی کاشت حلزون شنوایی، دوره انتظار کاشت حلزون برای کودکان ناشنوا طولانی نخواهد بود و جراحی برای بیماران واجد شرایط به سرعت انجام می شود.

شرایط کاشت حلزون برای کودکان ناشنوا

با توجه به بیانیه صادر شده توسط هیئت نظارت ERZ در درمان بیماران، زمانی که یک کودک ناشنوا متولد می شود، ممکن است یک بیماری نادر دیگر وجود داشته باشد که اجازه کاشت حلزون را نمی دهد. مثلاً در کاشت حلزون باید وسیله ای در گوش گذاشته شود اما در برخی از کودکان گوش اصلاً تشکیل نمی شود و در عوض بافتی وجود دارد که اصلاً اجازه نمی دهد دستگاه قرار گیرد. در عین حال هنگام قرار دادن پروتز در گوش باید مسیرهای عصبی سالمی وجود داشته باشد. در برخی از کودکان، این مسیرهای عصبی معیوب هستند یا عصب وجود ندارد، بنابراین این کودکان کاندیدای پیوند نیستند. از طرفی هنگام انجام کاشت حلزون برای کودک، این کودک باید در جلسات گفتار درمانی شرکت کند. پس برای مطالعه باید حداقل IQ داشته باشد. کودکان دارای عقب ماندگی ذهنی شدید از کاشت حلزون بی بهره هستند.

دوران طلایی کاشت حلزون

در عین حال هر قسمتی از بدن که استفاده نمی شود به مرور زمان عملکرد خود را از دست می دهد. در میان مسیرهای عصبی موجود، مسیرهای عصبی از بدو تولد و زمانی که در معرض محرک های محیطی قرار می گیرند، ایجاد می شوند. در صورت عدم استفاده از مسیر عصبی، این مسیر به تدریج از بین می رود و غیر فعال می شود. بنابراین کودکانی که به آنها دستور کاشت حلزون داده شده است باید در اسرع وقت این کار را انجام دهند. البته باید حداقل هایی مانند وزن واقعی و … وجود داشته باشد. همچنین طبق ابلاغیه وزارت بهداشت حداقل سن یک سالگی برای کاشت حلزون شنوایی را اعلام کردند اما اکنون با مراجع علمی جدید کمی این سن را پایین آورده اند. از طرفی تا چهار سال نتایج خوبی از کاشت حلزون می گیرید. بعد از چهار سالگی، کاشت حلزون نیز جواب می دهد، اما نیاز به کار بیشتری دارد و شانس موفقیت کمتر خواهد بود. اما بیش از چهار سال است که در کشور موارد موفقی وجود دارد. در هر صورت سن طلایی کاشت حلزون را تا چهار سال می گویند.

انتهای پیام