ماسک بر صورت مجسمه‌ها؛ فرهنگ‌سازی یا وندالیسم؟
در چند ماه گذشته ، شیوع ویروس تاج در سراسر جهان از سطح عقل کاسته نشده است. برخی شبیه مجسمه سازان کلاس جهانی هستند ، در حالی که برخی دیگر به دنبال چنین نقاب هایی در مقابل هنرمندان مشهور هستند.
در ایران برخی از فعالیت های اخیر مانند مجسمه سازی مجسمه ابن سینا – توسط استاد آلبوشان – در هامان گاهی استفاده می شود. حرکتی که بعنوان قدم آینده برای ادامه سازماندهی ماسک تعبیر می شود
E.N. به گزارش خبرنگار آنلاین ، این عمل مناسب است كه بحث كنیم كه آیا چنین اقدامی را می توان از دست رفتن هنر و تجاوز سنتی دانست یا ایجاد فرهنگ در جامعه است.
وی پس از بحث در مورد این موضوع اظهار داشت: دست زدن به مجسمه های موجود در جهان اساساً با سنتی فاصله دارد. در حقیقت ، در پی اعتراضات اخیر نژادپرستانه ایالات متحده و سایر نژادپرستان در ایالات متحده و پیروزی اقوام مختلف ، مجسمه هایی برپا شده است.
وی ادامه می دهد: “نمونه ای از دست دادن آثار هنری در نتیجه گسترش این دوره در خانه هنرمندان نشان داده شده است. در ضلع جنوبی خانه هنرمندان یک مجسمه اسب ماسک وجود دارد که مورد توجه بسیاری قرار گرفته است! آنها هنوز ماسک هایی برای مجسمه ابن سینا می پوشند. در چنین حالتی ، تمرکز روی کارها فقط اوضاع را بدتر می کند. یعنی ممکن است آنها برای پوشش دادن کارهایی که سیاستمداران مشکل دارند انجام دهند ، که به نوبه خود تصویر آن رفتار را تغییر می دهد.
وی پیشنهاد کرد فرهنگ خراشیدن را معرفی کند و “اجراها ممکن است در خیابان یا مکانهای شلوغ برگزار شود که ممکن است 500 تا 1000 تماشاگر داشته باشد. در واقع ، اگر عملکرد چنین برنامه ای از تلویزیون پخش شود ، میلیون ها بیننده خواهد داشت. همچنین می توانید کنترل های مترو ، زبانه ها ، فیلم ها یا انیمیشن هایی را که برای این منظور طراحی شده اند بازی کنید و برای عموم مردم فرهنگی ایجاد کنید. بنابراین ، اساساً مجسمه سازی واسطه ای نیست که به چنین مواردی پاسخ دهد. رسانه هایی مانند عکس ، فیلم و هنرهای تجسمی می توانند در اجرای یا مدیریت موثر باشند. در نتیجه ، هنرمندان مفهومی باید بتوانند محتوا را در مورد موضوع تعریف کنند و پروژه را تکمیل کنند. البته این مجسمه بدین معنا نیست که نمی توان برای این منظور استفاده کرد ، اما از کمتری برخوردار خواهد بود.
به گفته صابیری ، در زمینه فعلی لوازم آرایشی و سازمان هنری که بخش مهمی از شهرداری است ، آنها به جای استفاده از آثار هنری ، در زمینه تقلید از نوشتن به صورت مکتوب بحث کرده اند که بسیار جذاب و تا حدودی کسل کننده نیست. آیا آن است شما می توانید با گرفتن و عکس گرفتن و عکس گرفتن و نمایش این تصاویر در سطح بالایی این کار را انجام دهید.
فرهنگ و ایده ها را موثرتر کنید. با استفاده از ایده ها ، حتی وقتی قرنیه هنوز ایستاده است ، عموم مردم می توانند ماهیت کار را ببینند ، و اگرچه ممکن است یک عملکرد موقت در خیابان باشد ، افراد معدودی قادر به دیدن آن در هنگام مسافرت هستند.
وی افزود: شهر یا شرکت زیبایی باید موضوع را به عنوان فراخوان تبلیغ کرده و به مردم فرصتی برای فکر کردن در مورد آن بدهد. از آنجا که مدت طولانی با کرونا زندگی می کنیم ، انجام چنین پروژه هایی بسیار مهم است و بخش زیبایی باید به فکر کار طولانی مدت باشد. ما باید آثار را با هنر عامیانه طراحی کنیم و نصب کنیم ، نه مجسمه ابن سینا.
سرانجام ، پردیس صابری می گوید ، “ما رویکردهای بسیار متفاوتی با تاج داریم که می توانند با ژانرهای مختلف کار کنند. به عنوان مثال ، ماکروفاژها را می توانیم بر روی این ویروس آزمایش کنیم ، به عنوان مثال ، اگر ویروس به طور مکرر با قطر بیش از 2 متر وزن داشته باشد و 10 مورد از آنها در یک مکان لکه دار شود ، بچه ها از این راه عبور می کنند. سوال این است که چه خواهد شد و والدین توضیح می دهند.
انتهای پیام